علی‌رغم آغاز سال ۱۳۹۹، حداقل دستمزد کارگران در این سال هنوز تعیین نشده است. جلسه‌های شورای عالی کار در این رابطه ۲۸ و ۲۹ اسفند با اختلاف بین نمایندگان کارفرما و دولت با نمایندگان کارگری به جایی نرسید.
محمد شریعتمداری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی جمهوری اسلامی پنج‌شنبه شب ۲۹ اسفند در حساب توئیتری‌اش نوشت که تصمیم‌گیری درباره حداقل مزد به فروردین ۱۳۹۹ موکول شد.
وزیر تعاون درحالی از «نزدیک‌شدن» دیدگاه‌های نمایندگان کارفرمایان و کارگران خبر داده است که گزارش‌ها از جلسات ۲۸ و ۲۹ اسفند روایت دیگری ارائه می‌دهند.
بر اساس آخرین گزارش‌ها، نمایندگان کارگران خواهان افزایش دست‌کم ۴۵ درصدی حداقل دستمزد هستند. نمایندگان کارفرما و دولت افزایش ۱۵ درصدی و در نهایت ۱۹ درصدی را مدنظر قرار داده اند.
فراموز توفیقی، رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراها و یکی از نمایندگان کارگری در جلسات مزدی ۲۸ اسفند به خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) گفته بود که حقوق کارمندان دولت برای سال ۹۹، ۷۲,۵ درصد افزایش یافته و دستمزد کارگران نیز باید به همین میزان افزایش یابد:
«دولت در اسفندماه، ۵۰ درصدِ فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری را برای کارمندان لحاظ کرده و این ۵۰ درصد در فیش‌های حقوقی آنها آمده؛ به فرض ثابت ماندن رقم ۱۵ درصدی افزایش حقوق و دستمزد کارمندان در لایحه بودجه ۹۹، با یک حساب ریاضی بسیار ساده متوجه می‌شویم که افزایش دستمزد کارمندان برای سال آینده، ۷۲,۵ درصد است؛ یک ۵۰ درصد روی صد درصدِ امسال آمده که ۱۵ درصدِ ۱۵۰ درصد، میشود ۲۲,۵ درصد که به اضافه آن ۵۰ درصد میشود ۷۲,۵ درصد. »
با چانه‌زنی‌ها در نهایت طرف کارگری خواسته‌اش را افزایش ۴۵ درصدی مزد با افزایش بن و پایه سنوات اعلام کرد اما دولت و کارفرمایان بر سر عدد دیگری توافق کردند: افزایش کل دریافتی کارگران تا مرز ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان. نمایندگان کارگری راضی نشدند و خواهان افزایش پایه حقوق به اندازه تورم بودند.
علیرضا حیدری، فعال صنفی و نماینده کارگری در جلسات تعیین دستمزد ۲۹ اسفند به ایلنا گفت که تورم انتظاری ۹۹ «به طرز معناداری افزایش پیدا می‌کند».
حیدری گفت که نمایندگان دولت و کارفرمایان و کارگران در جلسات شورای عالی کار موافقند که حداقل سبد هزینه معیشت کارگران ۵ میلیون تومان است و همین باید معیار تعیین حداقل دستمزد قرار بگیرد.
به گفته حیدری، « ابتدای سال ۹۸، مجموع مزد و مزایای مزدی، بیش از نیمی از هزینه‌های سبد معاش خانوارهای کارگری را پوشش می‌داد اما حالا به کمتر از ۳۰ درصد رسیده است.»
پیشنهاد دولت و کارفرمایان ــ حداکثر ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان ــ تنها ۵۰ درصد هزینه معیشتی به روایت رسمی را پوشش خواهد داد.
اما تشکلهای مستقل کارگری که دستمزد کارگران هر سال بدون حضور آنان توسط نمایندگان کارفرمایان بخش خصوصی، نمایندگان دولت و نمایندگان تشکلهای غیر مستقل اسلامی تعیین میشود، پیش از شیوع کرونا و افزایش جهشی بهای اقلام خوراکی و بهداشتی، اعلام کرده بودند حداقل دستمزد سال ۹۹ می‌بایست دست‌کم ۹ میلیون تومان باشد تا بتواند هزینه سبد معیشت خانواده را تامین کند.
