جو بایدن، رئیس جمهوری منتخب ایالات متحده آمریکا در حال گزینش کابینه‌ای متنوع است. در کابینه احتمالی جو بایدن نام سوزان رایس به عنوان گزینه وزیر خارجه و نام میشل فلورنوی به عنوان گزینه پست وزارت دفاع مطرح شده است.
میشل فلورنوی کیست؟
میشل فلورنوی پیش از این از مشاوران ارشد دفاعی در دولت بیل کلینتون و باراک اوباما بود و از نظر سیاسی میانه‌رو محسوب می‌شود.
از زمان ترک دولت تا کنون خانم فلورنوی در نقش مشاور در زمینه قراردادهای نظامی کار می‌کرده است.
گفته می‌شود خانم فلورنوی گزینه مطرح وزارت دفاع در کابینه بایدن است.
اگر انتصاب خانم فلورنوی در سنای آمریکا تایید شود، او نخستین وزیر دفاع زن آمریکا خواهد بود.
از نخستین وظایف وزیر دفاع بعدی آمریکا، اعزام ارتشیان برای توزیع واکسن کووید-۱۹ در سراسر آمریکا است. احتمال می‌رود خانم فلورنوی بدنبال بازسازی شهرت بین المللی آمریکا نیز باشد. او ماه مارس سال جاری در کنفرانسی گفته بود «بهتر کردن اعتماد و جایگاه آمریکا مستلزم سال‌ها کار خواهد بود»
سوزان رایس برای وزارت خارجه
سوزان رایس که در دولت اوباما عهده دار پست مشاور امنیت ملی و سفیر آمریکا در سازمان ملل بوده، گزینه آسانی برای تصدی وزارت امور خارجه آمریکا است.
احتمال دارد جمهوری‌خواهان به دلیل قضیه حمله به کنسولگری آمریکا در لیبی در سال ۲۰۱۲ و آنچه آنها اظهارات گمراه‌کننده خانم رایس در رابطه با این قضیه می‌دانند – با وزارت او مخالفت کنند.
حمله به کنسولگری آمریکا در بنغازی، دومین شهر بزرگ لیبی ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۲ رخ داد. در طی این حمله که گروه «انصار شریعه» وابسته به القاعده انجام داد، کریستوفر استیونز سفیر ایالات متحده در لیبی و چند کارمند دیگر کنسولگری آمریکا کشته شدند.
سوزان رایس از حامیان توافق جامع اقدام مشترک (برجام) است و پس از به قدرت رسیدن ترامپ، از منتقدان سیاست فشار حداکثری رئیس‌جمهوری ایالات متحده علیه ایران بود.
پیت بوتیجج برای سازمان ملل
شاید پیت بوتیجج، شهردار سابق ساوت‌بند ایندیانا را از زمان مناظرات انتخاباتی دموکرات‌ها به خاطر داشته باشید. او پس از کناره‌گیری از رقابت برای ریاست جمهوری به کمپین بایدن پیوست و برای او تبلیغ می‌کرد.
اینک پست سفیر آمریکا برای سازمان ملل متحد ممکن است نصیب آقای بوتیجج شود. بوتیجج ۳۷ ساله دموکراتی با مواضع نسبتا متعادل به حساب می‌آید. او نخستین مرد همجنس‌گرا است که کارزاری گسترده برای ریاست‌جمهوری آمریکا به راه انداخت.
دیگر گزینه‌ها
لایل برینارد، یکی از اعضای هیات مدیره فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) که او نیز سیاستمداری میانه‌رو است در میان گزینه‌های مطرح برای پست وزارت خزانه‌داری آمریکا است.
داگ جونز، که به تازگی در انتخابات سنا برای کسب سناتوری ایالت آلاباما شکست خورده وکیل و دادستان سابق ایالت آلاباما است و نام او برای وزارت دادگستری مطرح شده. آقای جونز یک دموکرات میانه‌رو است.
