در حالی که بیماری کووید-۱۹ به صورت گسترده در ایران شیوع پیدا کرده و زندانها نیز از ویروس کرونا در امان نمانده‌اند، نگرانی‌ها در مورد جان و سلامت زندانیان سیاسی و سایر زندانیان افزایش یافته است. این در حالی است که مقامات قضایی ایران ادعا می‌کنند در این مدت به بیش از یک‌صد هزار زندانی از جمله تعداد زیادی از زندانیان سیاسی مرخصی یا آزادی مشروط اعطا شده است. همچنان اما تعداد زیادی از زندانیان سیاس-عقیدتی در زندان به سر می‌برند و با آزادی آنها نه تنها مخالفت می‌شود، بلکه با اعمال فشار و پرونده‌سازی‌های جدید روبه‌رو هستند.
جعفر عظیم‌زاده، فعال کارگری و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران از جمله این زندانیان سیاسی است که با وجود اینکه مشمول ضوابط بخشنامه قوه قضاییه مبنی مرخصی زندانیان می‌شود، اما دادستانی با اعطای آزادی یا مرخصی به او مخالفت کرده است.
اکرم عظیم‌زاده، همسر جعفر عظیم‌زاده در گفت‌وگو با زمانه از آخرین وضعیت این فعال کارگری محبوس در زندان اوین می‌گوید. به گفته خانم عظیم‌زاده پرونده جدیدی برای جعفر عظیم‌زاده تشکیل شده که آنها هیچ اطلاعی از اتهامات مندرج در این پرونده ندارند.
■ گفت‌وگو با اکرم عظیم‌زاده را بشنوید:
به گفته اکرم عظیم‌زاده، دادستانی دلیل مخالفت با آزادی جعفر عظیم‌زاده را اعلام نمی‌کند:
«یک کلام فقط می‌گویند دادستانی مخالفت کرده است، هم برای مرخصی‌اش همین را گفتند و هم برای آزادی‌اش. حالا چرا و به چه علت، چیزی نمی‌گویند. نه به خودش و نه به ما. می‌توانست با این عفو بیرون بیاید، اما پرونده جدیدی برایش درست کرده‌اند تا ما که توانستیم و پیگیری کردیم تا آزادی‌اش را بگیریم، بتوانند بگویند یک پرونده دیگر دارد و به او آزادی تعلق نمیگیرد. من دو بار در رابطه با پرونده جدید به دادگاه رفتم و گفتند لزومی ندارد ما به شما توضیح بدهیم، هر وقت نیاز شد ما به خود زندانی توضیح می‌دهیم.»
اتحادیه آزاد کارگران ایران در بیانیه‌ای به تاریخ سه‌شنبه ۲۶ فروردین نوشت که نه تنها با آزادی جعفر عظیم‌زاده مخالفت شده، بلکه برای محکم‌کاری پرونده جدیدی در شعبه دوم دادسرای اوین برای او گشوده شده است.
همزمان دستگاه قضایی قصد دارد خانه پروین محمدی، فعال کارگری را که او هم عضو اتحادیه آزاد کارگران است، به حراج بگذارد. پروین محمدی خانه خود را به عنوان وثیقه برای آزادی جعفر عظیم‌زاده گذاشته بود.
تشدید فضای سرکوب و هراس رژیم اسلامی در آستانه اول ماه مه
[“سخن روز” – حزب کمونیست ایران]
در آستانه اول مه مه روز جهانی کارگر، رژیم جمهوری اسلامی برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه به سرعت به تشدید اعدام و زندان و سرکوب بیشتر پرداخته است. تا به خیال خود با این اعمال جنایتکارانه بتواند مانع اعتراض توده های مردم کارگر و زحمتکش در مناسبت اول ماه مه علیه فقر و گرسنگی و علیه نظام فاسدش شود.
