چهار دقیقه برای صلح

«این روزها اسرائیل از سویی، وتبلیغات رسانه‌ای آمریکا از سو‌ی دیگر طبل جنگ با ایران را می‌نوازند. جنگبا ایران به هر دلیلی‌ که آغاز شود، فقط و فقط یک قربانی دارد: ملت ایران، مردمی که هنوز فرصت کافی‌ برای التیام زخم‌های جنگ ایران و عراق را پیدانکرده‌اند.

ما ایرانیان عادت نداریم به حرف زدن و باور نداریم به شنیده شدناما وقت تنگ است و خطر جدی. ما نه یک حزبیم و نه یک گروه. نه سیاسی هستیم ونه اهل سکوت. در یک کلام، به هیچ گروه، حزب یا جنبشی وابسته نیستیم. ما یکگروه آدمیم. ایرانی‌ و غیر ایرانی‌. ما از جنگ متنفریم. از خونریزیبیزاریم. به خشونت اعتقاد نداریم. صلح را راه‌حل می‌دانیم. و کشورمان رادوست می‌داریم. ما معتقدیم هیچ سیاستی، هیچ دولتی، هیچ حکومتی و هیچ ملتی‌حق این را ندارد که روی سر مردم بی‌‌دفاع بمب بیاندازد. ظاهراً دوباره نوبتمردم ایران شده‌است.

ما می‌خواهیم بنویسیم. ابزار نوشتن ارزان است ودر دسترس. بنویسیم به همسر رئیس جمهور آمریکا که در کاخ سفید هم وقایعسیاسی را دنبال می‌کند و هم کودکانش را مادر است. به او بنویسیم از اعتراض‌هایمان، از باورهایمان. از خاطراتمان در طول جنگ، از آن‌چه از دست دادیم، واز آن‌چه از ما گرفتند. لطفا شما هم با ما همراه شوید و چند جمله به اوبنویسید.

صدای ما اگر با هم باشیم، چاره‌ای جز پژواک نخواهد داشت.»