ماندن در خانه در زمان همه‌گیری کووید ۱۹ به معنای آن است که باید تمام ساعت‌های روز را با همسر، شریک، فرزندان یا والدین بگذرانیم. در این میان بالا گرفتن درگیری، جروبحث و در مواردی خشونت چندان عجیب نیست. همه افراد تحت فشار هستند و اضطراب و تنش مضاعفی را تحمل می‌کنند و نسبت به آنچه اتفاق خواهد افتاد نگران هستند. این مساله باعث احساس ناراحتی، ناخوشی و تحریک‌پذیری همه افراد می‌شود اما مساله، در مورد کسانی که در معرض خشونت خانگی هستند متفاوت است. ماندن در خانه در چنین شرایطی، برای یک قربانی خشونت خانگی به معنای تجربه خشونت بیشتر است.
سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که در دوران قرنطینه کووید ۱۹ احتمال افزایش خشونت‌های خانگی بیشتر است. تدروس آدانوم، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی تاکید کرده که زنان به همراه فرزندانشان بیشتر در معرض خشونت‌های خانگی قرار دارند، زیرا اعضای خانواده در ارتباط بسیار نزدیکی با هم قرار دارند و عواملی مانند استرس مضاعف و فشار اقتصادی بر میزان خشونت‌ها می‌افزاید.
چیزی که در دوران قرنطینه خانگی برای قربانیان خشونت خانگی، چه زن باشند و چه مرد مهم است کاهش میزان مواجهه و برخورد با آزارگران است. خشونت‌های خانگی معمولا دارای الگوهای مشخص و تعیین شده‌ای هستند. این به معنای آن است که خشونت‌ها معمولا در شرایط مشخصی تشدید می‌شوند. زمانی که قربانی و آزارگر به دلایلی مانند قرنطینه مجبور می‌شوند زیر یک سقف بمانند باید میزان مواجهه و برخورد را تا جایی که ممکن است کاهش بدهند.
خشونت‌گران چگونه قربانی را آزار می‌دهند؟
فرد آزارگر برای اعمال سلطه و خشونت در دوران قرنطینه راه‌های فراوانی دارد؛ او از این فرصت برای جداسازی بیشتر قربانی استفاده می‌کند. در واقع قرنطینه فرصت خوبی برای کنترل و ایجاد محدودیت است. آزارگر دوران قرنطینه خانگی را امکانی برای ایجاد محدودیت‌های بیشتر برای ارتباط با دیگران و رفت‌وآمدها می‌داند و از آن به خوبی سوءاستفاده می‌کند.
- برخی از آزارگران مانع از دسترسی فرد قربانی به اطلاعات می‌شوند و فرد را در بی‌خبری قرار می‌دهند.
- دوران قرنطینه فرصتی برای سوءاستفاده و آزار به روش‌های متفاوت و تازه‌ای است.
- فرد آزارگر به دلیل نزدیکی بیشتر کنترل دیجیتال بیشتری بر قربانی دارد. او امکان کنترل ساده‌تر تلفن‌‌ها، پیام‌ها، ایمیل‌های شخصی و شبکه‌های مجازی قربانی را دارد.
- در شرایط قرنطینه و بحران اقتصادی امکان سوءاستفاده مالی از فرد قربانی به بهانه بی‌کاری یا مشکل اقتصادی بیشتر می‌شود. فرد آزارگر تلاش می‌کند از درآمد و امکانات مالی قربانی سوءاستفاده کند یا او را در مضیقه مالی قرار دهد.
برنامه‌ای برای حفظ امنیت
تغییراتی که بر اثر وضعیت فعلی رخ داده، خشونت‌دیدگان را در معرض ناامنی‌های بیشتری قرار می‌دهد. در این شرایط لازم است افراد در معرض خشونت از یک برنامه ایمنی برای حفظ سلامت جسمی و روحی خود پیروی کنند. برنامه ایمنی مجموعه‌ای از اقدامات است که می‌توانید در خانه و در مقابل خشونت به کار بگیرید.
فکر کردن و واکنش نشان دادن در شرایط اضطراری یا زمانی که فشارها زیاد است، به ویژه در موقعیت قرنطینه دشوار است. بنابراین ایجاد یک برنامه ایمنی، بسیار کمک‌کننده و مفید است. خیلی مهم است که برنامه ایمنی را دائما به روز کنید، زیرا شرایط می‌توانند تغییر کنند. آزارگران غالباً سعی می‌کنند بر زندگی دیگران قدرت و سلطه داشته باشند. یک برنامه ایمنی راهی است تا قربانی قدرت و توان کنترل زندگی‌اش را حفظ کند.