دیگر گزینه محتمل وزارت دادگستری خانم سالی ییتز است. خانم ییتز در دولت ترامپ کفیل دادستان کل آمریکا بود اما به‌دلیل اختلاف بر سر فرمان مسافرتی ترامپ اخراج شده بود.
نام برخی از چهره‌های طیف چپ دموکرات همچون برنی سندرز و الیزابت وارن برای وزارتخانه‌های کار و خزانه‌داری نیز مطرح شده اما اگر سنا در دست اکثریت جمهوری‌خواه باقی بماند، آنها بخت کمتری برای تأیید شدن صلاحیت‌شان خواهند داشت.
روز شنبه آقای بایدن در حالیکه مشغول دوچرخه سواری با همسرش در ساحل رهوبت در ایالت دلاور بود در پاسخ به سوال خبرنگاری تایید کرد که به مراحل نهایی انتخاب اعضای کابینه‌اش نزدیک است.
جو بایدن که با وعده «رییس جمهوری برای همه آمریکایی‌ها» در انتخابات ۲۰۲۰ پیروز شد به زودی برای تایید اعضای کابینه‌اش با چالش سنا که به احتمال زیاد در کنترل جمهوری‌خواهان خواهد بود، مواجه می‌شود.
جو بایدن پس از آنکه در ماه دسامبر توسط الکتورها رسماً انتخاب شد، در روز بیستم ژانویه بر روی پله‌های ساختمان کاپیتول (کنگره) در پایتخت به عنوان چهل و ششمین رییس جمهوری آمریکا سوگند یاد می کند و سپس راهی کاخ سفید به آدرس شماره ۱۶۰۰ خیابان پنسیلوانیا در شهر واشنگتن دی‌سی می‌شود تا برای ۴ سال رییس جمهوری آمریکا باشد.
جو بایدن ۷۷ ساله مسن‌ترین رییس جمهوری خواهد بود که وارد کاخ سفید می‌شود.
حالا باید دید که چه فردی بعنوان پیک دلاررسان به تشنه گان دلار که خامنه ای و اقشارآخوندها و آقازداه ها و سپاه و بسیج و قاضی ها واعدام کننده گان و قالیباف ها و الشعبی ها و بشاراسدها و شیخ نصرالله ها باشند چنین پست مهم و محترمی را دریافت خواهد کرد؟
حقیقتگو / 16 November 2020
…. دیده ایم که ترامپ در نقض آشکار اصول قانون اساسی، نیروی ضربت نظامیِ اشغالگری را از ارگان های مختلف دولت فدرال به پورتلند و شهرهای دیگر فرستاده است، تا ابراز نارضایتی و اعتراضات مردم را جرم و جنایت تلقی کرده و سرکوب کنند و بر سلطۀ ترور علیه توده های مردم در گتوهای شیکاگو و دیگر نقاط بیافزایند.
ما شاهد نمایش برتری طلبی عریان ترامپ در شعار «اول آمریکا» بوده ایم؛ از جمله در مطالبات مکررش برای مجازات شدید کسانی که به نظر او نتوانسته اند به طور شایسته شور وطن پرستی نشان دهند، یا جرأت انتقاد از او را به خود داده اند یا علیه برخی از عریان ترین ستم گری های قوای اجراییِ سیستم، به ویژه تداوم سرکوب بیرحمانۀ سیاهان و قتل مردم سیاه، قهوه ای و بومیان آمریکایی توسط پلیس اعتراض کرده اند. ترامپ دائما در حال ترغیب رذالتِ اوباش طرفدار «متمم دوم قانون اساسی»[۳] و دیگر کسانی که او «آدم های بسیار شایسته» می خواند بوده است.