با این هدف رژیم اخیرأ علاوه بر راه انداختن موج دیگری از اعدامها، به دستگیری تعداد بیشتری از فعالین کارگری و فعالین دیگر جنبشهای اجتماعی و صدور احکام سنگین علیه آنان پرداخته است. از جمله اینکه به دنبال اعدام مصطفی سلیمی در دو هفته گذشته، دیروز سه شنبه دوم اردیبهشت، شایان سعید پور را نیز در زندان سقز اعدام نمود.
درهمین روز هشت نفر دیگر از زندانیان به نامهای احمد عبداله پور، واحد فیضی، لقمان احمد پور، رامیار مخلص، سعید محمدپور، سینا محمدی و عدنان میرکی را در زندان سنندج برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل کرده است.
علاوه بر این اعدامهای وحشیانه رژیم به دستگیری و احضار مجدد زندانیان و فعالین نیز دست زده است. در یکی از این اقدامات سرکوبگرانه روز ۲۸ فرودین بیدادگاه رژیم ناهید خداجو فعال کارگری بازنشسته را برای تحمل شش سال حبس فراخواند. این اقدام رژیم حتی بدون انجام پروسه کذایی دستگاه قضایی خود رژیم اسلامی در رابطه با برگزاری دادگاه تجدید نظر و حضور متهم و وکیل و حق دفاع از خود و غیره انجام شده است و تنها به صورت شفاهی هنگام احضار حکم را به او ابلاغ کرده اند.
تنها جرم ناهید خداجو برای تحمیل شش سال زندان این بوده که او پارسال در تجمع اعتراضی روز اول ماه مه در مقابل مجلس ارتجاع رژیم حضور داشته است.روز شنبه ۳۰فردودین نیز شاپور احسانی راد یکی دیگر از فعالین کارگری برای اجرای حکم شش سال زندان به اوین احضار گردید. این باصطلاح حکم قضایی نیز بدون تشکیل دادگاه تجدید نظر و درغیاب حضور او و وکیلش صادر شده است. در اقدام مشابه و فوری دیگری روز دوشنبه اول اردیبهشت کیوان صمیمی سردبیر نشریه “ایران فردا”و یکی دیگر بازداشت شدگان تجمع روز جهانی کارگر پارسال درمقابل مجلس را به تحمل پنج سال زندان محکوم ساختند.
همان روز و در اقدام سرکوبگرانه دیگری به منظور تشدید جو ارعاب و جلوگیری از تجمع به مناسبت اول ماه مه، اسماعیل عبدی نماینده و فعال جنبش معلمان که از سال ۹۵ در زندان به سر می برد و جزو کسانی بوده که ماه قبل به خاطر ملاحظات شیوع ویروس کرونا به او مرخصی داده بودند را درحالی که برای تمدید مرخصی به دادیاری زندان اوین مراجعه کرده بود، مجددأ روانه زندان کردند. این درحالی است که برخلاف تبلیغات روحانی شیوع ویروس کرونا در ایران کماکان روزانه صدها نفر را به کام مرگ می‌کشاند.
متأسفانه این بیماری اینک به زندانهای رژیم نیز سرایت کرده است و به شکل جدی جان زندانیان را با خطر مواجه کرده است. رژیم ورشکسته و درمانده جمهوری اسلامی نه تنها از انجام اقدامات مؤثر در جلوگیری از سرایت و معالجه بیماران نا توان است بلکه مرتبأ با دستگیری فعالین سیاسی بر اذحام زندانها می افزاید و خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. جمهوری اسلامی در دادن مرخصی به دلیل کاهش تهدیدات کرونا نیز زندانیان سیاسی را مستثنی کرده و جان این انسانهای شریف و مبارز را به مخاطره انداخته است.
تا جائی که نهادهای حقوق بشری هم در این شرایط با صدور بیانیه ای از سلامتی جان زندانیان ابراز نگرانی کرده و از جمهوری اسلامی خواسته اند در شرایطی که ویروس کرونا در ایران هر ده دقیقه یک نفر قربانی می گیرد، همه زندانیان و به ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی را فورأ آزاد کند.
