کار کردن زن در فضای نابرابر، جایی که در آن توانایی‌ها و تخصص‌ها قربانی جنسیت می‌شوند، مبارزه هر روزه است.

قوانین و عرف ابتدا دسترسی به شغل را با سهمیه‌بندی در رشته‌های تحصیلی، محدود می‌کنند و بعد سنگ‌های تازه‌ای جلوی پا زن شاغل می‌اندازند. با تحمیل مرخصی‌های اجباری و تشویق به بچه دار شدن و کم کردن ساعت کار، تمایل کارفرماها را به استخدام زنان کم می‌کنند و بالاخره، اگر زن در این جامعه نابرابر شغلی یافت، حقوقش کمتر است، ارتقای شغلی‌اش دشوارتر است و همواره از رسیدن به حقوق برابر محروم است. موقع بحران، اول زنان را اخراج می‌کنند و از بسیاری از مزایای شغلی به خاطر جنسیت‌شان باز می‌مانند.

اما این تنها بخشی از فسادی است که در محیط کار بر اساس جنسیت اتفاق می‌افتد.

یک نظام نابرابر، توقعات خاصی هم از زن شاغل دارد. زن شاغل باید به خاطر جنسیتش، پاسخگوی توقعات جنسی کارفرما و همکاران مرد هم باشد. این توقعات جنسی، گاه از متلک و شوخی آغاز می‌شود و تا تجاوز و آزار جسمی ادامه می‌یابد. آزار جنسی در محیط کار تنها خاص جامعه ایران نیست اما در فضای فرهنگی ایران، احتمال سوءاستفاده مدیران و کارفرمایان مرد بر اساس نظام نابرابر قدرت بالا است و از سوی دیگر زنان قانونی را که از آنها در برابر چنین‌ آزارهایی حمایت کند در کنار خود ندارند.

اگر زن هستید و در ایران در نهادها و ادارات دولتی یا خصوصی کار کرده‌اید، برای ما از تجربه‌های آزار جنسی در محیط کار بنویسید. بگویید که در برخورد با آزار همکارتان چه کردید؟ آیا توانستید اعتراض کنید؟ آیا کسی از شما حمایت کرد؟

تجربه‌های شما می‌تواند برای مبارزه با فساد جنسیت محور در محیط‌های کاری راهگشا باشد. ما تجربه‌های شما را از آزار جنسی در محیط کار در زمانه منتشر می‌کنیم.

نوشته‌های خود را به این نشانی بفرستید:

[email protected]

یا

[email protected]

نعیمه دوستدار- بخش زنان رادیو زمانه