بیش از یک میلیون نفر جمعه ۲۵ اکتبر در خیابانهای سانتیاگو پایتخت شیلی جمعه بعدازظهر به خیابانهای آمدند و خواستار تغییرات اجتماعی و سیاسی در این کشور شدند. رئیس‌جمهوری شیلی گفته است که پیام معترضان را شنیده و دچار تحول شده است؛ موضوعی که برای تظاهرکنندگان باورپذیر نیست.
پس از یک هفته تظاهرات گسترده در شیلی که در مواردی نیز به خشونت کشیده شد، جمعه ۲۵ اکتبر/ سوم آبان روزی فوق‌العاده برای مردم شیلی بود. پایتخت کشور در این روز از روال عادی خود خارج شد.
تظاهرات جمعه که طنین شعار «اوه شیلی، برخیز» در آن بازتاب یافت، یکی از بزرگترین تظاهرات در دهه‌های اخیر شیلی محسوب می‌شود و با راهپیمایی‌های تاریخی ۱۹۸۸ علیه دیکتاتوری نظامی شیلی مقایسه شده است.
تظاهرات شیلی با اعتراض علیه افزایش هزینه بلیط متروی سانتیاگو آغاز شد.
یک کارزار دانشجویی به تظاهرات گسترده در سرتاسر کشور راه برد، و بسیاری از مردم خشمگین از تبعیض و بی‌عدالتی، و معترض به خصوصی‌سازی کامل نظام سلامت و آموزش، هزینه‌های بالای خدمات عمومی همچون حمل و نقل، و درآمدهای پایین و حقوق بازنشستگی ضعیف را به خیابان‌ها کشاند.
بعدازظهر جمعه خیابانهای منتهی به میدان ایتالیا (قلب اعتراضات شیلی)، مملو از معترضان و صدای کوبیدن بر دیگ و ماهیتابه (روش سنتی اعتراض به نام کاسرلازو) بود.
مردم از سنین و قشرهای مختلف اجتماعی با ضربات ماهیتابه و طبل دور هم جمع شدند. گروههای موسیقی در مناطق مختلف شهر به اجرای بداهه مشغول بودند، و میان آنها هزاران تن از تظاهرکنندگان در حال رقص و همنوایی.
در یکی از وهله‌های این تظاهرات، هزاران معترض یکی از آهنگ‌های ویکتور خارا را با یکدیگر خواندند: «حق زیستن در صلح». ویکتور خارا خواننده و آهنگ‌ساز شیلیایی از سوی رژیم دیکتاتوری نظامی پینوشه به قتل رسید، اما موسیقی او طنین حرکت‌های اعتراضی مردم شیلی شد.
خیابان‌ها همچنین با رنگ‌های قرمز، سفید و آبی پرچم شیلی رنگین شد. پرچم این کشور سمبل اتحاد اقشار و گروههای مختلف مردم است.
سباستین پینیه‌را رئیس‌جمهوری شیلی جمعه شب گفت «پیام (معترضان) را شنیدیم».
او در توئیتی نوشت: «راهپیمایی عظیم، شاد و صلح‌آمیز امروز، که در آن شیلیایی‌ها خواستار یک شیلی عادلانه‌تر و حامیانه‌تر شده بودند، راه‌های بزرگی را برای آینده و امید می‌گشاید. ما همه پیام را شنیدیم. همه ما تغییر کردیم. با اتحاد و کمک خدا، راه حرکت به شیلی‌ای را خواهیم پیمود که برای هر کسی (جایی) بهتر باشد.»
پینیه‌را پیش از این دستور افزایش حقوق‌ها را صادر کرد، اما معترضان این اصلاحات را کافی نمی‌دانند.
معترضان به شدت از پینیه‌را و آندرئاس چادویک، وزیر داخله شیلی و از اقوام پینیه‌را به خاطر شیوه برخورد با تظاهرکنندگان انتقادکرده اند. در تظاهرات این هفته دست کم ۱۹ نفر کشته، و بیش از ۳۱۰۰ نفر بازداشت شده اند.
نیروهای مسلح بسیاری از اعتراضات صلح‌آمیز را به شدت سرکوب کردند، و حکومت نظامی در ۱۲ منطقه این کشور همچنان پابرجاست.
منظره نظامیان بر خیابانهای شیلی برای بسیاری یادآور خاطرات دردناک این کشوری است که تجربه ۳۰ سال حکومت نظامی را از سر گذرانده است.