علی افشاری – مرحله دوم انتخابات مجلس نهم در تهران با تغییراتی اندک روند دور اول را پیمود. رقابت پایاپای و نزدیکی بین جبهه متحد اصول‌گرایان و جبهه متحد در گرفت. برخورد و مواجهه هر دو گروه در مرحله دوم نسبت به مرحله اول شدیدتر شد. حتی کار به برخورد های تخریبی نیز کشیده شد.
جبهه پایداری لبه حملات خود را متوجه جمعیت موتلفه و محمدرضا باهنر تحت عنوان جریان مماشات‌گر با جنبش سبز و ساکتین فتنه کرد و مدعی شد آنها در مسیر ولایت استوار نیستند.
جمعیت موتلفه نیز جبهه پایداری را جریانی انحصارگر در زمینه ولایت‌مداری معرفی کرد که جایگاه سیاسی محکمی ندارد و ادعاهایش با واقعیت سازگار نیست. آنها همچنین جبهه پایداری را تلویحا به ارتباط و همکاری با دولت و جریان انحرافی متهم ساختند.
البته در ابتدا جریان نظامی و امنیتی جبهه متحد نسبت به جریان سنتی آن انتقاداتی را مطرح کرد و وجود کسانی چون بادامچیان و نبی حبیبی را باعث سنگین شدن لیست و قرار گرفتن حدود نیمی از کاندیداهای اختصاصی آن در جایگاهی پایین‌تر از 25 نفر نخست در مرحله دوم بر شمردند.
این موضع‌گیری که توسط الیاس نادران صورت گرفت تنش‌های محدودی را در این جبهه به همراه داشت اما با افزایش رویارویی با جبهه پایداری این اختلاف به محاق رفت.
در مجموع جبهه رهپویان و جمعیت ایثارگران در تعیین کاندیداها در جبهه متحد دست بالا را داشتند. آنها در مرحله دوم مانع شدند تا علی مطهری و حسن غفوری فرد در لیست جبهه متحد قرار بگیرند. این بخش از جبهه متحد نزدیکی بیشتری با جبهه پایداری دارد. اما در مرحله دوم انتخابات معلوم شد در مجموع به طور نسبی فاصله آنها با جبهه پایداری در مقایسه با بخش سنتی و پراگماتیست جبهه متبوعشان (تشکل‌های همسو با رهبری و امام) بیشتر است.
علی افشاری: حکومت در ادامه پروپاگاندای تبلیغاتی خود برای نمایش مشارکت بیشتر در انتخابات مجلس اقدام به دست‌کاری در ارقام واقعی کرده است. رقم واقعی مشارکت در تهران را بین یک سوم تا نصف رقم اعلام شده می‌توان تخمین زد
در ایام تبلیغات جبهه پایداری مدعی حمایت انحصاری مصباح یزدی بود اما جبهه متحد این ادعا را به چالش طلبید. زاکانی میدان‌دار این مصاف بود.
در پایان تبلیغات رویارویی بین جبهه متحد و پایداری تا جایی گسترش یافت که طرفین برخلاف ادعاهای پیش از انتخابات که از تعلق به جریان واحد اصول‌گرایی و برادری سخن به میان می‌آوردند، به نفی یکدیگر پرداختند.
این مصاف آن‌قدر جدی بود که روزنامه کیهان آن را از مهم‌ترین تهدیدهای پیش روی نظام به شمار آورد و مدعی شد نرمش غربی‌ها در مذاکرات هسته‌ای به خاطر ایجاد شکاف در بین اصول‌گرایان بوده است!
روزنامه کیهان با قرار دادن خود در حد وسط این دو جریان مدعی شد که کوشش جبهه پایداری برای پاکسازی اردوگاه نیروهای انقلاب ممکن است منجر به سر بر آوردن جریان انحرافی دیگری شود و همچنین سهل‌گیری جبهه متحد برای ایجاد ائتلاف سیاسی می‌تواند فتنه دیگری را شکل دهد.
آیت‌الله مهدوی کنی و شیخ محمد یزدی با صدور بیانیه‌ای حمایت جامعتین را از فهرست انتخاباتی جبهه متحد در مرحله دوم بیان داشتند. از آن سو آیت‌الله مصباح یزدی نیز اعلام کرد که افراد صالح‌تری در لیست جبهه پایداری حضور دارند.
در روزهای آخر تبلیغات انتخاباتی پیامکی به شکل گسترده پخش شد که اعلام می‌کرد فرزندان رهبری به جبهه پایداری رای می‌دهند. این امر با تکذیب جبهه متحد همراه شد.
در چنین فضایی انتخابات برگزار شد. وزارت کشور مدعی است 1126489 نفر در مرحله دوم انتخابات شرکت کردند. از آنجایی که فقط کسانی که در مرحله اول شرکت کرده بودند می‌توانستند رای بدهند لذا رای‌دهندگان بالقوه 2335124 بودند. بدین ترتیب نرخ مشارکت 48 درصد می‌شود.
