دوشنبه ۲۰ آوریل / ۱ اردیبهشت: ویروس جدید کرونا با شیوع در ۲۱۰ کشور و قلمروی جهان بیش از دو میلیون و ۴۲۴ هزار تن را مبتلا و از آن میان، ۱۶۶ هزار تن را قربانی کرده است. در این ماه‌ها که بسیاری در نقطه‌های مختلف جهان به ماندن در خانه تشویق شده‌اند، مسأله نابرابری اقتصادی، بی‌توجهی به کارگران مشغول در مشاغل حیاتی برای جامعه، نادیده‌گرفتن مهاجران و پناهجویان، و معضلات اجتماعی دیگری برجسته شده اند. گزارش زیر از روزنامه بریتانیایی «گاردین» به وضعیت کارگران مهاجر سرگردان در امارات می‌پردازد که بحران کووید‌ـ۱۹ آنها را در این کشور عربی حوزه خلیج فارس گرفتار کرده است.
بایپول هرشب با کابوس از خواب می‌پرد. او کابوس شرخرهایی را می‌بیند که به‌دنبال والدینش در سری‌لانکا هستند.
بایپول ۲۵ ساله حدود پنج ماه پیش، ۱۴۰۰ دلار قرض کرد تا دلالان برایش کاری به عنوان نظافتچی در یک هتل پنج ستاره در امارات متحده عربی پیدا کنند.
با شیوع ویروس کرونا، هتل دیگر مهمانی نداشت، او بیکار شد و تنها چیزی که برایش مانده قرضی پرداخت نشده است.
حقوق بایپول، هزار درهم (حدود ۲۷۰ دلار) در ماه بود. او هفته‌ای شش روز و روزی ۱۱ ساعت در هتل پولمن شارجه کار می‌کرد.
صاحب هتل پولمن یک شرکت فرانسوی به نام آکور است. این شرکت چندین هتل زنجیره‌ای بین‌المللی اعیانی در اختیار دارد.
حقوق ماه آخر بایپول و پاسپورتش در دست شرکت است، تا زمانی‌که محدودیت پروازها برداشته شود و بتوانند او را سوار بر هواپیما به خانه‌اش بفرستند.
بایپول که تقریبا همه درآمدش را طی مدتی که کار داشت به خانه می‌فرستاد، اکنون بی پول و بیکار در امارات گرفتار شده است.
دلهارا، مرد جوان نپالی که ۲۰ و اندی سال دارد هم در وضعیتی مشابه بایپول به سر می‌برد.
او سال گذشته ۲۵۰۰ دلار قرض گرفت و به شرکت کاریابی داد و در نهایت شغلی در شرکت آکور برایش جور شد.
امارات متحده عربی هم مانند بسیاری از دیگر کشورها در وضعیت تعطیل و قرنطینه به سر می‌برد. بسیاری از هتل‌ها فعالت خود را متوقف کرده و تعطیل هستند. کارگران مهاجر و کم دستمنزد این هتل‌ها بدون هچ چشم انداز درآمدی گرفتار آمده‌اند.
دولت امارات اجازه داده تا برخی پروازها برای بازگرداندن کارگران مهاجر آسیایی که در جریان کرونا بیکار شده اند برقرار شود. اما برخی از کشورها – از ترس انتقال بیماری -حاضر نیستند که به شهروندان‌شان اجازه بازگشت به خانه را بدهند و در نتیجه کارگران بی‌پول و بیکار به سختی در تلاش برای بقا و جان سالم بدر بردن از این وضعیت هستند.
بر اساس قوانین امارات متحده، شرکت آکور هنوز موظف است تا برای کارگران مهاجر یقه آبی غذا و محل اسکان فراهم کند.
اما مشکل قرضی که بایپول و دلهارا گرفته‌اند همچنان برجا است، ضمن این که خانواده‌هایشان از طریق درآمد کار آنها در سری‌لانکا و نپال امرار معاش می‌کردند.
شرکت آکور در یک بیانیه اعلام کرده به واسطه بحران کرونا هیچ کس در پولمن شارجه بیکار نشده است. این شرکت اما به سوالات گاردین در مورد حقوق و شرایط زندگی کارگران پاسخی نداده است.
موارد ابتلا به کرونا در امارات در میان گارگران مهاجر بیشتر دیده می‌شود و دلیل آن هم شرایط زندگی این دسته از کارگران است که معمولا به صورت اشتراکی و در مکان‌های تنگ با بسیاری دیگر زندگی می‌کنند. گاه دیده شده که تا ۶ نفر یا بیشتر هم در یک اتاق کوچک با هم زندگی می‌کنند. نه پولی برای خرید مواد ضد عفونی کننده و شوینده دارند و نه فاصله گذاری اجتماعی در این اتاق‌ها رعایت می‌شود.
مردان جوانی که با آرزوهای بسیار برای زندگی بهتر به امارات آمدند، اکنون بیکار و بی‌پول و با چشم‌اندازی تاریک در میانه آسمانخراش‌های لوکس امارات، در اتاق‌هایی کوچک و دلگیر گرفتار شده‌اند.