شما شرایط را بهتر می‌دانید
هیچ کس به اندازه شما نسبت به آنچه در زندگی‌تان در جریان است آگاه نیست. بنابراین برنامه ایمنی را خودتان باید تهیه کنید. چیزی که می‌تواند شما را در مقابل فرد آزارگر ایمن نگه دارد لزوما برای یک قربانی دیگر خشونت موثر نیست. اما راهکارهای کلی‌ای وجود دارند که می‌توانند با اندکی دخل و تصرف برای همه قربانیان خشونت موثر باشند.
یک حامی پیدا کنید
خیلی مهم است که کسی خارج از خانه شما درکی از مشکلات‌تان داشته باشد. این موضوع به شما کمک می‌کند تا زمانی که در معرض خشونت و آسیب قرار گرفتید آسان‌تر به کمک‌ها و حمایت‌های خارجی دسترسی پیدا کنید.
خانه را امن‌تر کنید
محیطی در خانه، نزدیک به در ورودی و پنجره‌های رو به حیاط در نظر بگیرید تا زمانی که جر و بحث و درگیری فیزیکی رخ داد بتوانید سریع از خانه خارج شوید. وسایلی را که می‌توانند تبدیل به یک سلاح شوند از دسترس خارج کنید و محیط خانه را به فضایی امن در مقابل خشونت تبدیل کنید.
امنیت دیجیتال
رفتار آنلاین شما می‌تواند یکی از بهانه‌های اصلی درگیری و خشونت در خانه باشد. برای آزارگران پیام‌هایی که به دیگران می‌فرستید و صفحاتی که در شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنید بهانه‌های خوبی برای به راه انداختن درگیری و دعوا هستند. از یک کامپیوتر و تلفن هوشمند امن استفاده کنید. دسترسی فرد آزارگر را به ابزارهای خود محدود کنید. از اپلیکیشن‌هایی استفاده کنید که رمزنگاری شده‌اند و یا قابلیت استفاده از رمز عبور را دارند. هر چه رفتار آنلاین امن‌تری داشته باشید و هرچقدر دسترسی فرد آزارگر را محدودتر کنید، امنیت روحی و جانی بیشتری خواهید داشت. یادتان باشد که این کار پنهان‌کاری نیست. بلکه این یک برنامه برای مراقبت از خود است.
برنامه ایمنی با فرزندان
اگر فرزندانی دارید که قادر به همکاری با شما هستند باید برنامه ایمنی خود را با آنها در میان بگذارید. شماره تماس یک فرد مطمئن را به آنها بدهید تا در صورت لزوم با این فرد تماس بگیرند. از آنها بخواهید از روش‌های شما برای اجتناب از خشونت استفاده کنند.
یک ساک اورژانسی تهیه کنید
همه قربانیان خشونت خانگی باید یک ساک لوازم ضروری تهیه کنند. آماده‌سازی چنین ساکی در حال حاضر ضروری است. آنچه باید مهیا کنید مقداری پول، لباس و مدارک شناسایی است تا در صورتی که مجبور به ترک فوری خانه شدید ضروریات در اختیارتان باشد.
استفاده از حمایت‌های اجتماعی
فاصله‌گذاری اجتماعی برای کسانی که قربانی خشونت هستند یک معضل اساسی است. روابط اجتماعی برای قربانیان خشونت بسیار مهم هستند زیرا از میزان تنش و فشار روحی آنها می‌کاهد. در این شرایط لازم است که روابط اجتماعی خود را به شکل آنلاین حفظ کنید. با گروه‌های مشاوره، گروه‌های حامی قربانیان خشونت خانگی، دوستان و اعضای خانواده در تماس آنلاین باشید تا از میزان فشار و استرس ناشی از زیرسقف ماندن با آزارگر بکاهید.
فضای صلح و آرامش بسازید
بدون شک در خانه ماندن با فرد آزارگر به این دلیل که امکان ترک خانه وجود ندارد بسیار دشوار است. اگر نمی‌توانید خانه را ترک کنید سعی کنید خودتان یک فضای صلح‌آمیز ایجاد کنید؛ یعنی تا جد ممکن بهانه‌های خشونت را کاهش دهید. در عین حال ضروری است مکانی در خانه داشته باشید که بتوانید در آن به آرامش برسید و در آنجا ورزش یا مدیتیشن کنید.