همه اینها عروج هیتلر به قدرت و حاکمیت او و آلمان نازی در دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهۀ ۱۹۴۰ را به یاد می آورند. هنگامی که هیتلر جنبش فاشیستی خود را بنا می نهاد، اراذل و اوباش بسیج می شدند تا آن دسته از مردم را که حمایت خود از هیتلر را نشان نمی دادند ضرب و شتم کرده و بترسانند و به آنها در خیابان و سایر اماکن عمومی حمله کنند. همین که دولت فاشیستی نازی قدرت خود را تثبیت کرد، هرگونه اپوزیسیون را به شدت مجازات و خرد کرد. همه کسانی که با صراحت او و ایدئولوژی رسمی نازی او را تایید نمی کردند مورد هدف قرار می گرفتند. تعداد زیادی از مردم از مؤسسات دولتی پاکسازی شدند. به ویژه یهودیان و همۀ کسانی که به اعتقاد رژیم نازی نسبت به «نژاد خالص آلمانی» «بیگانه» بودند و مانعی در رسیدنِ این رژیم به اهداف جنایتکارانه اش تلقی می شدند. اول از کمونیست ها شروع کردند. اما خیلی زود جمعیت یهود، کولی ها (رومانها)، همجنسگرایان و دیگران را در بر گرفت. اردوگاه های کار اجباری پر از کسانی شد که برای رژیم نازی تهدید یا برای آلمان «لکه ننگ» محسوب می شدند. و طولی نکشید که این روند به نسل کشیِ گستردۀ میلیون ها یهودی در آلمان و کشورهایی که توسط رژیم نازی فتح و اشغال می شدند، منجر شد.
هرچند این اتفاقات یک باره رخ ندادند اما طی یک دوره نسبتاً کوتاه (یک دهه یا بیشتر) و با شتابی فزاینده روی دادند. حاکمیت قانون کاملاً آشکارا و رسماً کنار گذاشته نشده بود اما «قانون» و «حاکمیت قانون» مترادف شد با هیتلر و هر آن چه رژیم نازی می گفت «قانون» است. بخش عمده از کاری که هیتلر و نازی ها در جریان حاکمیت وحشت و نسل کشی انجام دادند «مطابق قانون» بود. قانونی که به اهداف و ابزار توحش آنها تقلیل پیدا کرده بود، و توسط نهادهایی که کاملا از هر معنا یا هدفی به جز خدمت به دستور کار نازی و انطباق با آن تهی شده بودند، از طریق سرکوب و قتل اعمال می شدند و تبدیل شده بودند به ابزار جنایت نازی ها.
درمجموع آنچه ترامپ در حال حاضر انجام می دهد، از جمله فراخوان های علنی وی برای لغو تصمیمات دیوان عالی و مصوبه ها و بدعت های قبلی (به طور مثال، فراخوان غیرقانونی کردن سقط جنین و مجازات سوزاندن پرچم)، به همراه نقض مکرر قانون و آیین های دادرسی قانونی توسط وی و پافشاری بر این که او خودش قانون است، سایۀ فرارسیدن دیکتاتوری فاشیستیِ هرچه عریان تر است. فاشیسم همین است. یعنی دیکتاتوری آشکار و تهاجمی، لگدمال کردن حاکمیت قانون، تکیه کردن بر خشونت و ترور به نیابت از سیستم سرمایه داری سیری ناپذیر و به مثابه تلاشی افراطی برای مقابله با شکاف های عمیق اجتماعی و بحران های حاد (در داخل و در عرصه جهانی). و با اقدامات «وزیر آموزش و پرورش» ترامپ (بتسی دو- ووس) Betsy DeVos می توانیم خطوط کلی نسخۀ رژیم ترامپ/پنس از «ایدئولوژی رسمی» (مسیحیت فاشیستی) را ببینیم. چرا که بتسی دو-ووس خودش یک فاشیست بنیادگرای مسیحی است و هدف نهایی اش تعویض نظام آموزش عمومی و سکولار آمریکا با مدارسی مبتنی بر آموزش آیینیِ مسحیت بنیادگرا است. از هم اکنون می توانیم سایه گستریِ وضعیتی را تشخیص دهیم که نه تنها دانش آموزان مدارس بلکه همۀ افراد جامعه ملزم به بیعت وفاداری با یک آمریکای فاشیستی مسیحی سفید گردند.