اما اعدام و دستگیری و صدور احکام سنگین علیه زندانیان سیاسی در آستانه اول ماه مه روز جهانی کارگر با چنین سرعتی در عین حال که نشان دهنده میزان نگرانی و وحشت مقامات امنیتی و قضایی رژیم از بروز اعتراضات توده‌ای و یک خیزش همگانی ۳۰میلیونی مردمی است که روحانی با وحشت از آن یاد می کند، هدف ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه برای جلوگیری از چنین خیزش اعتراضی را نیز تعقیب می کند.
البته نگرانی رژیم در این مورد بی جهت نیست. زیرا اوضاع معیشتی فلاکتباری که جمهوری اسلامی به مردم کارگر و زحمتکش تحمیل نموده است آنچنان دهشتناک است که هر آن در انتظار بروز یک انفجار عظیم اجتماعی می باشد. تصویب حداقل دستمزد یک میلیون و هشتصد و سی و چهار هزار تومان برای سال ۹۹ از جانب شورای عالی کار رژیم درحالی که گرانی و تورم هزینه سبد معیشتی را با احتساب بحران کرونا و پیامد تحریمها به حدود ده میلیون تومان رسانده است، به معنای گسترش فقر و گرسنگی اقشار وسیعتری از مردم در جامعه می باشد.
وجود اعتراض و اعتصابات کارگر در تمام این مدت در مراکز تولیدی و خدماتی علیرغم اقدامات شدید امنیتی و سرکوبگرانه رژیم، نشانه آن است که ادامه این وضعیت برای کارگران مقدور نیست.
بنابراین روز جهانی کارگر فرصتی است برای اعتراض کارگران و دیگر اقشار مردم تهیدست و ستمدیده علیه این نظام ضد انسانی و قرون وسطایی که نه صلاحیت و نه لیاقت اداره جامعه را دارد و در عین حال بر دریایی از نفرت و نارضایتی مردم نشسته است.
همچنین فرصتی است برای فعالین و پیشروان جنبش کارگری تا با شرکت فعال خود در جنبش مطالباتی و مبارزاتی توده های مردم که روزانه در ایران درجریان است، راه برون رفت از فقر و فلاکتی که رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی به آنان تحمیل کرده است را نشان دهند و بگویند این راه تنها از مسیر یک قیام انقلابی علیه کلیت نظام حاکم می گذرد.
تشدید فضای سرکوب و هراس رژیم اسلامی در آستانه اول ماه مه / 23 April 2020
✔️ با اتحاد با همبستگی سیاست “تفرقه بیانداز و حکومت کن” را به شکست بکشانیم!
#نان_کار_آزادی_
#شادی_رفاه_آبادی
#نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی_
کارگران عزیز
همانطور که در جریان هستید، مدتی است کار فرمایان هفت تپه از طریق عوامل، دست نشانده گان و گماشتگان خود در تلاش هستند تا با ایحاد و دامن زدن اختلاف بین خواهران و برادران عرب و لُر و دیگر ملیت های که در منطقه سکونت دارند، سیاست کثیف” تفرقه بیانداز و حکومت کن” را پیش ببرند.
کارگران عزیز، شما می دانید که این سیاست نخ نمایی است و تمامی مستبدان و استثمارگران برای ادامه حاکمیت خود به چنین روش های چنگ میاندازند تا با ایحاد تفرقه به حاکمیت خود ادامه دهند.
از نظر ما تمام خواهران و‌برادران از هر ملتی با هر گویش و هر زبانی که باشند، در جامعه باید از حق و حقوق مساوی و برابر از نظر سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار باشند و هیچ ملتی، ملت بهتر و برتر، و هیچ ملتی ملت زیر دست نباید باشد.!
کارگران؛ کار فرمایان و مدافعان آنها خود عاملان ستم ملی، تبعیض ها و نابرابری هستند و وجود ستم ملی برای آنها منفعت های( حداقل در شرایط کنونی ایران ) کلانی را در بر دارد، پس ما نباید در دام سیاست این ستم گران گرفتار شویم.
