مردم سوئیس در یک همهپرسی بر سر حذف انتشار گازهای کربنی تا سال ۲۰۵۰ به پای صندوق‌ها خواهند رفت.
«گلتشر اینیشیتیو» (ابتکار عمل برای یخچال‌های طبیعی)، یک ائتلاف حامی محیط زیست این ابتکار را آغاز کرد و در پنج ماه توانست ۱۲۰ هزار امضای ضروری برای برگزاری همهپرسی بر اساس قانون سوئیس را کسب کند. تا امروز، ۱۸ سپتامبر، شمار امضاها به ۱۲۰ هزار و ۶۲۸ تن رسیده و سازمان‌های محیط زیستی، سبزها، سوسیال دموکرات‌ها، دانشمندان، کلیساها، و نمایندگانی از بخش‌های کسب و کار و کشاورزی از این همهپرسی حمایت کرده‌اند.
این همهپرسی خواهان افزودن حمایت از محیط زیست در قانون اساسی و توقف استفاده از سوخت‌های فسیلی پس از ۲۰۵۰ است.
شورای فدرال سوئیس، بالاترین مقام حکومتی این کشور که به گزارش «رادیو آلمان» موفقیت این همهپرسی را پیش‌بینی کرده، با رساندن انتشار گازهای کربن تا انتهای نیمه اول قرن موافقت کرده است. با این وجود هنوز سیاست‌ها و تمهیدات انضمامی برای رسیدن به این هدف همچون ممنوعیت استفاده از سوخت‌های فسیلی پس از ۲۰۵۰ اتخاذ نشده است.
انتشار گازهای کربنی مهم‌ترین عامل گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی حاصل از آن است. میزان گاز گلخانه‌ای دی اکسید کربن در جو بر اساس اندازه‌گیری ماه مه سال جاری به ۴۱۵ ppm رسید که بیشتر از پیش‌بینی‌ها قبلی بود و نشان می‌داد روند گرمایش زمین سریع‌تر از تصورهای پیشین است.
دانشمندان وابسته به سازمان ملل در یک سال اخیر بارها نسبت به بحران اقلیمی ناشی از گرمایش زمین و آثار سوء آن بر زندگی تمام انسان‌های سیاره هشدار داده اند.
بر اساس توافق اقلیمی پاریس، اغلب کشورهای جهان توافق کرده‌اند که حد گرمایش زمین نسبت به دوران پیشاصنعتی را ۲ درجه سانتی‌گراد نگه دارند.
هرچند ایالات متحده از این توافق خارج شده است، بسیاری از پژوهشگران و فعالان محیط زیست آن را کافی نمی‌دانند و می‌گویند افزایش ۱,۵ درجه‌ای نسبت به دمای زمین در دوران پیشاصنعتی عواقب فاجعه‌بار تغییرات اقلیمی را به همراه خواهد داشت. آنها همچنین خواهان وضع سیاست‌های رادیکال‌تر محیط زیستی و سازوکاری برای نظارت بر دولت‌ها جهت اجرای این سیاست‌ها هستند.
نرخ کنونی انتشار گازهای گلخانه‌ای، عامل اصلی گرمایش زمین، ما را در مسیر افزایش دمایی بین ۳ تا ۵ درجه قرار داده است. دانشمندان هشدار می‌دهند که این افزایش دما نابودی تمدن بشری را به همراه خواهد داشت.
رهبران جهان دوشنبه ۲۳ سپتامبر در نشست اقلیمی سازمان ملل در نیویورک گرد هم خواهند آمد تا هفته‌ای سرنوشت‌ساز را برای مذاکره بر سر سیاست‌گذاری اقلیمی آغاز کنند.
این تصمیم برای همه پرسی هم موجب
مسرت و هم موجب حیرت است .
۱ – مسرت از باب اینکه نخستین گام های
اساسی برای نجات زمین برداشته می شود،
هر چند این گام ها را کوچک و یا نمادین تلقی کنیم .
۲ – حیرت از باب اینکه فاجعهء زیست محیطی
که درحال رخ دادن است و می تواند برای
زمین و تمامی ساکنین آن بسیار مهلک باشد
قطعا تا سال ۲۰۵۰ صبر نمی کند و بسیار
زودتر به وقوع خواهد رسید .
از سوی دیگر با رشد و شتاب مصرف کنونی،
ذخائر کنونی سوخت های فسیلی قبل از
سال ۲۰۵۰ به اتمام خواهند رسید و دیگر
نیازی به تحریم آنها نخواهد بود .
کیوان / 18 September 2019