یکی از بیانیه های سازمان «رفیوز فاشیسم» این موضوع را در متن زیر به شکل شیوا و قدرتمند استدلال می کند:
«به واقع خطوط در حال ترسیم شدن هستند و اوضاع آبستن پیامدهای فاجعه آمیز برای کل بشریت است. اگر ما حق اعتراض از طریق قانونی یا غیر قانونی را از دست بدهیم، اصلا نمی توان گفت که چه خواهد شد. فاشیسم صرفا بدترین حالت در چرخش آونگ نیست. بلکه تغییری کیفی در نحوۀ حاکمیت بر جامعه است. گروه ها را یکی پس از دیگری شرور نامیده و در مسیری که به وحشت می انجامد مورد آماج قرار می دهند. همه اینها در ظرف بیش از سه سال در جریان بوده است، اما با وجود برپا شدن اردوگاه های اجباری در مرز، تبرئۀ ترامپ در دادگاه استیضاح قلابی و فرمان اجرایی برای محافظت از بناهای تاریخی و هم زمان جرم تلقی کردن حق «متمم اول» که استفاده از آن مجازات زندان دارد، خیلی ها هنوز می خواهند غرق در توهمات راحت طلبانه شان باشند و نمی خواهند باور کنند که این اتفاق واقعا دارد روی می دهد. این فاشیسم است که به جریان افتاده و زمان برای متوقف کردن آن دارد از دست می رود».
خیلی وقت است که عده ای از ما، از جمله صداهای متنوعی که توسط «رفیوز فاشیسم» نمایندگی می شود، نشان داده ایم که رژیم ترامپ/پنس خطری فوری و دارای ظرفیت خطراتی بس عظیم تر است. اما این هشدارها اغلب اوقات و بیش از اندازه با واکنشِ انکارهای متکبرانۀ کسانی روبرو شده است که نمی توانند یا نمی خواهند واقعیت و مسیر این رژیم را ببینند. آنها چشمان خود را بر بسیاری از کارهای وحشتناکی که این رژیم پیشاپیش انجام داده بستند و به آنها کم بها دادند تا خطر این رژیم را انکار کنند. آنها خاطرنشان می کردند که این رژیم هنوز فلان و بهمان کارها را انجام نداده و انتظار داشتند که «اثبات» این ادعا باشد که این کارها را نخواهد کرد. اکنون که دیری از شب گذشته و در این لحظۀ حساس، با دیدن ماهیت فاشیستی این رژیم و تشابهات بسیار واقعی آن با جنایت های رژیم های فاشیستی قبلی، دادنِ عنوانِ «زنگ خطرهای اغراق آمیز» به این هشدارها هیچ نیست مگر بی اعتنایی به درس های حیاتی تاریخ و علاوه بر این، چشم پوشیدن بر واقعیت بسیار خطرناک اوضاع کنونی: از جمله، اهمیت این واقعیت که ترامپ برای عملی کردن وعده هایی که به فاشیست های مسیحی داده است، دادگاه ها را از مدارج پایین تا دیوان عالی کشور با قشونی از فاشیست های مسیحی و دیگر قضات راست افراطی پر کرده است. این قشون، برای اعطای «مشروعیت قانونی» به کل برنامه هولناک رژیم فاشیستی ترامپ/ پنس حرکت خواهد کرد. (از بیانیه باب آواکیان. اول اگوست 2020) cpimlm.org
میترا زارعی / 16 November 2020
کابینه ای نئولیبرال, برای پیشبرد سیاستهای نئولیبرال.
بدین ترتیب چهار سال دیگر باید منتظر ظهور پوپولیستی دیگر مانند ترامپ, یا به مراتب افراطی تر از ترامپ باشیم.
به قول مش قاسم غیاث آبادی – “خداوند آخر و عاقبت ما را به خیر کند!”
هوشنگ / 17 November 2020