به علاوه، با شیوع ویروس جدید کرونا، هزینه‌های سبد معیشتی کارگران نیم میلیون تومان افزایش یافته است.
در همان حال، حکم جدید دیوان عدالت اداری پرداخت پاداش پایان خدمت برای کارگران دارای قرارداد موقت یک سال و زیر آن را منتفی دانست. بخش بزرگی از نیروی کار ایران چنین وضعیتی دارد.
درنگی بر معنای شکست چانه زنی بر سر حداقل دستمزد سال 1399 کارگران
▪️اردوی کار: شکست چانه زنی بر سر دستمزد سال آینده در آخرین ساعات سال سیاهی که گذشت رسما اعلام شد. شریعتمداری وزیر کار هم این خبر را در توئیتر اعلام کرد و نوشت: «تصمیم‌گیری در باره حداقل مزد به فروردین ماه سال ۱۳۹۹ موکول شد.»
▪️در حالی که مرکز آمار ایران تورم سال ۹۸ را ۳۴.۸ درصد اعلام کرده که بالاترین نرخ تورم سالانه در دهه ۹۰ است و در حالی قیمت دلار دوباره صعودی شده، معنای احتمالی عدم توافق بر سر حداقل دستمزد سال 99 این است که هیچ افزایش مزدی تا قبل از توافق صورت نگیرد. به این معنای احتمالی، باید فضای چانه زنی را هم لحاظ کرد تا تصویر کامل تری داشت: کارفرمایان و دولت بر افزایش ۱۵درصدی تاکید داشتند. چانه زن های «کارگری» قبول نکردند. مذاکرات بی نتیجه ماند. در واقع اگر تصمیم گیری بعدی بر سر مزد حداقل عطف به ماسبق نشود، هیچ معنایی جز مجازات نیروی کار حداقل بگیر ندارد. پیام تعویق حداقل دستمزد، خواه طرفین بگویند یا نگویند مجازات نیروی کار است. در واقع با این کار دولت، و کارفرمایان نشان می دهند که هیچ الزام و ابرامی نمی بینند که فورا و نامشروط حداقل حقوق کارگران را افزایش دهند. و از جانب کارگری اگر مقاومت شود همان افزایش ۱۵درصدی را هم که معادل مرگ تدریجی از گرسنگی است به تاخیر می اندازند.
▪️چرا دولت و کارفرمایان چنین ارباب منشانه، آمرانه و بیرحمانه با نیروی کار برخورد می کنند؟ چرا سالهاست همین کار را در تقریبا همه زمینه ها کرده اند؟ دلیلش خیلی ساده است: کارگران تشکل ندارند! قدرت سازمانیافته ندارند! عضله ندارند ! و گروههایی مثل خانه کارگر حقوق می گیرند و سالهاست مثل خوره به جان کارگران افتاده اند تا آنها را از ایجاد تشکل مستقل بازداشته و به باتلاق «شکایت قانونی» از نهادهای ماهیتا ضد کارگری همین حاکمیت بکشانند!
▪️شکست مذاکرات مزدی بار دیگر نکات کلیدی زیر را یادآور می شود:
▪️اول: سه جانبه گرایی مضحک و بی معناست. دولت و کارفرما همه کاره اند و کارگر دستش از همه جا کوتاه است و حتی از طریق تایید دولت و کارفرما برایش نماینده تعیین کرده اند. از چنین ترکیبی معلوم است که صیانت از حقوق نیروی کار بیرون نمی آید.
