کاترين اشتون، مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا و سعيد جليلی، دبير شورای عالی امنيت ملی ايران فردا سه‌شنبه با يکديگر ديدار می‌کنند.

بر پايه گزارش‌ها اين ديدار فردا ۲۸ شهريور ۱۳۹۱ در استانبول ترکيه برگزار می‌شود. سعيد جليلی قرار است امروز راهی ترکيه شود.

اين ديدار چند روز پس از آن برگزار می‌شود که شورای حکام آژانس بين‌المللی انرژی اتمی قطعنامه‌ای را با ابراز “نگرانی جدی” در مورد افزايش فعاليت‌های غنی‌سازی اورانيوم در ايران، به تصويب رساند. روسيه و چين نيز به اين قطعنامه رأی مثبت دادند.

آژانس بين‌المللی انرژی اتمی در گزارش اخير خود در پايان ماه اوت اعلام کرد که ايران تعداد سانتريفوژهای خود به‌منظور غنی سازی اورانيوم را در سايت زيرزمينی فردو بيش از دو برابر کرده است. با اين حال اين گزارش افزوده بود که سانتريفوژهای جديد ايران هنوز عملياتی نشده‌اند.

اين ديدار چند روز پس از آن برگزار می‌شود که شورای حکام آژانس بين‌المللی انرژی اتمی قطعنامه‌ای را با ابراز “نگرانی جدی” در مورد افزايش فعاليت‌های غنی‌سازی اورانيوم در ايران، به تصويب رساند

تأسيسات فردو در اعماق کوهی در نزديکی شهر مذهبی قم ساخته شده است تا از حملات خارجی احتمالی مصون بماند.

آژانس گفته بود ايران قطعنامه‌های سازمان ملل را که در آنها از اين کشور خواسته بود فعاليت غنی‌سازی اورانيوم خود را متوقف سازد، ناديده گرفته است.

آژانس بين‌المللی انرژی اتمی در قطعنامه خود آورده است که جمهوری اسلامی ايران برای بازسازی اعتماد جهانی نسبت به فعاليت هسته‌ای خود به‌طور “جدی و فوری” با آژانس همکاری کند.

اين قطعنامه همچنين در مورد امتناع ايران از موافقت با بازرسی مناطق مورد نظر آژانس از جمله پايگاه نظامی پارچين در نزديکی تهران، موضع‌گيری کرده است.

آژانس بين‌المللی انرژی اتمی به ايران مظنون است که در اين پايگاه آزمايشات انفجاری مربوط به برنامه هسته‌ای خود را انجام داده است.

بازديد از پارچين يکی از موارد مورد اختلاف در مذاکرات جمهوری اسلامی و آژانس بين‌المللی انرژی اتمی می‌باشد.

مذاکرات هسته‌ای با ايران به اين دليل برگزار می شود که قدرت‌های غربی و اسرائيل به برنامه‌های اتمی ايران با ديده شک نگاه می‌کنند و می‌گويند ايران تحت پوشش برنامه هسته‌ای غير نظامی، تلاش می‌کند ابعاد نظامی را دنبال کند. اين اتهامی است که ايران آن را بی‌پايه و اساس می‌داند.

کشورهای غربی بر همين اساس تحريم‌هايی را با هدف وادار کردن تهران به توقف برنامه اتمی برقرار کرده‌اند.

ايران در مقابل می‌گويد برنامه اتمی‌اش اهداف صلح‌آميز دارد و در برابر تحريم‌ها “تسليم” نمی‌شود.
  تحريم‌ها عليه ايران بعد از آنکه آژانس بين‌المللی انرژی اتمی پرونده اين کشور را در سال ۱۳۸۶ به شورای امنيت سازمان ملل فرستاد، شدت گرفت.

شورای امنيت سازمان ملل از سال ۲۰۰۶ تاکنون چهاربار ايران را تحريم کرده است. اين شورا در دسامبر ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۷۳۷، مارس ۲۰۰۷ قطعنامه ۱۷۴۷، مارس ۲۰۰۸ قطعنامه ۱۸۰۳ و ژوئن ۲۰۱۰ قطعنامه ۱۹۲۹ را عليه ايران تصويب کرد.

در اين قطعنامه‌ها “جلوگيری از انتقال فن‌آوری موشکی به ايران، ممنوعيت فروش تکنولوژی اتمی به ايران، ممنوعيت خريد تسليحات از ايران، قطع همکاری با چند بانک ايرانی و تحريم سپاه پاسداران و کشتيرانی” از موارد عمده‌ای است که به تصويب رسيده است.

آمريکا و اتحاديه اروپا نيز در اين سال‌ها تحريم‌های يک‌جانبه‌ای عليه ايران اعمال کرده‌اند.