یک فعال کارگری پتروشیمی رازی معتقد است که برای یک زندگی حداقلی، دستمزد سال آینده کارگران در ماهشهر باید بیش از ۷ میلیون تومان در ماه باشد.
به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، علی ساجدی‌نیا، فعال کارگری شرکت پتروشیمی رازی واقع در ماهشهر گفته در پتروشیمیهای ماهشهر، کارگران از ۷ صبح تا ۶ یا ۷ بعد از ظهر یعنی عملاً معادل دو ماه و برخی حتی پنج‌شنبه و جمعه هم کار می‌کنند.
پتروشیمی رازی ۷۰۰ کارگر رسمی و ۱۸۰۰ کارگر پیمانکاری دارد. ساجدی‌نیا گفته کارگر پیمانکاری ماهشهر نسبت به کارگر رسمی وضعیت بدتری دارد چون امکانات و مزایا و پاداشی برای کارگران غیررسمی وجود ندارد. این فعال کارگری پتروشیمی رازی گفته اگر کارگران پیمانکاری در پتروشیمی‌ها بخواهند وام بگیرند باید به صورت آزاد و با سود بالا و شرایط سخت وام بگیرند.
ساجدی‌نیا همچنین خبر از اعتصاب کارگران پتروشیمی بندرامام داده است. این کارگران چندی پیش با ۲۵۰ اتوبوس و مینی‌بوس در مجموعه ماهشهر اعتصاب کردند. این گروه، با سرمایه خودشان، اتوبوس و مینی‌بوس تهیه می‌کنند و ماهیانه ۳ و نیم میلیون تومان دریافتی دارند. این در حالی است که از پول بنزین تا تعمیر خودرو و استهلاک و خرید لوازم یدکی خودرو را خودشان باید بپردازند.
این فعال کارگری می‌گوید شرایط کارگران در پتروشیمیهای مختلف متفاوت است. بر اساس طرح طبقه‌بندی که در برخی پتروشیمی‌ها در نظر گرفته شده است، در منطقه عسلویه ضریب حقوقی کارگران ۴,۷ است. ضریب حقوقی کارگران رسمی ماهشهر ۲,۷ و ضریب حقوقی کارگران پیمانکاری ماهشهر ۱,۵ است. به کارگران عسلویه وام‌های بزرگ تعلق می‌گیرد اما ماهشهر چنین امکانی ندارد.
حاشیه‌نشینی در ماهشهر هم معضل دیگری است که این کارگر به آن اشاره کرده است. به گفته او، دو کیلومتر دورتر از پتروشیمی‌ها مردم در کپر زندگی می‌کنند و حتی پارک‌هایی هست که مردم در آن زندگی می کنند. همچنین در مناطقی از این ناحیه، ناهنجاری‌های اجتماعی دیده می‌شود. ساجدی‌نیا گفته بسیاری از کالاهای اساسی در این منطقه گران‌تر از مناطق دیگر از جمله تهران است و کارگران برای کمک به بکدیگر صندوق‌های مالی راه انداخته‌اند.
ماهشهر علاوه بر این مشکلات، بیش از ۱۱ هزار نفر بیکار دارد.
ماهشهر از مناطقی بود که در آبان ۹۸ شاهد اعتراضات گسترده‌ای بود و گزارش‌های متعددی از تعداد بالای کشته‌شدگان اعتراضات در این شهر منتشر شد. نیزار، شهرک طالقانی و جاده ماهشهر به بندر امام، از مکان‌های اصلی سرکوب معترضان در این منطقه بود.