▪️دوم: اگر چه تبصره یک ماده ۴۱ قانون کار تاکید می کند که حداقل دستمزد ماهانه کارگران باید بر اساس نرخ تورم تعیین شود و تبصره دوم همین ماده، هزینه زندگی ماهانه یک خانوار کارگری را برای تعیین دستمزد الزامی می داند، اما هرگز دستمزد کارگرمتناسب با نرخ تورم پرداخت نمی شود! دولت و کارفرمایان زورش را دارند و دستمزد کافی نمی دهند و کاری هم از دست کارگر پراکنده و فاقد تشکل ساخته نیست!
▪️سوم:بدون داشتن سازمان های مستقل صنفی وطبقاتی نیروی کار، سرکوب مزدی اصولا پایان نمی یابد، بلکه با شکل های تازه ای از محرومیت های نیروی کار در زمینه دستمزد، سطح اشتغال، زمان و شدت کار ترکیب می شود. هر کس باور نمی کند به لشکر بی ثبات کاران، شاغلان پاره وقت، روزمزدی ها، دارندگان قراردادهای موقت و قراردادهای حجمی که دائما بزرگ تر می شوند یا به تشدید بهره کشی های برده دارانه زیر عنوان «ارتقای بهره وری»، همچنین به غیرمتعارف تر شدن ساعات کار، به تشدید دائمی ناامنی شغلی، به بقای سمج دستمزدهای معوقه در کنار کاهش واقعی و مستمر دستمزدها و سقوط فزاینده تر قدرت خرید مزدبگیران نگاه کند.
▪️چهارم: نه چشم دوختن به کرامات دولت وکارفرما و چانه زنی های آخر سال که سازماندهی اراده مستقل کارگران راه پایان سرکوب مزدی است. سازماندهی این اراده است که می تواند قدرت چانه زنی واقعی نیروی کار را ارتقا دهد و زیر پای دولت و سرمایه داران را داغ کند تا هرگز جرات نکنند در این وانفسای فقر و بیکاری و بحران و شیوع ویروس مرگبار کرونا همان آخرین لقمه نان را هم سنگدلانه و بیرحمانه از سفره کارگران حذف کنند.
▪️پنجم: اساس پیکار برای دستمزد، قدرت نیروی کار است. اگر این قدرت را نسازیم، مزدمان را به شکل سرکوب مزدی از دولت سرمایه و کارفرمایانش خواهیم گرفت.
درنگی بر معنای شکست چانه زنی بر سر حداقل دستمزد سال 1399 کارگران / 21 March 2020
من مهندس هستم ولی حقوق کارگری دریافت میکنم.
کلی درس خوندیم خیر سرمون که مهندس میشیم
یه حقوق کارگری میدن . اونم سرش جنگه .برای خودشون
72 درصد افزایش میدن برای کارگر 15 درصد . این اصلا با
هیچ قانونی با هیچ عقلی با هیچ منطقی جور درنمیاد
بغض / 21 March 2020
درجوامع متدن امروزه قوانین مترقی درجهت اجرای عدالت واحقاق همه مردم توسط
حاکمیت لازم الجرابودن انراامری بدیهی است جامعه کارگری ایران نیزخواستاربوجود
آمدن تشکلهای قانونی مستقل کارگری توسط دولت ومجلس بعنوان نمایندگان قانونی
آنها میباشدتابتوانندخواستهای قانونی وبحق خودرا جامعه عمل بپوشاند کارفرمایان
همیشه درپناه سپردولت وباسوع استفاده ازقدرت سرمایه داری وخلع های قانونی سعی
درتضیع حق وحقوق کارگران دارندناگفته نمانده خوددولت یکی ازکارفرمایان بزرگ است
که کارگران زیادی دربخش تامین اجتماعی دارد کارگرانی چه درزمان انقلاب وچه دردورا
جنگ وچه دربخش چرخ صنعت وتولیدهمیشه درصف اول بوده وهستندچرابایدموردظلم
قرارگیرندچرادولت همیشه بین کارمندوکارگرتبیض قائل می‌شودچرادولت به خوداجازه
می‌دهداز منابع تامین اجتماعی که سرمایه اصلی کارگران زحمت کش است برداشت
کندونزدیک به هشتادهزارملیاردتومن بدهی خودرابه این سازمان پرداخت نمیکندتااین
سازمان بتواند جهت اراعه خدمات درمانی ورفاهی ازجمله هم سان سازی حقوق بازنشستگان
بیمه تکمیلی گام بردارد این وظیفه دولت است درجهت احقاق حقوق کارگران ازجمله
تعیین دستمزد مکفی باتوجه به تورم گام های مثبتی برداردتاکرامت این قشرزحمت کش
حفظ شود. این مطالبه همه کارگران ازدولت ومجلس محترم میباشد.
