مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.
جمهوری اسلامی حاکم بر ایران ناتوان از اداره کشور و درمانده از مهار قدرت زنان در همه عرصه‌ها، از هر روشی برای سرکوب زنان استفاده می‌کند. به ویژه با به در بند کشیدن آنها، شکنجه و صدور احکام طولانی مدت و حتی اعدام، مذبوحانه تلاش می‌کند تا آنها را وادار به عقب‌نشینی کند.
هم اکنون ده‌ها زن با اتهامات واهی در زندانهای جمهوری اسلامی در ایران بسر می‌برند و فشار بر زنان درهمه عرصه‌ها همچنان ادامه دارد. شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان ده تن از زنان بهایی را تنها به جرم اعتقاد به بهاییت به ۹۰ سال زندان و صدها میلیون تومان جریمه نقدی محکوم کرده است.
از سال ۲۰۱۰ میلادی تا به امروز ۲۰۰ زن به جرایم مختلف اعدام شده‌اند. زنانی همچون وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی به اتهام واهی «بغی» زیرفشارسنگین حکومت سرکوبگر در معرض احکام ناعادلانه و قرون وسطایی قرار دارند. با اینحال زنان زندانی با اعتصاب غذا، صدور بیانیه، نامه‌های اعتراضی جمعی و با تحصن در داخل زندان و رساندن صدای اعتراض‌شان به بیرون از زندان، جنبش زن، زندگی، آزادی را تداوم می‌بخشند.
دراعتراض به اصل زندانی کردن زنان به جرم‌های سیاسی عده‌ای از زنان ازجمله نرگس منصوری از امضاکننده گان بیانیه ۱۴ نفر مبنی بر درخواست استعفای خامنه‌ای، درحیاط زندان اوین، از اول مهرماه ۱۴۰۳ برای آزادی زندانیان سیاسی –عقیدتی بویژه زندانیان نوجوان و سالخورده دست به تحصن زده است. وی از دیدار با خانواده خود محروم شده است. به گفته یکی از بستگانش جان این زندانی سیاسی در خطر است.
وریشه مرادی به رغم فشارها و شکنجه‌های روانی از روز پنج‌شنبه ۱۹ مهر دراعتراض به افزایش میزان صدور و اجرای اعدام‌ها در ایران، و همچنین دراعتراض به بلاتکلیفی و محرومیت‌های ایجاد شده برای خودش دست به «اعتصاب غذای نامحدود» زده است. در نتیجه اعتصاب غذا با کاهش وزن شدید مواجه شده و به دلیل افت فشار، میگرن، درد مفاصل و کمر وضعیت سلامتی او در شرایط وخیمی قرار گرفته است.
نرگس محمدی نماد مقاومت زنان در دفاع از حقوق زنان و حقوق بشر، برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳ بدلیل مشکلات قلبی و ریوی وتشخیص توده‌ای مشکوک درپستان به درمان و مراقبت‌های پزشکی فوری نیاز دارد. با اینحال مقامات زندان از خود سلب مسولیت کرده و می‌گویند در مورد نرگس محمدی خارج از زندان تصمیم گیری می‌شود!
ما از نهادهای حقوق بشر و سازمان‌های بین المللی می‌خواهیم که خواست‌های زنان اعتصاب کننده زندانی را درفهرست خواست‌های خود از جمهوری اسلامی بگنجانند وآزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی – عقیدتی، و فعالان مدنی را درخواست کنند.
ما از همه فعالان حقوق بشر و حقوق زنان می‌خواهیم که صدای نرگس منصوری، وریشه مرادی، پخشان عزیزی، پریوش مسلمی، ده زن بهایی، نرگس محمدی، و همه زنانی باشند، که زندانی حکومت اسلامی زن ستیز حاکم بر ایران هستند.
ما تاکید می‌کنیم که جمهوری اسلامی هیچگونه پایبندی به موازین اخلاقی و حقوق بشری در رابطه با مخالفان و حتی منتقدان خود ندارد.
ما نگرانی عمیق خود را نسبت به سلامتی زنان زندانی اعلام می‌کنیم و خواهان آزادی آنها هستیم.
آزادی کلیه زندانیان سیاسی نه تنها خواسته زندانیان اعتصاب کننده بلکه کمترین خواسته هر انسان آزاده ایست. در این راه زنذانیان آزاده زن را که جان بر کف با حکومت اسلامی در جنگ و ستیز هستند را تنها نگذاریم.
قتل‌های “ناموسی” آبان ۱۴۰۳
نهادهای امضا کننده:
کمپین توقف قتل‌های “ناموسی”
ائتلاف بین‌المللی علیه خشونت در ایران (ایکاوی)
کمیته آزادی زندانیان سیاسی
شبکه جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی وعقیدتی در ایران
حامیان مادران پارک لاله فرزنو
کانون فرهنگ وهنر فرزنو
اتحاد زنان چپ
بنیاد اسماعیل خویی
