زنان سوئیس جمعه ۱۴ ژوئن ۲۰۱۹/ ۲۴ خرداد ۹۸ با خواست برابری جنسیتی و پایان خشونت علیه زنان، اعتصاب و تظاهرات کردند. جمشید پوران‌پیر فعال سندیکایی که از محل تظاهرات در ژنو با زمانه گفت‌و‌گو کرد، گفت: «امروز صدها هزار زن در سوئیس اعتصاب کردند. زنان در بسیاری از بخش‌های اقتصاد به سر کار نرفتند. در بسیاری از شهرها از جمله زوریخ، ژنو، برن و لوزان شهرها کاملا بلوکه و راه‌ها مسدود شدند».
اعتصاب و تظاهرات زنان که توسط سازمان‌های مدافع حقوق زنان سازماندهی شده و مورد حمایت اتحادیه‌های کارگری قرار گرفته، همزمان است با اجلاس سالانه آی ال او که تا ۲۱ ژوئن در ژنو جریان دارد.
در بیانیه فراخوان اعتصاب می‌خوانیم:«ما از صبرکردن خسته شده ایم. ۳۷ سال پیش قانون برابری زن و مرد در قانون اساسی سوئیس مطرح شد و برای ۲۲ سال است که سوئیس قانون برابری داشته است. اما مزدها و مستمری‌های بازنشستگی ما دائماً کاهش می‌یابند و اغلب رقت‌برانگیزند. سیاری از ما کار پاره‌وقت انجام می‌دهیم زیرا زنان* هنوز دو سوم کارهای خانگی، آموزشی و مراقبتی را انجام می‌دهند. زیرا ما تمیزکاری، پخت‌و‌پز، و شست‌و‌شو را انجام می‌دهیم و مراقب کودکان و نوه‌ها و همچنین آشنایان سالخورده‌مان هستیم. این کار بی‌مزد است هرچند ثروت تولید می‌کند و سوئیس بدون آن نمی‌تواند به کار ادامه دهد. ارزش کار ما باید به رسمیت شناخته شود!» گفت‌و‌گوی زمانه با جمشید پوران‌پیررا بشنوید: |
«برابری یعنی زندگی بدون ترس»
طی ۱۰ سال گذشته، هر سال به طور متوسط ۲۵ نفر در نتیجه خشونت خانگی در سوئیس کشته شده‌اند. ۷۵ درصد قربانیان زن و دختر بودند. زنان بیشتر از مردان قربانی اشکال دیگر خشونت و شایع‌ترین آن انواع خشونت خانگی نیز هستند. زنان و دختران خارجی در سوئیس بیش از دو برابر زنان سوئیسی در معرض خشونت خانگی از طرف شریک زندگی خود هستند.
در فراخوان اعتصاب آمده است:
«ما از سکسیم و خشونت خسته‌ایم. برابری یعنی زندگی بدون ترس از حمله، بدون ترس از آزار و اذیت کار کردن، کار کردن بدون ترس از تعرض و خانه رفتن بدون ترس از مورد خشونت قرار گرفتن. برابری یعنی احترام به جسم و زندگی ما.
ما جامعه‌ای مبتنی بر برابری و همبستگی می‌خواهیم، صرف نظر از رنگ پوست، فرهنگ، محل تولد یا مذهب، هویت جنسی، سن یا وضعیت اجتماعی.
ما جامعه‌ای بدون تبعیض، بدون جنسیت و عاری از خشونت علیه زنان می‌خواهیم. به همین دلیل اعتصاب می‌کنیم.»
وظیفه ما چیست؟
جمشید پوران‌پیر در پایان می‌گوید: «لازم می‌دانم اضافه کنم که مبارزان ایرانی؛ زنان و مردان ایرانی که ابراز همبستگی می‌کنند ما از این جور مبارزات مردم سوئیس و جاهای دیگر نمونه‌برداری کنیم و ما هم برای حقوق خودمان مبارزه کنیم و واقعیت این است که ۹۰ درصد شرکت‌کنندگان در این تظاهرات زن هستند و این نشان می‌دهد خود کسانی که تحت فشار هستند خودشان باید به زمین مبارزه بیایند و حقوق خودشان را بگیرند. زیرا حق دادنی نیست، گرفتنی است.»