محمدعلی جمالی شاغل دربخش خصوصی شرکت تولیدی / 21 March 2020
من یک تکنسین شرکت تولیدی هستم..اوضاع کشور اصلا خوب نیست..
ارزش پول کشور هیچ شده..متاسفانه حقوق ۹۸ حدودابادریافتی برای همه کارگرای زحمتش
دومیلیون تومان هستش..خیلی خندداره..
کارفرماها درکی از کارگر ندارند..که چگونه زندگی میکنند..
برای پولدار ..پول می باره..موقعی که در کشور گرانی پیش میاد ..جنسشون چند برابر
میشه..اما حقوق کارگر ثابت هستش..
به نظر من قانونی نداریم برای حقوق.. هرکی هرچی گفت..
سعید نورمحمدی / 21 March 2020
جای دکتر فریبرز رئیس دانا ، در این روزهای داغ مباحث دستمزد کارگران خالی است!
علی نجاتی / کارگر بازنشسته سندیکای نیشکر هفت تپه
از دست داده شدن دکتر فریبرز رئیس دانا را در این روز های غمبار بهار 99 به همه شما دوستداران او با تاثر یاد می کنم.
من علی نجاتی به تناسب تهران نشین ها بعنوان یک فعال کارگری و سندیکایی رابطه خود ویژه ای با دکتر فریبرز رئیس دانا چهره خوشنام و خوش آوازه طبقه ما و همه محرومان کشور نداشتم، چراکه از نعمت پایتخت نشینی محروم بودیم!
ولی همواره به احترام بدو می نگریستم… خاصه در این روزهای لا ینحل ماندن تکلیف تعیین نرخ دستمزدهای ما کارگران برای سال پیش روی…
آنچه که به این لاینحل ماندن انجامید از قرار، پیدا شدن ویروس کرونایی بود که سر و کله دو دسته نمایندگان دولتی و بخش خصوصی از پیش خود را در قرنطینه می دیدند و به پای گفتگو نمی آمدند تا با نمایندگان خود برگزیده شورای عالی تعیین دستمزد مذاکرات سه جانبه گرایی را ادامه دهند. حاصل کلام اینکه تکلیف رقم آن به نیمه فروردین ماه 99 منتقل شد .
من بعنوان یک فعال سندیکایی مستقل ،البته هیچ رابطه خود ویژه ای با این نشست های سه جانبه گرایی سالیانه نداشته و ندارم و آنرا بند و بست خودشانی بدون حضور ما نمایندگان واقعی کارگران می بینم و مورد نقدم می باشد.
بیان این موضوع، درروزهای که دکترفریبرزرئیس دانا، نویسنده‌ای آزادی‌خواه، روشنفکری متعهد و برابری‌‌طلب، اقتصاددانی پرآوازه، صدای بی‌صدایان و زبان گویای کارگران و فرودستان و مدافع سرسخت آزادی اندیشه و بیان بی هیچ حصر و استثنا که امروز در میان ما نیست، تداعی گر یاد او است .
چرا که فریبرز رئیس دانا هر سال در تمامی ماههای بهمن و اسفند که بحث دستمزد ها در سالن ها و کریدور های دربسته می گذشت و هر چندی به شکل قطره چکانی خبر هایش به بیرون می آمد ، جلو دارما بود و ازهرفرصتی بهره می گفت تا فرایند تعیین نرخ دستمزد را در تدقیق با منفعت ما کارگران به بحث عمومی بگذارد.
