فرمانداری و مردم شهرستان آبیک استان قزوین به آلایندگی کارخانه سیمان معترضند. اما مدیر کارخانه این آلایندگی را تکذیب میکند و میگوید کارخانه تحت مدیریت او عوارض آلایندگی نیز پرداخت نمیکند.
خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) سهشنبه ۲۱ آبان در گزارشی به آلودگی هوای آبیک به دلیل فعالیت کارخانه سیمان مستقر در این شهرستان پرداخت و نوشت که بسیاری از شهروندان آبیک نسبت به آلایندگی کارخانه معترضند.
شهرام احمدپور، فرماندار شهرستان آبیک در گفتوگو با ایلنا تأیید کرد که فعالیت کورههای کارخانه و انفجارهای معادن وابسته به آن به ورود «گرد و غبار و ریزگردها» به شهر و نیز آلودگی صوتی میانجامد.
علیرضا گرشاسبی، مدیر کارخانه آلاینده بودن آن را تکذیب کرده و گفته است که دستگاههای متعدد فیلتر از آلودگی هوا و محیط زیست جلوگیری میکنند. به گفته گرشاسبی، این کارخانه عوارض آلایندگی هم پرداخت نمیکند:
«به دلیل آلایندن نبودن کارخانه سیمان و استاندارد بودن تمام خروجیهای این کارخانه، از سوی این کارخانه عوارضی پرداخت نمیشود و مالیات به طور مستقیم به خزانه دولت واریز میشود و هیچ دخل و تصرفی هم در این زمینه نداریم.»
اما مردم محلی به ایلنا گفته اند که گرد و غبار سیمان به طور روزانه روی خودروها و لباسهای آنها فرومینشیند و ستون دود از کورههای کارخانه به هوا برمیخیزد.
حسن پسندیده، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین نیز ۲۰ خرداد سال جاری اعلام کرده بود که «بخش عمدهای از انتشار گرد و غبار و ذرات معلق در منطقه، ناشی از فعالیتهای معدنی سیمان آبیک است که این موضوع مورد غفلت واقع شده است و لازم است این معادن بهصورت بهینه مدیریت شوند.»
به گفته فرماندار آبیک، این آلایندگی باعث شده که مسئولان محلی به دنبال بازگرداندن عوارض آلایندگی به این کارخانه باشند.
بر اساس گزارشها، کارخانه سیمان آبیک به طور خاص از اواسط دهه ۸۰ به این سو به شدت آلاینده شده است. به گفته مدیر کارخانه، ظرفیت تولید این کارخانه در ۸۸ از سه هزار و ۵۰۰ تن به هشت هزار و ۵۰۰ تن رسید و خط تولید جدیدی نیز با ظرفیت هشت هزار تن در ۹۳ به آن افزوده شد.
پرداخت عوارض آلایندگی از سوی این کارخانه برای مدت کوتاهی پس از ۱۳۹۱ گزارش شده است اما مشخص نیست چه زمانی این پرداخت آغاز یا تمام شده است. به گفته احمدپور، «چند سالی است که عوارضی از این کارخانه به شهرداری آبیک پرداخت نمیشود.»
صنعت سیمان یکی از آلایندهترین صنایع محیط زیست است و از عمدهترین تولیدکنندگان گاز دی اکسید کربن، یکی از گازهای گلخانهای که به گرمایش جهانی زمین میانجامد.