یک مادر یا پدر به چند دلیل تک والد میشود: مرگ، ترک شدن، طلاق، به فرزندخواندگی گرفتن، اعزام به جنگ، جدایی و ترجیح شخصی از جمله این دلایل هستند. گاهی این ساختار خانواده موقتی است. در مواقع دیگر دائمی میماند.
ظاهر بیرونی این نوع زندگی میتواند فریبنده باشد. والدین مجرد ممکن است به نظر خانواده را خوب سازماندهی کنند و از نظر مالی با ثبات و خوشحال باشند اما آنچه در درون آنها میگذرد نادیده باقی میماند.
مبارزات و چالشهایی پنهانی وجود دارد که والدین مجرد هر روز در خفا و تنهایی آن را تحمل میکنند. گاهی اوقات آنها برای حل این مسائل کمبود وقت دارند. گاهی اوقات به دلیل نیاز به مراقبت کافی و مقرون به صرفه از کودک، اضطراب دارند و گاهی اوقات ممکن است سلامت روان آنها به دلیل خواستههای مستمری که بر دوش آنها گذاشته میشود، به خطر بیفتد.
اعضای خانواده، دوستان، همسایگان، همکاران یا آشنایان باید نسبت به مشکلات والدین مجرد حساس باشند. به عنوان اعضای دهکده جهانی، باید داوطلب شویم و از این والدین حمایت کنیم. بالاخره همسایه خوب بودن یعنی همین!
راههای ارائه کمک
راههای زیادی وجود دارد که دیگران میتوانند برای کمک به مادران و پدران مجرد حضور داشته باشند. در این مطلب چند نمونه آورده شده است.
سوال کنید. به عنوان نشانهای از حسن نیت و مهربانی، فقط از آنها بپرسید که آیا به چیزی نیاز دارند یا خیر. اگر میتوانید نوع کمکی را که آنها به آن نیاز دارند ارائه دهید، همین کار را بکنید. برای حال این مادران و پدران بسیار خوب است که بدانند دیگران به اندازه کافی به آنها و فرزندانشان اهمیت میدهند و به آنها کمک میکنند.
در تکالیف مدرسه کمک کنید. در روزها و زمانهای تعیین شده به فرزندان آنها در انجام تکالیف یا پروژههای مدرسه ویژه کمک کنید. نشان دادن همدلی که شامل اختصاص دادن زمان خاصی برای کمک کردن است، نشان دهنده حمایت شما از والدین مجرد است.
خرید کنید. اگر در حین خرید کمی پول اضافی دارید، از فروشگاه مواد غذایی چند چیز را انتخاب کنید که میدانید خانواده دارای والد مجرد از آن لذت خواهند برد. یک حرکت بسیار ساده، مثل خریدن یک جعبه بستنی، یک بسته کراکر یا یک کیسه سیب ابراز همدلی شما را با خانوادههای تک والد تقویت میکند.
الگوی مثبتی در زندگی فرزندان تک والد باشید. ظاهر شدن در نقش مربی نه تنها مجموعهای از دستهای کمکی را در اختیار کودکان قرار میدهد، بلکه فردی را نیز در اختیار کودکان قرار میدهد تا به عنوان الگو به او نگاه کنند که میتواند تأثیر مثبتی بر زندگی آنها داشته باشد.
از آنها تعریف کنید. بیایید خیلی ساده شروع کنیم. یک اقدام آسان و قدرتمند حمایتی، تمجید از توانایی های فرزندپروری والدین مجردی است که در خانواده، محل کار یا جامعه خود می شناسیم. پدر و مادری اغلب شغلی بدون قدردانی است و والدین مجرد کسی را ندارند که به پشت آنها بکوبد یا آنها را ستایش کند. لحظات بد فرزندپروری زمانی دردناکتر میشود که برای تمام لحظاتی که کار درست انجام دادهاید هیچ اعتباری به شما داده نشده است. با تعریف و تمجید از مهارتهای فرزندپروری به یک والد تنها احساس خاص بودن بدهید. تلاشهای والد مجرد را با گفتن جملاتی مانند: «پدر یا مادر خوبی هستی… میبینم که بهعنوان والدین چقدر سخت کار میکنی…» تقویت کنید. این کار اعتماد به نفس آنها را تقویت میکند. کلماتی از این قبیل درک زندگی این والدین را آشکار میکند و آنها را به استقامت تشویق میکند.
قضاوت را کنار بگذارید. والدین مجرد، بهویژه مادران مجرد، از کلیشههایی که آنها را از نظر اخلاقی سست و تنبل مینامند، آسیب میبینند -توصیفهایی که نادرست و غیراخلاقی هستند. به عنوان مثال ۷۵ درصد از مادران مجرد بیش از ۳۰ ساعت در هفته کار می کنند. والدین مجرد گروه بسیار متنوعی از افراد هستند که باید در شرایط چالشبرانگیزی فرزندان خود را پرورش دهند. آنها سزاوار تحسین هستند تا انتقاد.
یک وعده غذا تهیه کنید. آیا میخواهید یک والد مجرد را خوشحال کنید؟ برای خانواده او غذا بپزید یا بخرید. داشتن مسئولیت انحصاری برای خرید و تهیه غذا خسته کننده است. هنگامی که شما تنها بزرگسال در خانه باشید، خرید و آشپزی میتواند بسیار سخت باشد، زیرا کودکان به ندرت قدردان زمان و تلاشی هستند که برای یک غذای خوشمزه و سالم صرف میشود. هر پدر و مادر مجردی از دریافت یک وعده غذایی بدون زحمت و بدون هزینه برای خانواده خود هیجان زده میشود. کسی باشید که روز مادر یا پدر مجرد را میسازد.
پیشنهاد مراقبت از کودک را بدهید: بسیار خوب، همه نمیتوانند بیش از چند ساعت بچههای دیگران را تحمل کنند، اما اکثر ما از عهده این کار بر میآییم. والدین مجرد فرزندان خود را دوست دارند، اما زمانی که به تنهایی یا صرفاً با بزرگسالان دیگر سپری میشود کالای کمیابی است که هر والد مجردی از آن بسیار قدردانی میکند.
توجه کنید. والدین مجرد کاملا مستقل هستند و ممکن است پیشنهاد کمک شما را رد کنند. این بدان معنا نیست که لزوماً باید از تلاش برای حمایت عقبنشینی کنید. بلکه به این معنی است که ممکن است مجبور شوید به نیازهای ظریفی که در طول مکالمات خود بیان میکنند توجه بیشتری داشته باشید. آیا از این شکایت میکنند که هرگز فرصتی برای یک قرار ملاقات ندارند؟ یا شاید نگران این هستند که فرزندشان الگوی زن یا مرد در خانه نداشته باشد؟ به سرنخهایی که در حرفشان دارند گوش دهید تا بفهمید چگونه میتوانید از آنها حمایت کنید. آگاهی شما را به سمت اشکال خاصی از حمایت راهنمایی میکند و در عین حال شما را نسبت به چالشهای تک والد بودن به طور کلی آگاهتر میکند.