زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد، پس از انتقال به زندان کرمان همچنان به صورت بلاتکلیف در سلول افرادی نگهداری می‌شود.

زینب جلالیان، که در پنج‌شنبه ۵ تیرماه بدون اعلام قبلی و بدون هیچ دلیلی در حالی که به ویروس کرونا مبتلا شده بود، از قرنطینه زندان قرچک ورامین به زندان مرکزی کرمان منتقل شد و به گزارش “شبکه حقوق بشر کردستان”، بعد از گذشت نزدیک به دو ماه، همچنان در سلول انفرادی اين زندان نگهداری می‌شود.

به گزارش این منبع، زینب جلالیان در روزهای گذشته طی تماس تلفنی با خانواده‌اش از ادامه نگهداری خود در شرایط سخت سلول انفرادی خبر داد. زینب جلالیان گفته مسئولین زندان کرمان به او وعده داده‌اند در صورتى كه هزینه انتقال به زندان خوی را به صورت شخصى پرداخت كند، او را به زندان خوی باز خواهند گرداند. با وجود اين تاكنون اقدامى عملى در اين رابطه صورت نگرفته است.

به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، زينب جلاليان هر چند هفته یک بار با حضور ماموران حفاظت زندان امکان تماس تلفنی کوتاه با خانواده‌اش را دارد. او در تماس با خانواده‌اش اجازه ندارد به زبان كُردى صحبت کند و با مادر و پدرش كه فارسى را به سختى متوجه مى‌شوند، مجبور است به زبان فارسی صحبت كند.

زینب جلالیان در حالی که به ویروس کرونا مبتلا شده بود و در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی مناسب و درخواست بازگشت به زندان اوین یا زندان خوی دست به اعتصاب غذا زده بود، در ششمین روز اعتضاب غذایش از زندان قرچک به زندان کرمان منتقل شد. زندان کرمان فاصله زیادی با محل زندگی خانواده‌اش در ماکو دارد و خانواده‌اش امکان ملاقات حضوری با او برخوردار نیستند.

زینب جلالیان بیش از ۱۳ سال است که بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد و تنها زندانی سیاسی زن در ایران است که به «حبس ابد» محکوم شده است.

  • در همین زمینه