البته او در این راه تنها نبود ولی عدم حضورش در این هنگامه نابهنگام بیش از وقتی برابرمن حس می گردد. دفاع اوازموجودیت جنبش سندیکایی واستقلال تشکل ما،همواره نشانگر جایگاه این چهره ماندگار جنبش اجتماعی است.
من به سهم خویش به همه هم طبقه ای هایم، به همسر و فرزندش و همه فامیل محترم اش، به اعضای کانون نویسندگان ایران وتشکل مستقل روزنامه نگاران و همه جنبش آزادیخواهی ایران، فقدان حضور او را با تالمی عمیق یاد می کنم. باشد که دیگر اساتید دانشگاهی، درس آموزی از این انسان ارزشمند را وجه همت و راه خود قرار دهند.
طبقه کارگرایران وما فعالان سندیکای نیشکرهفت تپه، یاد و نام و صفات نیک او که همواره رک گویی و راستی آفرینی بود، همواره به یاد خواهیم داشت.
یادش گرامی باد
علی نجاتی
۲/فروردین/ ۱۳۹۹
جای دکتر فریبرز رئیس دانا خالی است! / 21 March 2020
لطفاً اگه راست میگین و با اینا همدست نیستید آدرس وب سایت سازمان کار بین الملی رو بگید و ما بتونیم به فارسی شکایت کنیم و او نا پی گیری کنند
داود / 21 March 2020
آقای داوود با عرض سلام و ادب
محترمانه به نظر می رسد که شما چندان آشنایی با این سایت و “رادیو زمانه” ندارید, چونکه بدون هیچ اغراقی اینجا تقریبا تنها سایت به زبان فارسی است که اخبار کارگری ایران نه تنها به طور روزانه دنبال می شود, بلکه دوستان و رفقای سخت کوش و خوش اندیش “رادیو زمانه” دائما به فکر ایجاد ظرفیتها و امکانات بیشتر برای دفاع از حقوق کارگران ایرانی و نهادینه کردن آزادی ها و حقوق کارگران, زحمتکشان و مردم ایران هستند.
پس بنابرین, قبل از هر چیز, یک دست مریزاد بلند و خسته نباشید اساسی برای دوستان و رفقای “رادیو زمانه”.
نکتهء دوم این است که بسیاری از تشکیلات مستقل کارگری در ایران “سندیکای شرکت واحد”, “سندیکای هفت تپه”, و غیره…. تا به حال شکایات های متعددی به “سازمان جهانی کار” فرستاده اند (که خود این حقیر مترجم چندتایی از این نامه ها بوده ام). که “سازمان جهانی کار” هم بر مبنای این نامه ها و اسناد افشاگرانه ای که بدستش رسیده, از دولت ایران و وزارت کار اعتراض رسمی کرده.
اما با تمامی این تفاصیل, باز هم از هیت نمایندگی “خانهء کارگر” که یک تشکل کاملا دولتی است, به عنوان “نمایندهء کارگران ایرانی” برای شرکت در اجلاس “سازمان جهانی کار” دعوت به عمل می آورند. که البته ما نیز از خجالتشان در می آییم و کارزارهای افشاگرانه ء متعددی سازماندهی می کنیم.
این حقیر اصلا قصد ناامید کردن شما از شکایت کردن علیه جمهوری اسلامی در “سازمان جهانی کار” را ندارم. بلکه منظورم فقط مقداری اطلاعات رسانی و روشن کردن محدودیت های قضیه است. “سازمان جهانی کار” یک تشکل “سه جانبه گرایانه” است که همیشه دو پاش در بند کارفرماها و دولتها است.
با وجود تمامی اشکالات و محدودیت های “سازمان جهانی کار” باید حداکثر استفاده از آنرا (خصوصا تا جایی که مربوط به نهادینه کردن تشکلهای مستقل کارگری در ایران میشود, مقاوله نامه های شماره ۸۷ و ۹۸) به پیش برد.
نکته آخر نیز اینکه (و واقعا امیدوارم حمل بر گستاخی نشود) مشکلات ما کارگران ایرانی به دست “سازمان جهانی کار” و برخوردهای سه جانبه گرایانه به حقوق و آزادی های ما حل نمی شود.
