کسری نوری، زندانی سیاسی محبوس در زندان عادلآباد شیراز، در آخرین مواجهه با آزارها و محرومسازیهای امنیتی، از تحصیل محروم شده است.
او از آخرین بازداشت خود در حوادث گلستان هفتم در اسفند ۹۶ تاکنون بدون مرخصی در زندان به سر میبرد و بارها مشمول سلب بدیهیترین حقوق خود به عنوان زندانی شده و تبعیدهای مکرری به او تحمیل شده است.
در آخرین مرحله او به صورت غیرقانونی از تحصیل هم محروم شده است.
کسری نوری در اول اسفند ماه ۱۳۹۶ در خیابان گلستان هفتم برای چهارمین بار بازداشت شد. پیش از آن دو بار در سال ۱۳۹۰ به عنوان یکی از مدیران سایت مجذوبان نور (سایت خبری دراویش گنابادی) بازداشت شده بود که به حکم حبس چهار سال و چهار ماه انجامیده بود. او که پس از گذراندن دوره کامل حبس خود در تاریخ پنجم آبان ۱۳۹۴ آزاد شده بود، بار دیگر روز ۹ دی ۹۶ همراه سه درویش دیگر (محمد شریفی مقدم، فائزه عبدی پور، محمدرضا درویشی)، همزمان با خیزش مردمی دی ماه بازداشت شد و پس از ۱۰ روز به دلیل تحصن اعتراضی درویشان مقابل زندان اوین، بی قید و شرط آزاد شد.
نوری سرانجام در گلستان هفتم به عنوان «لیدر اعتراضات» بازداشت شد. به همراه او همه خانوادهاش (شکوفه یداللهی، پوریا نوری، امیر نوری) را نیز دستگیر کردند. در درگیریهای گلستان هفتم، شکنجه، فحاشی و ضرب و جرح در هنگام بازداشت او و خانوادهاش اعمال شد که به آسیبهای جسمی بیبازگشتی انجامید.
کسری نوری در روزهای پس از بازداشت در بیمارستان بستری بود بی آن که هیچ خبر و اطلاعی از وضعیت سلامت بازداشتشدگان گلستان هفتم وجود داشته باشد.
درویشان گنابادی پس از تحمل شکنجه در دوران بازداشت -شکنجهای که به کشته شدن محمد راجی منجر شد- به زندان فشافویه و قرچک منتقل شدند.
کسری نوری پس از انتقال به زندان فشافویه و دریافت حکم ۱۲ سال حبس تعزیری که به صورت غیابی صادر شده بود، همراه چند نفر دیگر از زندانیان درویش مجددا تحت فشار امنیتی قرار گرفتند.
در پی اعتراض درویشان زندان فشافویه به وضعیت زنان درویش در قرچک و برپایی تحصن اعتراضی دو ماهه در زندان فشافویه، با حمله وحشیانه گارد به زندانیان در تاریخ هفتم شهریور ۱۳۹۷، کسری نوری و هفت تن دیگر از درویشان به سلول انفرادی منتقل شدند. انفرادیای که ۱۰۵ روز به طول انجامید و در این مدت با محرومیتشان از تماس و ملاقات، هیچ خبری از وضعیت سلامتی آنان در دست نبود.
آنها سپس در روز ۲۲ آذر ۹۷ به بند امن زندان فشافویه منتقل شدند که در آن بند صرفا خودشان هشت نفر حضور داشتند.
کسری نوری همزمان با برگزاری اعتصاب غذای اعتراضی درویشان گنابادی در آذر ماه ۱۳۹۸، ابتدا به زندان پیربنو و پس از چند روز به زندان عادلآباد شیراز تبعید شد.
سراسر دوران حبس جاری او با تبعیدهای مکرر گره خورده است. او در سال ۹۹ دوباره از عادلآباد به تهران آورده شد و پس از سه روز بلاتکلیفی و سرگردانی و نگهداری در بدترین شرایط ممکن، در تاریخ ششم بهمن ۱۳۹۹ در زندان اوین پذیرش شد. حضور او در زندان اوین دیری نپایید و در آستانه نوروز ۱۴۰۰، همزمان با انتشار بیانیه اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در همبستگی با مردم تحت ستم، او را دوباره به زندان عادلآباد شیراز تبعید کردند.
کسری نوری از سال ۱۳۹۰ که در ۲۱ سالگی بازداشت شد، بیش از ۸ سال از ۱۰ سال گذشته عمر خود را در زندانهای جمهوری اسلامی گذرانده است: اوین، فشافویه، گوهردشت، زندان نظام شیراز، زندان پیربنو و زندان عادلآباد.
او در این مدت نه تنها بارها مورد شکنجه، فشار سلول انفرادی و تبعید غیرقانونی قرار گرفته است بلکه بارها از تحصیل به عنوان حق بدیهی خود محروم شده است.
نوری یک بار پس از بازداشت در سال ۹۰ از ادامه تحصیل در رشته مهندسی عمران محروم شد. او به اجبار در زندان به تحصیل در دانشگاه پیام نور پرداخت (تنها نوع آموزش عالی که در زندان مجاز است) و مدرک کارشناسی رشته حقوق را در زندان اخذ کرد. پس از آزادی از زندان، در سال ۹۶ در رشته حقوق بشر دانشگاه تهران پذیرفته شد که در طول یک ترم که در دانشگاه تحصیل کرد، بارها تهدید به اخراج شد. نهایتا و عملا با بازداشت او در دی و اسفند ۹۶ امکان تداوم تحصیل به خاطر دوره بازداشت و حبس از او سلب شد.
بر اساس تبصره یک ماده ۱۱۳ شیوهنامه اجرایی آییننامه انضباطی دانشجویان، اخراج کسری نوری از دانشگاه صراحتا غیر قانونی است.
در این تبصره آمده شده است:
«در صورت پیگرد یا محکومیت قطعی قضایی که منتهی به بازداشت موقت یا حبس شود، مدت بازداشت یا حبس، جزء سنوات دانشجو محسوب نگردیده و دانشجو پس از پایان مدت محکومیت میتواند ادامه تحصیل نموده و دانشگاه به نحو مقتضی نسبت به ادامه تحصیل دانشجو مساعدت مینماید؛ چنانچه مدت محکومیت، از مدت مجاز مقطع تحصیلی بیشتر باشد، دانشگاه نحوه ادامه تحصیل را با موقعیت جدید آموزشی تطبیق میدهد.»
کسری نوری دانشجوی دانشگاه تهران است و باید در دوره حبس برای او مرخصی از تحصیل در نظر گرفته شود. این روند در قبال دیگر دانشجویان بازداشتی و زندانی هم روندی معمول و قانونی بوده است اما کسری نوری به نحوی استثنایی و بر خلاف قانون مصرح دانشگاه، همزمان با بازداشت و حبس از دانشگاه اخراج شده است.
حکم اخراج این دانشجو در ۲۴ اسفند ۹۹ از جانب ریاست دانشگاه تهران امضا شده است و تاکنون مسئولان دانشگاهی و وزارت علوم هیچ گونه توضیحی در خصوص اقدام غیرقانونی خود ندادهاند.
امروز کسری نوری به صورت غیرقانونی دوباره از تحصیل محروم شده و یکی دیگر از حقوق اولیه این زندانی سیاسی مقاوم از او سلب شده است.