بنا بر آمار «اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران» در سال ۹۷ بیش از ۱۷۰۰ اعتراض کارگری در ایران صورت گرفته است. این آمار نسبت به سال ۹۶ افزایش ۲۷ درصدی اعتراضات کارگری را نشان می‌دهد. رشد اعتراضات اما تنها کمی نیست. اکنون نسل جدیدی از پیشروان کارگری در صحنه اعتراضات ظاهر شده‌اند.
کارگران در سال ۹۷ با برپایی اعتصاب‌های طولانی‌مدت، و همزمان (نمونه مجتمع نیشکر هفت‌تپه و گروه ملی فولاد اهواز)، اعتصاب‌های سراسری (نمونه اعتصاب‌های سراسری معلمان و بازنشستگان)، اعتصاب کارگران یک رشته (کارگران ابنیه راه‌آهن) سطح نوینی از همبستگی مبارزاتی را به نمایش گذاشتند.
همزمان همبستگی اجتماعی با کارگران و مبارزاتشان نیز افزایش یافت و توجه رسانه‌ها به مطالبات و مبارزات کارگران افزایش یافت.
بهروز (علیرضا) نوایی، فعال کارگری و عضو «اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران» با برشمردن نکات مثبت اعتراضات کارگری در سال ۹۷، کاستی‌ها و عوامل منفی را نیز مورد تاکید قرار داده و به زمانه می‌گوید: «توجه جامعه و رسانه‌ها به مسائل کارگری بیشتر بود. نیروهای حامی طبقه کارگر هم بیشتر از گذشته روی اعتراضات کارگری متمرکز شدند. اما یک نکته منفی این بود که در رابطه با نهادها و تشکل‌های مستقل کارگری کماکان اختلافات روند تشدید را طی می‌کند و آنچنان که باید شاهد گفتگوها و همکاری‌ها و هماهنگی‌ها نبودیم.»
🔘 بهروز (علیرضا) نوایی در صحبت‌های خود به نکات دیگری از جمله «جلب شدن نظر نیروهای ارتجاعی به اعتراضات کارگری» اشاره کرده و از جمله تلاش بسیج دانشجویی برای زدن «ماسک هواداری» از کارگران و مخدوش کردن مرز اخبار واقعی و جعلی اعتراضات کارگری از سوی «اپوزیسیون ارتجاعی» را مثال می‌زند. او همچنین در ارتباط با چشم‌انداز اعتراضات کارگری در سال جدید می‌گوید: «شواهد نشان می‌دهد اعتراضات کارگری سال آینده با کمیت و کیفیت بالاتری ادامه خواهد یافت و همچنین با توجه به بحران ساختاری حکومت، بروز اعتراضاتی مانند دی‌ماه ۹۶ دور از انتظار نیست.»گفت‌و‌گوی زمانه با بهروز نوایی، فعال کارگری و عضو «اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران» را در ادامه بشنوید: |