به قول لاهوتی:
“چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است”.
تاریخ جنبش های کارگری در ایران و جهان نیز این حقیقت را نشان داده است که هر وقت ما کارگران وحدت و تشکیلات مستقل خود را داشته ایم پیروز بوده ایم, و هر گاه متفرق و بدون تشکیلات خود زیسته ایم چیزی جز شکست تجربه نکرده ایم.
در اینجا سنتا هیچ پیوندی (به دلیل اشکالات تکنیکی که ایجاد می کند) چاپ نمی شود, با اینحال در ذیل پیوند سازمان جهانی کار هست.
که خود شما نیز میتوانید با تایپ کردن نام آن
International Labor Organization
پیوندش را پیدا کنید.
https://www.ilo.org/global/lang–en/index.htm
به نظر این حقیر از آدرس ILO مهمتر, اسناد و اطلاعاتی است که “رادیو زمانه” در مورد حقوق و آزادی های کارگری در ایران تولید و عرضه کرده است, با عنوان “پرونده های ویژه”, و خبر نامه های متعدد, که واقعا نفیس, حرفه ای و درجه یک هستند. یکبار دیگر دست مریزاد و خسته نباشید.
پیوند آنان و توضیحات مربوطه نیز در ذیل میباشد.
موفق باشید و ما را از اقدامات خود بی خبر نگذارید.
به امید روزهای بهتر
مخلص شما
جمال چراغ ویسی
————————
حقوق کارگران در ایران
ما در پی پوشش خبرهای اعتراضات به ویژه از دی‌ماه ۱۳۹۶ به این سو، آن هم به شکل روزانه، برآن شدیم که خبرهای کارگری را به صورت جمع‌بندی شده در قالب این خبرنامه عرضه کنیم.
نقض حقوق کارگران در ایران به شکل روزانه رخ می‌دهد، بدون آنکه نهاد یا فردی نسبت به آن پاسخگو باشد. فعالان حقوق کارگران در ایران برای اعتراض به این نقض حقوق انسانی و صنفی، اغلب با زور و سرکوب مواجه می‌شوند. محدودیت‌های موجود در گروه‌های حامی حقوق در سطح بین‌المللی وجود دارد که اغلب اطلاعات زیادی از داخل ایران به دست نمی‌آوردند تا پرونده‌های مرتبط به حقوق کارگران ایران را در عرصه بین‌المللی مطرح کنند. بنابراین، بنیاد زمانه، تصمیم گرفته تا تحولات و تجزیه و تحلیل مرتبط با حقوق کارگران در ایران را در این دوماهنامه، هم به زبان فارسی و هم به زبان انگلیسی منتشر کند. این دوماهانه وضعیت حقوق و قوانین کار در ایران را برای توسعه ارتباط‌ها بین کارگران ایران با اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های حقوق بشری در سطحی بین‌المللی به اشتراک می‌گذارد. هدف این است که از دانش به‌منظور بیشتر مطرح شدن وضعیت کارگران ایرانی و ایجاد فشار عمومی برای پذیرش و اجرای معاهدات بین‌المللی شناخته شده مربوط به حقوق کار در ایران، استفاده شود.
تمرکز خبرنامه کارگری بر روی این نکات عمده است: امنیت و سلامت در محل کار، تبعیض در محل، قانون کار، زنان، کودکان کار، مسائل مربوط به قراردادها، بیکاری، تعویق و یا نپرداختن دستمزدها، و نیز موضوع تشکلهای کارگری.
