بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی صبح روز سه شنبه در شماری از شهرهای ایران مقابل دفاتر سازمان تأمین اجتماعی تجمع کردند. تجمع کنندگان پلاکاردهایی حاوی مطالباتشان در دست داشتند و شعار می‌دادند «گرانی تورم بلای جان مردم»، «فریاد فریاد از این همه بیداد»، و «ظلم و ستم کافیه سفره ما خالیه». بازنشستگان در تجمع مشهد پلاکارد بزرگی با این مضمون در دست داشتند: فریاد بازنشستگان گرسنه.
تجمع هفتم بهمن، سومین تجمع سراسری بازنشستگان تامین اجتماعی در دو ماه اخیر بود و علاوه بر تهران در مشهد، تبریز، رشت، اراک، اصفهان، کرمانشاه، خرم آباد لرستان، کرج، ایلام، رشت، ساری، اهواز و قزوین برگزار شد.
سازمان تأمین اجتماعی که بازنشستگان در دوران اشتغال بخشی از حقوق خود را به حساب آن ریخته‌اند، مستمری ناچیزی به بازنشستگان می‌پردازد. این در حالی است که معیشت حدود سه میلیون و ۷۰۰ هزار بازنشسته تامین اجتماعی به اضافه خانواده‌هایشان وابسته به مستمری این سازمان است.
شرایط نامناسب معیشتی و خدمات درمانی سبب شده است بازنشستگان به‌رغم این که به لحاظ امکان ابتلا به کرونا پرخطرترین گروه هستند، اعتراض را به مرگ تدریجی از فقر و بیماری ترجیح داده و برای طرح خواست‌های خود به خیابان می‌آیند.
در دو ماه گذشته بازنشستگان سه بار تجمعات سراسری برگزار کرده و پاسخی نگرفته‌اند. بازنشستگان تأمین اجتماعی خواستار افزایش حقوق بازنشستگان به بالای خط فقر، همسان‌سازی حقوق، بیمه درمانی کارآمد و رایگان، شفاف‌سازی وضعیت صندوق‌های بازنشستگی، به‌رسمیت شناختن تشکل‌های مستقل و آزادی تجمع و اعتصاب هستند.
اتحاد بازنشستگان، یکی از تشکل‌های مستقل بازنشستگان در قطعنامه خود به تاریخ ۷ بهمن نوشته است:
«بازنشستگان نباید پس از پایان دورۀ اشتغال خود دغدغۀ تأمین هزینه زندگی – هزینه مسکن و درمان، بهداشت، پوشاک، مسافرت و تحصیل فرزندان خود – داشته باشند. مستمری و حقوق بازنشستگی باید هزینه زندگی خانواده‌شان را تأمین کند. تورم و گرانی روز افزون بازنشستگان را برای تهیه هزینه‌های زندگی در تنگنا قرار داده است. به همین منظور برای تأمین هزینه‌های زندگی، بازنشستگان نباید از حقوق و مستمری کمتر از ۱۲ میلیون تومان در ماه برخوردار باشد.»