ثریا مطهرنیا، معلم اهل بیجار در استان کردستان، به عنوان یکی از ۱۰ فینالیست «جایزه جهانی معلمان – Global Teacher Prize» سال ۲۰۲۱ انتخاب شده است. این معلم امسال نماینده منتخب ایران به عنوان معلم نمونه توسط بنیاد وارکی با همکاری یونیسف شده است.
جایزه بینالمللی بنیاد وارکی هر سال به بهترین معلمهای دنیا اهدا میشود.
ثریا مطهرنیا، معلم ریاضی، ادبیات، هنر، علوم و دینی در دبستان چهاره خرداد روستای محروم و کُردنشین تازه آباد از توابع شهرستان بیجار است. ثریا مطهرنیا به دلیل کمکهای مالی به دانشآموزانی که نیاز به دریافت خدمات درمانی و عملهای جراحی خاص دارند و همچنین کمکهای مالی به صدها دانشآموز بیبضاعت کاندیدای دریافت جایزه جهانی معلمان شده است.
ثریا مطهرنیا به بنیاد وارکی گفته در اصل سه نیرو او را در طول زندگیاش به جلو سوق دادهاند: «مطالعه، مراقبت از افراد ضعیف، و تمایل به ایفای نقش در ارتقای جامعهاش.»
ثریا مطهرنیا به محض فارغ التحصیلی از دانشگاه، سمت تدریس در روستایی دور افتاده در استان محروم کردستان را پذیرفت. او در ان روستا تحت تأثیر وضعیت اسفبار یک دختر جوان با زخم صورت ناشی از آتشسوزی خانه و پسر جوانی با آسیبهای پیچیده مچ پا که مانع راه رفتن او شده بود، قرار گرفت. اینها دو کودک اولین افرادی بودند که او زیر پر و بال خود گرفت و هزینه درمان پزشکی آنها را که والدینشان قادر به پرداخت آن نبودند، پرداخت کرد. ثریا مطهرنیا هزینه تحصیل دختر جوان دیگری را پرداخت و والدینش را متقاعد کرد که او را به ازدواج زودهنگام تشویق نکنند.
این معلم شایسته که بیشتر به عنوان معلم فداکار بیجاری شناخته میشود، سالهاست که زندگیاش را وقف دانشآموزان بیمار کرده و تاکنون بیش از ۱۱۰۰ دانشآموز بیمار و بیبضاعت را مورد کمک و حمایت قرار داده است.
ثریا مطهرنیا تاکنون چندین بار در ایران به عنوان معلم نمونه برگزیده شده است.
این معلم شایسته علاوه بر کمک به دانشآموزان و کودکان، برای زنانی که با مشکلات ازدواج یا طلاق دست به گریبان هستند اشتغالزایی کرده است. او حتی در جمعآوری کمک و پول برای زلزلهزدگان کرمانشاه و سیلزدگان استان لرستان در سالهای گذشته نقش بسیار پررنگی داشت.
ثریا مطهرنیا اندکی پس از تدریس در روستاهای محروم استان کردستان، با مشکلات متعدد دانشآموزان از جمله وجود مدارس فرسوده و کمبود امکانات، ضعف شدید آموزشی، نرخ بالای ترک تحصیل به دلیل فقر و ازدواجهای زودهنگام، بیماری و سوء تغذیه پی برد و کوشید راه حلی برای آنها بیابد. او در مدرسه تنها یک معلم نبود، گاهی اوقات مجبور بود به عنوان مدیر مدرسه و حتی نظافت کلاس درس را انجام دهد.
ثریا مطهرنیا اولین بار توانست با مشارکت دادن روستاییان و مسئولان آموزش و پرورش ساختمان مدرسه ویران روستایی که در آن تدریس میکرد را به یک مرکز با کیفیت و مناسب برای تحصیل تبدیل کند. او همواره سعی دارد در مورد روشهای آموزشی جدید تحقیق کند و دانش و تکنیکهای تدریس خود را دائماً به روز میکند.
این معلم پرتلاش مادر دو فرزند است و حتی در تابستان در خانه خودش برای دانش آموزانش کلاس در برگزار میکرد.
او خود را مادر صدها فرزند (دانشآموز بیمار و نیازمند) میخواند و بارها در گفتوگو با رسانههای داخلی خواسته تا به فکر فرزندانش باشند. او در مصاحبه با رکنا گفته:
«همه سیصد فرزندی که دارم و دچار بیماری هستند زندگی سختی را پشت سر میگذارند و برای ادامه زندگی به کمک خیرین احتیاج داریم. من یک معلم هستم تا آخرین لحظه عمرم به کارهای این فرزندانم رسیدگی میکنم، اما در این میان به کمک همه مردم کشورم احتیاج دارم تا شرمنده فرزندانم نباشم.»
ثریا مطهرنیا همچنین درباره شرکت در جایزه بنیاد وارکی گفته است:
«فقط برای جایزه در این دوره شرکت کردم، حتی یک ریال هم نمیخواهم از این پول بردارم. همه پولی که به عنوان هدیه به من برسد همه آن را هزینه درمان بچههایم خواهم کرد.
ثریا مطهرنیا دانشآموخته آموزش ابتدایی، مدیریت دولتی، مدیریت برنامهریزی، علوم سیاسی و روابط بینالملل، حقوق بینالملل و دکترای برنامهریزی درسی است.