زمانه به شکل پیگیر اخبار کارگری در ایران را گزارش می‌کند. این دوماهنامه‌ها نظر دارند که یک “تصویر بزرگ” از موضوع حقوق کارگران ایران ارائه کنند تا دانش و آگاهی را در مورد وضعیت کارگران در ایران افزایش یابد.
https://www.tribunezamaneh.com/labor
جمال چراغ ویسی / 22 March 2020
کارمندان دولت 70درصدشون خقوق یامفت بیت المالو میگیرن،نمایندگان دولت غلط میکنند با مارفرمایان توافق میکنن،اگه راس میگن ی سال باخقوق کارگری زندگی کنن،درامد بخش خصوصی،وکارفرمایان هزاران برابره،حقوق کارگری نسبت ب درامدشان،وهزینه تولید درحد،صفره،،،ماکارگران کل صنعتی قزوین نارضایتی خودرا رااعلام میداریم،،ماک گشنه هستیم،پس بهترع ،همه کارخونها بااین وضعیت تعطیل بشه،مگه رهبرنگف جهش تولید،،جهش تولیدحهش حقوقم میخواد،مانمیگیم حقوق مارا نجومی کنن،حداقل معیشتو داشته باشیم مرگ برکسانی ک بر کارگر ظلم میکنند،مرگ برکسانی ک حق کارگرو پایمال میکنن
علی / 22 March 2020
هرنظری ک مخالف ایناس حذف میکنن،درضمن بایدبافیلترشکن باید بازبشه،خیلی مودبانه قبلت نظرمو میگفتم،امااکنون مودبانه نمیگم،تاخداقل بتونم ی کم ازناراحتی وحرصی ک بابت ظلم درحق همه کارگران ومهندسان جامعه میشه،بکاهم،فقط اینو میگم مرگ برکسانی ک ظلم میکنن،مرگ برکسانی ک عدالتورعایت نمیکنن،مرگ بر همه دولتمردانی ک بفکرخویشن
علی / 22 March 2020
من مهندس مکانیک از دانشگاه سراسری، با بیست سال سابقه درخسان در صنعت ۲،۸۰۰ حقوق سال ۹۸ ام بود و با حق اولاد و اضافه کاری ۳۰ ساعت و کل مزایا ۳،۴۰۰ حقوق میگیرم، با این شرایط چه امیدی به پیشرفت صنعت در مملکتمون داشته باشیم؟ کدام نخبه ای پیدا میشه که در این مملکت با این شرایط مهندس بمونه؟
لیلا زارع زلده / 22 March 2020
سه ماه فریز مزدی پیشنهاد کارفرمایان برای مزد 99
▪️اردوی کار: فرشاد اسماعیلی، کارشناس مسایل کارگری در توئیتر با اشاره به پیشنهاد کارفرمایان نوشته: «ثابت شده که هرچی عقب نشینی کنی در جلسات دستمزد، جلوتر میکشن. کارفرماها در جلسات تعیین مزد گفتن که سال ۹۹ حداقل سه ماه فریز مزدی داشته باشیم. یعنی در ۳ ماهه اول سال ۹۹حقوق کارگرا همون حقوق ۹۸ باشه.
▪️به خاطر کرونا یه ساعت خط تولید رو میخوابونید که ۳ ماه فریز مُزدی پیشنهاد می‌دید؟!
سه ماه فریز مزدی پیشنهاد کارفرمایان برای مزد 99 / 23 March 2020
اعتراض کارگران واحدهای مختلف در گیلان
▪️اردوی کار: شماری از کارگران واحدهای تولید مختلف در گیلان از جمله “وارس خزر” و “پارس شهاب” روز یکشنبه ۳ فروردین،با برپایی تجمع خواهان تعطیلی کارخانه‌ها تا پایان بحران کرونا شدند.
▪️ یکی از کارگران معترض گفته، خواسته کارگران این است که کارخانجات، به غیر از آنها که تولید بهداشتی و دارویی دارند، حداقل تا پایان تعطیلات عید تعطیل باشند تا بحران کرونا کمی فروکش کند. در عین‌حال باید به بیماران دیابتی و پیش‌زمینه‌ای اجازه داده شود از مرخصی استعلاجی تا پایان بحران استفاده کنند. وی افزود کلیه کارگران بدون در اختیار داشتن هیچ امکانات پیشگیری مجبور به کار می باشند.
اعتراض کارگران واحدهای مختلف در گیلان / 23 March 2020