پیگیری‌های خانواده‌های صابر شیخ‌عبدالله و دیاکو رسول‌زاده برای تحویل پیکر این دو زندانی سیاسی کُرد اعدام شده تا به امروز بی‌نتیجه مانده است. وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی از پاسخگویی و تحویل پیکر این دو زندانی اعدام شده طفره می‌رود. سه‌شنبه ۲۴ تیر صابر شیخ‌عبدالله و دیاکو رسول‌زاده با اتهام‌های انتسابی همکاری با حزب کومله کردستان ایران و «بمب‌گذاری در رژه سالگرد جنگ ایران و عراق» اعدام شدند.
اعدام این دو در حالی انجام گرفت که هر دو منکر اتهامات وارد شده به خود بودند.

دیاکو رسول‌زاده و صابر شیخ‌عبدالله

شبکه حقوق بشر کردستان بنا به گفته یک منبع مطلع در شهر مهاباد گزارش داده که «مسئولان زندان ارومیه در پاسخ به درخواست خانواده این دو زندانی سیاسی برای دریافت پیکر فرزندان‌شان گفته‌اند ماموران اداره اطلاعات پیکرهای این دو زندانی را پس از اعدام از زندان خارج کرده‌اند و آنها هیچ اطلاعی از امکان تحویل یا محل دفن اجساد ندارند.»

به گفته منبع آگاه شبکه حقوق بشر کردستان خانواده‌ این زندانیان سیاسی تنها یک روز قبل از اجرای حکم اعدام موفق به دیدار کابینی با آنها شدند و ماموران زندان به بهانه رعایت پروتکل‌های بهداشتی در شرایط شیوع کرونا اجازه ملاقات حضوری را نداده بودند.

سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۹۴ حکم اعدام این دو زندانی سیاسی و متهم دیگری به نام حسین عثمانی با اتهام انفجار بمب هنگام رژه نیروهای مسلح در شهر کردنشین مهاباد در ۳۱ شهریور۱۳۸۹، در حالی صادر و به متهمان ابلاغ شد که عدم دسترسی آنان به وکیل در جریان دادرسی و نادیده گرفته شدن برخی شواهد در دادگاه، اعتبار قضایی احکام صادر شده را با تردید جدی مواجه می‌کند.

دیاکو رسول‌زاده همراه حسین عثمانی ششم اسفند ماه ۱۳۹۲ بازداشت شده بود.  صابر شیخ ‌عبدالله هم ۲۴ اسفند ماه ۱۳۹۲ در مهاباد بازداشت شده بود.

براساس گزارش‌های موجود حقوق بشری، در سال‌های گذشته دستکم ۳۰ زندانی سیاسی کُرد اعدام شده‌­اند که جنازه آنها هیچ‌گاه به خانواده­‌هایشان تحویل داده نشده است و مقام‌های امنیتی حتی حاضر به مشخص کردن محل دفن آنها نبوده‌اند. هدایت عبدالله‌پور، یکی دیگر از زندانیان سیاسی کُرد محبوس در زندان ارومیه بود که پس از ۴۴ روز بی‌خبری دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۹۹ تیرباران شد و پیکر او تاکنون به خانواده‌اش تحویل داده نشده است.

بیشتر بخوانید:

دیاکو رسول‌زاده و صابر شیخ‌ عبدالله در زندان ارومیه اعدام شدند