اما تجزیه و تحلیل پرونده‌های انتخاباتی گذشته و همچنین مشاهدات میدانی در سطح شهر تهران تردید بسیار جدی در صحت این رقم ایجاد می‌کند. در انتخابات‌های قبلی میزان شرکت در دور دوم بسیار کمتر از دور اول بود. البته این امر با تعداد کاندیداها در دور دوم نسبت معکوس دارد. هر چقدر کاندیداها بیشتر باشد معمولا میزان مشارکت هم افزایش می‌یابد.
به نظر می‌رسد حکومت در ادامه پروپاگاندای تبلیغاتی خود برای نمایش مشارکت بیشتر در انتخابات مجلس اقدام به دست‌کاری در ارقام واقعی کرده است. رقم واقعی مشارکت در تهران را بین یک سوم تا نصف رقم اعلام شده می‌توان تخمین زد. البته بعید است که در ترکیب کاندیداهای پیروز انتخابات دخالتی صورت گرفته باشد. دست‌کاری محتمل فقط میزان ارقام رای‌ها را در بر می‌گیرد.
نتایج انتخابات تقریبا مشابه دور اول بود و از 25 نفر اول در بین 55 کاندیدایی که به دور دوم راه یافتند،2 3 نفر راهی مجلس شدند. حسین فدائی و پرویز سروری دو نفری بودند که از جمع 25 نفر خارج شدند و جای آنان را علیرضا محجوب و حسین طلا گرفتند. البته تغییرات زیاد و غیر منتظره‌ای در رتبه‌ها صورت گرفت.
دو نمودار زیر اطلاعاتی در خصوص وضعیت جبهه متحد و جبهه پایداری در انتخابات دومین مرحله انتخابات مجلس نهم در تهران ارائه می‌دهند:
همان‌گونه که مشاهده می‌شود دو گروه رقابت نزدیکی داشتند. از آنجایی که نوباوه و نبویان در اصل کاندیداهای جبهه پایداری بودند که جبهه متحد از آنان حمایت کرد و زهره طبیب‌زاده نیز مواضعی مشابه جبهه پایداری دارد، لذا تعداد کاندیداهای راه یافته از جبهه متحد و پایداری به مجلس در حوزه تهران در مرحله دوم به ترتیب عبارتند از : 12 و 11 تن. یعنی جبهه متحد با فاصله ناچیزی برنده انتخابات تهران شد.
در کل 30 نفر نماینده تهران سهم هر گروه 14 نفر است، چون حدادعادل ومیرکاظمی در مجموع گرایش بیشتری به جبهه پایداری دارند و علیرضا مرندی و اسماعیل کوثری هم به جبهه متحد وفادارترند.
معمولا در دور دوم میزان رای کاندیداها کاهش می‌یابد اما در این دوره شاهد افزایش آراء قابل اعتنای چند کاندیدا بودیم. همچنین برخی نیز افزایش رتبه داشتند. اگرچه آراء علی مطهری به میزان 29706 رای کاهش یافت ولی رتبه وی از 9 به 4 ارتقاء پیدا کرد. اهمیت این موضوع در آنجا است که معمولا در دور دوم آرای تشکیلاتی به صحنه می‌آیند. به نظر می‌رسد حمایت خانه کارگر از وی در این موفقیت نقش داشته است و همچنین تک رای‌هایی که از موضع اعتراض به وضع موجود به نفع وی در صندوق‌های رای ریخته شد.
علیرضا محجوب با افزایش 13675 رای توانست رتبه‌اش را از 39 به 24 برساند که از قبل هم پیش‌بینی می‌شد که وی با کمک پایگاه تشکیلاتی ثابت خانه کارگر کرسی نمایندگی تهران را حفظ کند. البته فقط این عامل دخیل نبوده است. چون سهیلا جلودارزاده دیگر کاندیدای مورد حمایت خانه کارگر از راه‌یابی به مجلس بازماند. این نشان می دهد محجوب از حمایت برخی نیروهای منفرد و چه بسا اصول‌گرایان غیر تشکیلاتی نیز برخوردار بوده است. همچنین شهرت بیشتری از دیگر کاندیداهای اصلاح‌طلب در تهران داشت که تا حدی به وی کمک کرد.
میزان پراکندگی آراء جبهه متحد و پایداری در تهران در مرحله دوم به ترتیب عبارت است از 21 و 20. این ارقام در مرحله اول 59 و 57 بود. کاهش بیش از 50 درصدی پراکندگی آراء در وهله نخست به نظر می‌رسد مرتبط با وزن بیشتر آرای تشکیلاتی در مرحله دوم باشد. اما ارتقاء رتبه علی مطهری این انگاره را باطل می‌سازد. به نظر می‌رسد دست‌کاری در نتیجه انتخابات و امکان ضریب زدن به رای‌های موجود دلیل این اتفاق باشد.
