حسینعلی ابراهیمی، مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران پنج‌شنبه ۳۰ بهمن اعلام کرد که در شبانه‌روز گذشته یک‌هزار و ۴۴۵ لاشه پرنده مهاجر آبزی از گونه‌های چنگر معمولی، فلامینگو، مرغابی و حواصیل تلف و از سطح تالاب میانکاله و خلیج گرگان جمع‌آوری و دفن بهداشتی شدند.
ابراهیمی به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت:
«با احتساب تلفات ۲۰ روز گذشته، مجموع تلفات پرندگان مهاجر جمع‌آوری شده، به عدد ۹ هزار و ۸۴۷ قطعه رسیده است.»
از روزهای نخست بهمن‌ماه سال جاری، برای دومین سال متوالی پرندگان مهاجر در میانکاله و خلیج گرگان تلف می‌شوند. مرگ مشکوک این پرندگان نگرانی مردم بومی منطقه و دوست‌داران محیط زیست را به‌همراه داشته است.
مسئولان محیط زیست استان مازندران پیش‌بینی می‌کنند مدت زمان تلف‌شدن پرندگان در دو منطقه میانکاله و گرگان تا ۴۰ روز طول بکشد. سال گذشته حدود ۴۳ هزار پرنده در این دو مکان تلف شدند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران می‌گوید عملیات پایش و جمع‌آوری لاشه پرندگان مهاجر آبزی با اعزام اکیپ‌های از محیط بانان و کارشناسان اداره حفاظت محیط زیست بهشهر، گلوگاه و اداره کل با قایق، تراکتور، تراکسور و موتورسیکلت انجام می‌شود.
گفته‌شده که علت دقیق تلفات پرندگان مهاجر پس از بررسی و اعلام سازمان دام‌پزشکی کشور اطلاع‌رسانی می‌شود اما پیش از این علی صفر ماکنعلی، رئيس سازمان دام‌پزشکی گفته بود مرگ پرندگان مهاجر به دلیل بیماری «بوتولیسم» است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران نیز پیش‌تر، تلف شدن پرندگان مهاجر در تالاب میانکاله و خلیج گرگان را به‌دلیل ویروسی بودن بیماری منتفی دانسته و گفته بود احتمالاً این بیماری قابل سرایت به انسان نیست.
علیرضا رفیعی‌پور، رئیس سازمان دام‌پزشکی کشور ۱۲ بهمن در جلسه مدیریت بحران استانداری مازندران که به همین منظور تشکیل شده بود با رد احتمال دخالت انسانی و یا آلاینده‌های صنعتی در مرگ مشکوک پرندگان مهاجر آبزی در میانکاله از احتمال دخالت آلاینده‌های طبیعی و محیطی در تلفات غیرعادی پرندگان خبر داد.
تالاب میانکاله که در دو سال گذشته به گورستان جمعی پرندگان مهاجر بدل شده، «در حال مرگ تدریجی‌ست». چندین مقام مسئول نسبت به عدم رسیدگی به این تالاب و بی‌توجهی به لزوم احیاء بزرگترین زیستگاه پرندگان و جانداران در شمال ایران هشدار داده‌اند. پسروی آب دریای خزر و مرگ مبهم و دلخراش ده‌ها هزار پرنده مهاجر از یک سو و پیشروی زمین‌خواران و آتش‌سوزی‌های ناشی از عوامل انسانی، حیات اکوسیستم میانکاله را تهدید می‌کنند.
وسعت تالاب از ۴۸ هزار هکتار در سال ۱۳۸۹ به ۳۴ هزار هکتار در سال ۱۳۹۹ رسیده و سالیانه به‌طور میانگین حدود هزار و ۴۰۰ هکتار از سطح آبی تالاب کاسته و به سطح خشکی آن افزوده شده است.
میانکاله با دو محیط آبی به وسعت ۴۵ هزار هکتار شامل خلیج و تالاب میانکاله و خشکی با وسعت حدود ۲۴ هزار هکتار تقریبا حدود سه درصد از کل مساحت مازندران را تشکیل می‌دهد. در منطقه میانکاله بیش از یک میلیون پرنده در ۲۳۰ گونه زندگی می‌کنند. این تالاب یکی از زیستگاه‌های باارزش پرندگان مهاجر آبزی و بومی است.