محمود امیریمقدم، مدیر این نهاد حقوق بشری هم با تأکید بر اینکه هیچ گونه تحقیق مستقلی در رابطه با علت اصلی جان باختنِ شاهین ناصری در سلول انفرادی از سوی قوه قضائیه انجام نشده، گفته است:
توضیحات قوه قضاییه هیچ اعتباری ندارند. تا آنجا که ما میدانیم هیچگونه تحقیق مستقلی صورت نگرفته است. تا زمانی که نتیجه یک تحقیق مستقل منتشر نشود، مرگ شاهین ناصری باید یک قتل فراقضایی توسط جمهوری اسلامی در نظر گرفته شود و رییس قوه قضاییه و علی خامنهای باید در قبال این قتل پاسخگو باشند.»
امیری مقدم همچنین از جامعه جهانی خواسته با توجه به این موضوع که درچهارچوب نظام جمهوری اسلامی هیچ مکانیزم مستقلی برای حقیقت یابی و پاسخگویی وجود ندارد، برای پاسخگو کردن مسئولان جمهوری اسلامی تلاش بیشتری به خرج دهند.
از شاهین ناصری به عنوان شاهد «شکنجه» نوید افکاری، کشتیگیر ۲۷ ساله یاد میشود. گفته میشود او قصد داشته در سالگرد اعدام نوید افکاری بار دیگر درباره این موضوع اطلاعرسانی کند. چند روز پیش از اجرای حکم اعدام نوید افکاری در شهریورماه ۱۳۹۹، ناصری از درون زندان عادلآباد شیراز، جزییات روزی را توصیف کرده بود که نوید افکاری را در شیراز «هنگام شکنجه» دیده بود.
او در چهار ورق شهادتنامه، اعلام کرده بود هنگامی که در اداره آگاهی شیراز حضور داشته، صدای فریاد نوید افکاری را شنیده و صحنه کتک خوردن او را به دست دو مأمور لباس شخصی، به چشم دیده است.
یک منبع آگاه در روزهای پس از اعلام خبر مرگ مشکوک ناصری در زندان فشافویه، به سازمان حقوق بشر ایران گفته است: «شاهین ناصری نامهای به مناسبت سالگرد اعدام نوید افکاری نوشته بود و قصد داشت این نامه را از پشت تلفن بخواند ولی حفاظت این موضوع را فهمید و قبل از خواندن نامه او را به سلول انفرادی منتقل کرد.»
خبر درگذشت ناصری در سلول انفرادی، روز ۳۰ شهریور ماه امسال به اطلاع خانواده او رسیده است.
۲۲ روز پس از انتشار خبر درگذشت شاهین ناصری، ذبیحالله خداییان، سخنگوی قوه قضاییه روز ۲۱ مهرماه، در یک نشست خبری،، علت مرگ این زندانی را «مسمومیت دارویی» اعلام کرد. خداییان اما درباره جزییات و چگونگی تحقیقاتِ احتمالیِ انجامشده در این زمینه توضیحی نداد.
همزمان با اعلام این خبر از سوی سخنگوی قوه قضائیه، سازمان عفو بینالملل، در بیانیهای از مقامهای جمهوری اسلامی ایران خواست که فورا درباره «علل و شرایط پیرامون ناپدید سازی قهری و مرگ مشکوک» حین بازداشت شاهین ناصری تحقیقات موثر، کامل، مستقل و بیطرفانه انجام دهند.
عفو بینالملل در بیانیه خود تأکید کرده است که پرونده شاهین ناصری، بار دیگر پیامدهای مرگبار بحران مصونیت سازمانیافته ناقضان حق حیات و مرتکبان جنایات بینالمللی از مجازات در ایران را برجسته میکند.
به دنبال اعلام خبر جان باختن شاهین ناصری بهعلت مسمومیت دارویی از سوی قوه قضائیه ایران، بسیاری از روزنامه نگاران، مدافعان حقوق بشر و شهروندان دیگر در شبکههای اجتماعی به این خبر واکنش نشان دادند.
محمد حسین آقاسی، وکیل دادگستری و عضو انجمن صنفی روزنامه نگاران در حساب کاربری خود در توئیتر از مسئولان قضایی درباره دلایل مرگ ناصری در سلول انفرادی پرسیده است:
»چه کسی شاهین ناصری راکه مدعی مشاهده شکنجه افکاری بودمسموم کرده؟ ساعت ۹:۵۰ اعلام اعتصاب غذا تارفع تضییقات غیر قانونی میکند. کمتر از یکساعت پس از آن بدن نیمه جانش را روی پتوی آنکادر شده مییابند. اگراثبات ارتکاب قتل عمد ممکن نگردد، اهمال مسئولین زندان وبهداری عامل مهم رخداداست.»
شاهین ناصری، شهروند ۵۰ ساله اهل همدان، دارای مدرک کارشناسی در رشته بازرگانی بود که با اتهامات غیر سیاسی در زندان بهسر میبُرد. منابع نزدیک به این زندانی در روزهای پس از جانباختن ناصری اعلام کردهاند: «او نه فرد افسردهای بود و نه فردی که مشکل روحی داشته باشد که بخواهد خودکشی کند. زن و بچهدار بود و به آیندهاش امیدوار بود. هیچ بیماری خاصی هم نداشت که بخواهد بهخاطر بیماری فوت کند.»
مصطفی دانشجو، درویش گنابادی و وکیل دادگستری هم در توئیتر خود در واکنش به گفتههای سخنگوی قوه قضائیه درباره اعلام خبر درگذشت شاهین ناصری نوشته است:
«به استناد مواد۱۴۱و۱۴۳ آیین نامه اجرایی سازمان زندانها، نگهداری ومصرف دارو درزندانها تماماً تحت نظارت وکنترل واحد بهداشت ودرمان زندان است وهراتفاقی برای زندانی رخ دهد، رافع مسئولیت کادردرمان و اداری زندان نخواهدبود.»
زندانیان، بهویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی اغلب به خدمات درمانی مؤثر دسترسی ندارند. محروم کردن آنان از حق درمان به ابزاری برای شکنجه سیستماتیک تبدیل شده است.
بهنام محجوبی، درویش گنابادی، از جمله زندانیانی است که مأموران امنیتی زندان در ماههای اخیر او را برای شکنجه از زندان به مرکز درمانی بیماران روانی فرستادند و بهدنبال وخامت حالش و جان باختن او در بیمارستان، علت مرگش را مسمومیت دارویی اعلام کردند.