کارگران عزیز هفت تپه؛ ما فارغ از رنگ و نژاد، جنسیت، ملیت، مذهب و… انسان هایی هستیم که توسط ظالمان و استثمارگران مورد ستم قرار گرفته ایم، آنها عامل ایجاد انواع ستم ها هستند، ستم طبقاتی، ستم ملی، ستم جنسیتی، ستم مذهبی،و… که وجود این ستم ها تنها ناشی از حاکمیت نظام گندیده سرمایه داری است.
برای رهایی از این ستم ها باید آگاهانه اندیشه کرد، نباید در دام این ستم گران گرفتار شد.
آنها با ایحاد تفرقه تحت عنوان کُرد بودن، لُربودن، عرب بودن، ترک بودن و… می خواهند ما منافع عمومی و درد مشترک خود را فراموش کنیم و به این طریق، سد و مانع جدی در برابر اتحاد و همبستگی ما ایجاد کنند.
کارگران گرامی؛ اگر ما بخواهیم با ستم ملی مبارزه کنیم و آن را ریشه کن کنیم احتیاج به همدلی و همراهی دیگر ملت ها را داریم، اگر بخواهیم ستم طبقاتی و استثمار را از بین ببریم ناچار به اتحاد و همبستگی طبقاتی هستم فارغ از اینکه ملیت، زبان ،رنگ، ووو شما چه باشد.
پس یک بار دیگر این سیاست نخ نمای ستم گران را به شکست بکشانیم و‌با اتحاد و همبستگی برای رفع تمام ستم ها در کنار هم قرار گیریم.
کار فرمایان هفت تپه و گماشتگان آنها برای در هم شکستن اتحاد و همبستگی کارگران، برای شکستن و به انحراف کشاندن مبارزه و اعتصاب کارگران تنها با سلاح سرکوب، زندان و شکنجه وارد عمل نمی شوند، بلکه آنها از هر سیاستی که باعث تفرقه شود استفاده می کنند.
کارفرمایان و گماشتگان و کاسه لیسان شرکت هفت تپه شاهد بودند که زندان و شکنجه، اخراج و‌تهدید، اعتراف گیر های اجباری و تلویزیونی و… نمی تواند اتحاد و همبستگی کارگران را در هم بشکنند، امروز به شکل دیگری وارد عمل شده اند، استفاده ابزاری از لُر بودن،عرب،بودن و…تا به این وسیله مانع اتحاد و همبستگی ما در مبارزه شوند، تا ما درد مشترک را فراموش کنیم و به دنبالچه سیاست های آنها تبدیل شویم.
همانطور که گفته شد هیج ملتی، ملت برتر و بهتر نبوده و نیست و نباید باشد، بر این اساس، هیچ ملتی نباید زیر دست و فرودست باشد، ما همه انسان های رنج کشید، زحمتکش و کارگران مورد ستم قرار گرفته ای هستیم که تنها با اتحاد و همدلی می توانیم به خواست هایمان برسیم.
کارگران هفت تپه؛ کارفرمایان و‌گماشتگان و کاسه لیسان آنها در تلاش هستند تا صدای اعتراض ما را خفه سازند. نباید اجازه داد با استفاده از اختلاف های ملی و مذهبی و… به نیات شوم خود برسند.
برای کسب مطالبات و حق و حقوق خود باید متحدشد .