در جبهه متحد بیشترین افزایش رتبه را فاطمه رهبر و باهنر به ترتیب با 15 و 14 رتبه جهش داشتند و بیشترین کاهش رتبه نیز با افت 6 جایگاهی متعلق به مصباحی مقدم، حسین مظفر و الیاس نادران بود. افزایش رای غیرمنتظره فاطمه رهبر ابعاد شکست موتلفه (عدم رای آوردن حبیبی ، بادامچیان و..) را کاهش داد و این انگاره را که جمعیت موتلفه در انتخابات کاملا شکست خورد زیر سئوال برد.
ارتقاء چشم‌گیر آرای باهنر نیز جالب توجه است. وی در مرحله دوم خیلی بیشتر تبلیغ کرد. افزایش 31هزاری رای او به منزله شکست جبهه پایداری بود که وی را آماج حمله قرار داده بود. رای سید محمود نبویان نیز در حد 1800 رای بیشتر شد و رتبه‌اش نیز 8 درجه ارتقا یافت. دلیل این اتفاق حمایت مشترک دو گروه از وی بود. فاطمه رهبر نیز قریب به 6 هزار رای بیشتر آورد اما بقیه کاهش رای داشتند که بیشترین آن متعلق به مصباحی مقدم با کاهش قریب به 113 هزار رای بود. حمایت جبهه متحد تاثیر خاصی در آراء بیژن نوباوه نداشت.
حسین فدائی و سروری متعلق به جمعیت ایثارگران و رهپویان رای نیاوردند. همچنین نیروهای وابسته به قالیباف، مانند علی اصغر خانی و محمد نبی رودکی نیز از رفتن به مجلس بازماندند. کازرونی (یکی از دو سر لیست جبهه متحد) از اعضاء جامعه روحانیت مبارز تهران نیز ناکام شد. ولی در کل نیروهای وابسته به طیف امنیتی و نظامی در جبهه متحد بیشتر رای آوردند.
پیدا کردن الگوی مشخصی از نتایج آراء دشوار است اما میزان سر درگمی در مرحله دوم کمتر از مرحله اول است. به نظر می‌رسد سازمان رای حکومت با انتخاب ترکیبی از دو لیست در تعیین آرایش نهایی منتخبان تهران نقش ایفا کرده است
متوسط کاهش رای جبهه متحد در مرحله دوم 55 هزار و هفتصد رای بوده و میانگین رتبه های کسب شده نیز 21 است.
در جبهه پایداری آن طور که نمودار نشان می‌دهد بیشترین ارتقا رتبه را حسن طلا و فاطمه آلیا به ترتیب با ارقام 10 و9 داشتند. حسین طلا تبلیغات زیادی را در جنوب شهر تهران انجام داده بود، اما این عامل به تنهایی توضیح‌دهنده ارتقاء موقعیت وی نیست. وی و محمود نبویان تنها کسانی هستند که به میزان محدودی رای آنها در مرحله دوم افزایش یافت ولی مابقی کاهش رای داشتند. در این میان روح‌الله حسینیان و سلیمانی به ترتیب با 130 هزار و 112 هزار بیشترین افت رای را به خود اختصاص دادند. سید مهدی هاشمی نیز ارتقاء رتبه مشهودی داشت.
متوسط کاهش رای جبهه پایداری در مرحله دوم 56 هزار رای بوده و میانگین رتبه‌های کسب شده نیز 20 است.
پیدا کردن الگوی مشخصی از نتایج آراء دشوار است اما میزان سر درگمی در مرحله دوم کمتر از مرحله اول است. به نظر می‌رسد سازمان رای حکومت با انتخاب ترکیبی از دو لیست در تعیین آرایش نهایی منتخبان تهران نقش ایفا کرده است. افزایش آراء حسن طلا، باهنر، فاطمه رهبر و نبویان را در این راستا می‌توان ارزیابی کرد تا توازنی بین دو جبهه ایجاد شود.
از دیدگاه کلان تفاوت زیادی بین راه‌یافتگان به مجلس نهم در شهر تهران وجود ندارد، ولی از منظر کشمکش‌های درون بلوک قدرت اختلافاتی وجود دارد.
رقابت‌های انتخاباتی تهران پیش درآمد انشقاق جبهه اصول‌گرایان به دو گروه اصلی و گروه‌های فرعی دیگر است. همچنین در این دوره گروه خلق‌الساعه صدای ملت با محوریت علی مطهری نیز متولد شد که در مجلس نهم در قالب یک گروه عمل خواهد کرد.
خوشا بحال گروه ضدائتلاف اصول‌گرایان ! ؟
برادر آخه کجای دنيا کانديدا و احزاب را فيلتر ميکنند؟
اين آمار و در صد موقعی ارزش داشت که همه گروهها و احزاب مجاز بشرکت بودند.
کاربر مهمان / 12 May 2012