ماهنامه اندیشه پویا در شماره نوروزی، عملکرد هشت ساله دولت حسن روحانی را در حوزه زنان بررسی کرده است. این گزارش که بر اساس گفتوگو با زنان مسئول در دولتهای او، نمایندگان پیشین مجلس و بعضی فعالان حقوق زنان به قلم الناز محمدی تهیه شده، نشان میدهد بیشتر وعدههای روحانی در حوزه زنان بر زمین مانده و این زنان در این باره به روحانی نمره خوبی ندادهاند.
شهیندخت مولاوردی، معاون زنان و خانواده رئیسجمهوری در دولت یازدهم گفته در دولت روم روحانی، دفتر رئیسجمهوری از خداخواسته بود که او از دولت برود و قانون منع به کارگیری بازنشستگان، بهانه خوبی بود. او از ناکامیهای زیادی نام برده که در دولت اعتدالی تجربه کرده است و در نهایت در این گفتوگو به عملکرد روحانی در حوزه زنان از ۲۰، نمره ۱۰ داده است:
«موضوع بیمه زنان خانوار را در قالب چهار لایحه، نظام جامع تأمین اجتماعی و بیمههای چندلایحه به دولت دادیم اما هیچ کدامشان به نتیجه نرسید. یادم میآید یک بار در کمیسیون اجتماعی دولت بودیم، یکی از وزرا آمد کنار من و گفت برای چه میخواهید زنان خانهدار را بیمه کنید؟ اینها از صبح تا شب در خانه میخورند و میخوابند، چه دلیلی برای بیمه شدنشان هست؟ این در حالی است که این موضوع جزو وعدههای صریح آقای رئیسجمهور بود. از این موارد در دولت زیاد بود. مثلا آن زمان که کمپین ارمغان آزادی را برای آزادی زندانیان زن جرایم غیرعمد راه انداخته بودیم، یکی از وزرا آمد و با شوخی گفت این چه کاری است میکنید؟ بقیه زنهارا هم باید ببرید زندان. البته شوخی بود ولی بعضی وقتها شوخی شوخی مباحث و نظرات جدی مطرح میشود. موقع رای گیری میدیدیم همین نگاه مردانه، کار خودش را میکند.»
مولاوردی همچنین گفته:
«هربار که مسائلی را مانند اصلاح ماده ۲۶ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بدسرپرست پیگیری میکردیم، همکارانم در دولت میگفتند الان وقتش نیست، برایمان هزینه درست میکند. یکی از وزرای حوزه غیراجتماعی میآمد بالای سر من و میگفت این موضوعات را رها کن، بگذار برای دولت بعدی. میگفت انقدر برای ما هزینه نتراشید. ما در دولت در اقلیت بودیم و در کابینه هم حق رأی که نداشتیم. مدام صحبت از اولویتهای دولت بود، وضع معیشتی و مذاکرات برجام. هرچه ما پیشنهاد می کردیم، در نظر آقایان خندهدار بود.»
او به اتهاماتی که بابت کار در دولت روحانی به او زده شده گفته:
«آن روزها مدام حس میکردم روی میدان مین حرکت میکنم. مثلا روزهایی که به دلیل دفاع از اصلاح ماده ۱۸ قانون گذرنامه برای خروج زنان از کشور، به تلاش برای فروپاشی و برهم زدن نظم خانواده متهم شدم. الان دردم این است که من که خودم در دفترم گواهی امضای مردان و برای زنان سند وکالت خروج از کشور تنظیم میکنم، خودم بدون گواهی همسرم که در دفترخانه دیگری باید انجام شود، اجازه خروج ندارم.»
معصومه ابتکار، معاون دولت دوم حسن روحانی اما در این گزارش گفته از نظرش خشونت علیه زنان در ایران چندان جدی نیست چرا که زنان ایرانی در مقایسه با زنان کشورهایی مثل فرانسه، آن شدت مشکلات را ندارند.
فائزه هاشمی اما در بررسی عملکرد دولتهای روحانی در حوزه زنان به او نمره ۱۲ داده و از عملکرد وزرای روحانی انتقاد کرده است:
«وزارت ارشاد در موضوع همخوانی و تکخوانی زنان نگاه پیشرویی ندارد. اخیرا با یکی از خانمهای خواننده گفتوگو میکردم و گفت حساسیتها در اینباره در دوره آقای روحانی شدیدتر از دوره آقای احمدینژاد شده است. تعداد مدیران کل زن در آموزش و پرورش کم است و همین موجب شده مباحث درسی و غیردرسی در این وزارتخانه، جنسیتی باشد. این چند سال محتوای کتابهای درسی با تبعیضی که در دروس دخترها و پسرها مثلا در کتاب مدیریت خانواده پایه دوازدهم ایجاد کردند، فاجعه شد. زنها را فقط برای در خانه ماندن مناسب معرفی کنیم و مردها را همهکاره بدانیم، در حالی که وظیفه آموزش و پرورش فرهنگسازی برای بودن زنان و مردان در خانه و جامعه است. عملکرد وزارت علوم و بهداشت دراعمال بعضی سهمیهبندیهای جنسیتی هم مهم است. خاطرم است در زمان دولت احمدینژاد، آمار دختران دانشجو یکباره بالا رفت و این موجب وحشت آقایان شد و برای ورود به دانشگاه سهمیه جنسیتی گذاشتند. متاسفانه این موضوع در دوره دولت آقای روحانی هم ادامه پیدا کرد و این یعنی یک تبعیض جنسیتی آشکار.»
زهرا شجاعی، رئیس پیشین مرکز امور مشارکت زنان و خانواده هم در این گزارش گفته روحانی باید در مقابل هجمهها به خانم مولاوردی نایستاد و در آخر او را کنار گذاشت:
«آقای روحانی اساسا باور قلبی و اعتقاد به امور زنان نداشت و وعدههای متعددی که به ۵۱ درصد رایدهندگان یعنی زنان داده بود، وعدههایی صرفا تبلیغاتی بود. ایشان همان زمان هم که رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص نظام بودند، تعداد زیادی از زنان را تعدیل کردند، نگاهشان به زنان روشنفکرانه نبود و درباره بسیاری از مسائل این حوزه سکوت میکردند.»
پروانه سلحشوری، نماینده پیشین مجلس هم گفته باوجود تلاشهای اعضای فراکسیون زنان برای رای آوردن حسن روحانی در انتخابات ۱۳۹۶، او حتی یک بار هم با این اعضا جلسهای برگزار نکرد:
«در خوزستان هیچکس فکرش را نمیکرد آقای روحانی رای بیاورد اما تلاش ما زنان باعث شد بالای ۶۰ درصد به او رای بدهند. با این حال او یک بار هم با فراکسیون زنان قرار ملاقات نگذاشت. یک بیاحترامی محض. روحانی از زنان برای رای آوردن استفاده ابزاری و انتخاباتی کرد و من امروز به طور کامل این ناامیدی از دولت را احساس میکنم. من شرمندهام از اینکه این همه کمک کردیم برای روی کار آمدن این دولت و فکرش را نمیکردیم این همه خلف وعده اتفاق بیفتد. به تدریج برای ما روشن شد که دولت ارادهای برای بهبود وضعیت زنان ندارد.»