داشتن کار،امنیت شغلی،دستمزد های مناسب،زندگی پر از رفاه و آسایش،دا شتن بیمه های بیکاری مکفی، برخوردار ی از تمامی خدمات تامین اجتماعی، آموزش و تحصیل رایگان، داشتن محل سکونت مناسب،و…. و صد هاخواست و مطالبه دیگر، حق ابتدایی تمامی انسان ها می باشد، فارغ از اینکه کُرد باشید یا ترک،فارغ از اینکه فارس باشید یا عرب،فارغ از اینکه لُر باشید یا بلوچ و یا اینکه مذهبی باشید و یا اینکه هیچ باوری نداشته باشید، فار غ از اینکه زن باشید یا مرد،کودک و جوان باشید یا پیر، ما درد مشترکیم ، برای رهایی از تمام ستم ها باید متحد شد،همبستگی،همدلی و‌هم صدایی اولین قدم های ما برای رسیدن به دنیای آرزو هاست، رسیدن به دنیای خوشبختی، برای رهایی از استثمار و آزاد زیستن.
در کنار هم برای خواست هایمان مبارزه کنیم، درد های مشترک را فراموش نکنیم، برای رهایی باید متحد شد، باید در شوراها خود را سازماندهی کرد و بر سرنوشت خود حاکم شویم.
کُرد و لُر، عرب و ترک، فارس و بلوچ و.. از هر رنگ و مذهبی که باشید،می توانیم درکنار هم به زندگی ادامه دهیم، میتوانیم حقوق خود را از حلقوم ستم گران بیرون بکشیم، آنهم وقتی که در کنار هم بر ای زندگی و سرنوشت خود تصمیم بگیریم.
نیازی به آغا و رهبر و لیدر و .. . نداریم، همه با هم تصمیم می گیریم و خود آن را به اجرا در می آوریم، کسی بالا نشین نیست، بادیگارد و ماشین ضد گلو له در کار نیست، حقوق نجومی وجود نخواهد داشت، ویلاهای چند صد میلیاردی در تملک کسی نخواهد بود، کسی برتر و کسی فرو دست نخواهد بود و در یک کلام از پایین به بالا تصمیم خواهیم گرفت، در این حالت فرقی ندارد تو عرب باشید یا لُر و یا ….
پس با هم تلاش کنیم برای رسیدن به دنیای آرزوها.
و آخر اینکه ما در آستانه روز جهانی کارگر هستیم، فرا رسیدن این روز را به شما کارگران عزیز و مبارز تبریک گفته و امیدواریم بتوانیم با توجه به شرایط موجود جامعه ( وجود ویروس کرونا ) این روز را گرامی بداریم و مروری داشته باشیم بر تاریخ مبارزاتی کارگران و همچنین برنامه ریزی کنیم برای رسیدن به خواست‌هایمان.
روز جهانی کارگر گرامی باد !
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
۴ اردیبهشت ۱۳۹۹
آدرس ایمیل سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه
syndica.hafttape[at]gmail.com
صفحه #تلگرام #سندیکای کارگران.نیشکر هفت تپه ⬇️
@syndica_7tape
با کلیک روی آدرس زیر
@Sandika7tapeh
اخبار، نظرات و گزارشات خود را برای ما ارسال کنید .
اعتراض ، اعتصاب، تجمع، تشکل ، داشتن نان ، آزادی و زندگی شایسته حق مسلم ماست.
#نان_کار_آزادی_
#شادی_رفاه_آبادی
آدرس صفحه اینستاگرام
سندیکای کارگران هفت تپه
@syndicahafttp
✔️ با اتحاد با همبستگی سیاست "تفرقه بیانداز و حکومت کن" را به شکست بکشانیم! / 23 April 2020
خبر شهروندی از تهران…. موجی از دستگیری ها در تهران
▪️اردوی کار: موجی از دستگیری ها در تهران شروع شده و برخی از فعالین مطلع احتمال می دهند که دامنه دستگیری ها و بازداشت ها در هفته پیش رو شدت پیدا می کند. تعدادی از فعالین را برای تفهیم اتهام احضار کرده اند و برخی از کسانی هم که پرونده ای ندارند از احضار به دادسرای اوین برگشته اند.
▪️احضارها با هدف جلوگیری از حرکت های اعتراضی به مناسبت روز جهانی کارگر صورت می گیرد. این در حالی است که تاکنون فراخوانی از سوی تشکل های مستقل در این خصوص انتشار نیافته است.
