شماری از نویسندگان و اساتید دانشگاه طی نامهای به انجمن جهانی قلم، سازمان عفو بین‌المللی، سازمان جهانی حقوق بشر و مؤسسه‌ی جهانی مطبوعات خواستار آزادی فوری نویسندگان و روزنامه‌نگاران زندانی در ایران شدند. طی یک ماه گذشته سه تن از نویسندگان، مترجمان و اعضای کانون نویسندگان ایران به نامهای بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی، و نیز خبرنگار و پژوهشگر جامعه‌شناسی، خسرو صادقی بروجنی، به اتهام‌هایی چون «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» و «اجتماع و تبانی به‌قصد اقدام علیه امنیت ملی»، محکوم و زندانی شدند. امضاکنندگان این نامه اتهام‌های وارده علیه این نویسندگان و روزنامه‌نگاران را واهی و دروغ محض‌اند خوانده‌اند که هدف اصلی از این محکومیت‌ها و بازداشت‌ها افزایش فشار بر نویسندگان و مردم ایران است. در بخشی از این نامه با اشاره به شیوع ویروس کرونا آمده است: «زندانی کردن نویسندگان در زمانی رخ می‌دهد که جهان با بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ درگیر است و ایران، و به‌ویژه زندان‌ها در ایران، به‌دلیل شمار روزافزون بیماران مبتلا به ویروس کرونا در وضعیتی بحرانی است». امضاکنندگان این نامه از سازمان‌ها و نهادهای مختلف بین‌المللی خواسته‌اند صدای «نویسندگان زندانی» را به گوش مردم برسانند و با به‌کار گرفتن تمام امکانات خود آزادی هرچه سریع‌تر این افراد را مطالبه کنند. شماری از امضاکنندگان این نامه عبارتند از: یرواند آبراهامیان، داریوش آشوری، سهیل آصفی، بابک احمدی، سهراب بهداد، آزاده پارساپور، اکرم پدرام‌نیا، سعید حریری، نسیم خاکسار، مهرداد درویش‌پور، منیرو روانی‌پور، فرج سرکوهی، رضا علامه‌زاده، مراد فرهادپور، فرشین کاظمی‌نیا، آرش کیا، امیر کیان‌پور، ایمان گنجی، مهران مصطفوی، اکبر معصوم‌بیگی، فرهاد نعمانی، آذر نفیسی، پیمان وهاب‌زاده، محسن یلفانی. رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین هرکدام به ۶ سال زندان و کیوان باژن به ۳ سال و شش ماه زندان محکوم شده‌اند. خسرو صادقی بروجنی نیز به ۵ سال زندان محکوم شده است.
26 October 2020