▪️حاکمیت دستگیری های مشابهی بعد از اعتراضات دیماه 96 و خیزش آبان 98 صورت داده است
@ordoyekar
خبر شهروندی از تهران.... موجی از دستگیری ها در تهران / 24 April 2020
روز جهانی کارگر در چه شرایطی برگزار می شود
[“سخن روز” – حزب کمونیست ایران]
امسال طبقه کارگر ایران در شرایطی به اول ماه مه روز همبستگی جهانی خود نزدیک می شود که پیامد بحران ساختاری سرمایه داری ایران و بر متن آن، تشدید تحریم های اقتصادی و پیامدهای شیوع گسترده کرونا شرایط بسیار دشواری را به کار و زندگی کارگران و اقشار فرودست جامعه تحمیل کرده است. وضعیت زندگی و معیشت خانواده های کارگری زیر سایه ترس از ابتلا به کرونا، هیولای بیکاری، افزایش قیمت ها و سقوط قدرت خرید کارگران بسیار نگران کننده است.
اگر سرمایه داری بحران زده ایران قادر نیست بخشی از سودهای خود را در عرصه تولید سرمایه گذاری کند و میلیاردها دلار به بیرون از مرزها سرازیر می شوند، اگر بخش زیادی از تولیدات داخلی در انبارها می مانند، چون اکثریت مصرف کنندگان توان خرید و مصرف آن را ندارند، اگر در نتیجه سیاست های ویرانگر محیط زیستی سرمایه گذاری در بخش تولید کشاورزی و مواد غذایی با رکود روبرو شده، اگر مؤسسات بانکی یکی بعد از دیگر ورشکسته می شوند، پیامد این بحران بیش از همه بر دوش کارگران سنگینی می کند.
از طرف دیگر در اثر تشدید تحریم های بین المللی صادرات نفتی ایران بشدت کاهش پیدا کرده و این در حالی که بیش از۷۰ در صد بودجه دولتی از منبع درآمدهای نفتی تأمین می شود، دولت را در آستانه ورشکستگی مالی قرار داده است.
علاوه بر اینهاشیوع ویروس کرونا، بستن مرزها و اعمال محدودیت در واردات و صادرات، بازار ایران را در سطوح مختلف تحت تاثیر قرار داده است. در اثر این بحران صنعت گردشگری ضربه خورده، کسب و کارها بویژه در بخش خدماتی، بیشترین آسیب را دیده اند و مشاغلی مانند خرده‌فروشی دچار رکود شده اند. صنایع تولید در معرض تعطیلی قرار دارند. دامنه تعطیلی‌ها از سالن‌های سینما و ورشکستگی صنعت هتلداری به تعطیلی رستوران‌ها، تالارها، آژانس‌های مسافربری و کافی‌شاپ‌ها هم کشیده شده است.
در همین یک ماه اخیر بیش از ۶۰۰ هزار کارگراز کار بیکار شده و به اردوی میلیونی بیکاران پیوسته اند.در نتیجه این اوضاع ارزش پول ایران طی این مدت بیش از ۱۵ درصد کاهش پیدا کرده است. در واقع عوارض شیوع این ویروس اقتصاد ایران را بیش از پیش در معرض فروپاشی قرار داده است. جمهوری اسلامی تلاش کرده ورشکستگی مالی و کسری بودجه خود را با تعرض به سطح معیشت کارگران و اقشار فرودست جامعه جبران کند.
سه برابر شدن قیمت بنزین، تحمیل دستمزدهای چند مرتبه زیر خط فقرو موج بیکارسازی ها فقط نمونه های بارز از یک تهاجم گسترده به سطح زندگی و معیشت کارگران و اقشار فرودست جامعه است.
این بحران و ورشکستگی اقتصادی، در عین حال ورشکستگی سیاسی و ایدئولوژیک نظام سرمایه داری گندیده جمهوری اسلامی آشکارتر ساخته است.جمهوری اسلامی در طی همین شش ماه اخیر با بحران های متعددی روبرو شده که این بحران ها به صحنه نمایش درماندگی رژیم تبدیل شده اند.
خیزش آبان ماه و سرکوب خونبار جوانان و به حاشیه رانده شدگان بستوه آمده از فقر و بیکاری، مناسبات رژیم با توده ها را به مرحله آشتی ناپذیری رساند و بن بست مشروعیت نظام جمهوری اسلامی را بر همگان عیان ساخت. رژیم به رغم سبعیتی که در سرکوب معترضان از خود نشان داد نتوانست جامعه را مرعوب کند و تحولات متعاقب نشان داد که توده های به جان آمده بیشتر به گذار انقلابی از جمهوری اسلامی سمت گیری کرده اند. پس از آن خشم و اعتراضی که در پی کشتار مسافران هواپیمای اکراینی و دروغپردازی حول آن شعله بر کشید، نشانگر آن بود که مردم همچنان مترصد فرصتی هستند تا شر این رژیم را از سر خودشان کم کنند.
بعد از آن شکست مفتضحانه رژیم در نمایش انتخاباتی مجلس و “نه بزرگ” مردم به جمهوری اسلامی نشان داد که قدرت نمایی رژیم در رژه تابوت ها از عزم مردم برای به زیر کشیدن این رژیم چیزی کم نکرده است.بحران کرونا ضعف و استیصال، فساد نهادینه شده و دروغگویی رژیم جمهوری اسلامی و ضدیت آن با مصالح عمومی مردم در مقابله با این نوع بحران را بیشتر نمایان ساخت.
بحران کرونا بار دیگر به مردم ایران نشان داد که این رژیم پیگیری اهداف حقیر سیاسی خود را بر تلاش برای نجات جان مردم ترجیح می دهد.
اکنون چنین به نظر می رسد که جنبش دادخواهی علیه کشتار آبان و خشم و اعتراض علیه کشتار مسافران هواپیمای اکراینی، نفرت و انزجار علیه موج اعدام ها و بگیر ببندهایی هایی که جریان دارد مانند آتش زیر خاکستر در زیر گرد و غبار بحران کرونا مدفون شده اند، اما طولی نخواهد کشید که شعله های آن فروزان تر از خیزش آبان دامان جمهوری اسلامی را خواهد گرفت.
امسال اول ماه مه روز کارگر بر متن چنین شرایطی برگزار می شود. در این شرایط که رژیم جمهوری اسلامی جان و سلامت و زندگی و معیشت کارگران را به گرو گرفته است، ادعانامه جنبش کارگری علیه مناسبات ظالمانه موجود بیش از هر زمان دیگری مقبولیت اجتماعی پیدا کرده است.
کارگران لازم است بنا به سنت هر ساله ادعانامه جنبش کارگری علیه سرمایه داران و دولت حامی آنها را اعلام کنند و با طرح مطالبات خود و تأکید بر خواسته های آزادی خواهانه، عزم خود را در مبارزه علیه فقر و تبعیض و نابرابری و فساد، علیه آپارتاید جنسیتی، علیه سلب آزادیهای سیاسی و سرکوب و زندان و اعدام، اعلام کنند.
کارگران کمونیست که می دانند تحت حاکمیت رژیم سرمایه داری اسلامی دستیابی به تضمین امنیت جانی و یک زندگی انسانی و مرفه غیر ممکن است،لازم است بار دیگربر عزم و ارداه خود برای حضور فعال در جنبش مطالباتی کارگران تأکید کنند و در این کشمکش های طبقاتی جاری توده کارگران را با این روح آموزش بدهند که راه برون رفت از این همه فقر و بدبختی و عدم امنیت جانی را نه در چهارچوب مناسبات حاکم، بلکه از مسیر یک قیام انقلابی علیه رژیم جمهوری اسلامی و نظم موجود جستجو کنند.
روز جهانی کارگر در چه شرایطی برگزار می شود / 24 April 2020