به تازگی رضا اسماعیلی، یک شاعر مذهبی و نزدیک به حکومت جمهوری اسلامی، به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب ایران، در یادداشتی با عنوان “سلبریتی‌های گمنام انقلاب اسلامی” از آنچه “موضع انفعالی سازمان صدا و سیما در برابر مفاخر و چهره‌های ناب فرهنگی انقلاب اسلامی” خوانده، انتقاد کرده است.

صدا و سیمای جمهوری اسلامی (عکس: آرشیو)

او در این یادداشت مدعی شده که امروز هنرمندان و نویسندگانی که عنوان “سلبریتی” را یدک می‌کشند بیشتر “شبه‌سلبریتی” هستند و “سلبریتی اصیل و واقعی” در حوزه ادبیات و هنر، کسانی مثل “طاهره صفارزاده و علی موسوی گرمارودی” هستند.

این شاعر نزدیک به حکومت، از صدا و سیمای جمهوری اسلامی خواسته تا “با ساخت برنامه‌هایی فاخر و هدفمند، برای معرفی ادبیات انقلاب به مطالبه رهبری لبیک اجابت بگوید”.

اما صرف‌نظر از اینکه سلبریتی چگونه سلبریتی می‌شود، اگر قرار باشد رسانه‌های جمهوری اسلامی به ویژه صدا و سیما، جمعی از نویسندگان و شاعران نزدیک به حکومت را به عنوان “سلبریتی‌های واقعی” معرفی کند، چه کسانی انتخاب خواهند شد؟

در خیل شاعران و نویسندگان نزدیک به حکومت (چه مرده، چه زنده)، برخی واقعا دارای ذوق و استعداد ادبی هستند و آثاری دارند که با اقبال عمومی مواجه شده است. این دسته، هر چه از عمر جمهوری اسلامی می‌گذرد تلاش می‌کنند که از حکومت فاصله بیشتری بگیرند تا مبادا “انگ” شاعر یا نویسنده حکومتی به آنان زده شود، با این حال کمتر پیش می‌آید که این دسته از نویسندگان و شاعران دچار مشکلاتی شوند که همواره طی این چهل سال گریبانگیر نویسندگان و شاعران مستقل شده است؛ از سانسور گرفته تا تبعید و قتل.

بخش دیگری از این نویسندگان و شاعران حکومتی نیز آثار قابل توجهی ندارند، اما یا طی این چهل سال به مقامی گماشته شده‌اند، یا به کمک رسانه‌های داخلی نامشان مطرح شده است.

دسته سوم نیز به علت نداشتن جایگاه ادبی و خوانده نشدن آثارشان و همچنین راه نیافتن به دایره قدرت، نه نزد مردم و نه نزد رسانه‌ها اهمیت چندانی ندارند و فقط گاهی از آنان به عنوان “سیاهی‌لشکر” در جوایز ادبی و مراسم مختلف حکومتی مثل شب شعر رهبر جمهوری اسلامی استفاده می‌شود.

در اینجا به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب ایران، نام چهل شاعر و نویسنده‌ای را مرور می‌کنیم که طی این چهل سال از سوی رسانه‌ها به عنوان “شاعر یا نویسنده انقلاب و دفاع مقدس” مطرح بوده‌اند و بعضی از آنان نیز مقام‌های دولتی گرفته‌اند.

۱. محمدحسین شهریار

محمدحسین شهریار که ده سال پس از پیروزی انقلاب ایران درگذشت، گرچه از شاعران بزرگ معاصر به شمار می‌رود، اما “مراودات” او با علی خامنه‌ای موجب شد تا دستگاه فرهنگی جمهوری اسلامی به او توجه ویژه‌ کند. علاوه بر ساخت یک سریال تلویزیونی درباره او، روز درگذشت او نیز به عنوان “روز ملی شعر و ادب فارسی” نامگذاری شد.

خامنه‌ای در سال ۱۳۷۱ در دیدار با اعضای کنگره بزرگداشت شهریار گفت: “شهریار یک شاعر اسلامی و انقلابی بود. من خبر داشتم در همان اوقاتی که شهریار برای انقلاب می‌سرود، یک عده از روشنفکران وابسته به رژیم گذشته که با او سابقه‌ دوستی داشتند، مرتب فشار می‌آوردند، نامه برایش می‌نوشتند و شعر در هجوش می‌گفتند. حتی اطلاع داشتم که رفته بودند و او را ملامت کرده بودند که «تو چرا برای انقلاب اسلامی، این‌طور دل میسوزانی!؟» و او مثل کوه ایستاده بود. “

۲. نصرالله مردانی

نصرالله مردانی نیز یکی دیگر از شاعران نزدیک به جمهوری اسلامی بود که در سال ۱۳۸۲ وقتی برای سفر به کربلا رفته بود، درگذشت. رهبر جمهوری اسلامی در پیام تسلیت خود نوشت: “این شاعر مومن و پرتلاش سرمایه طبع روان خود را در خدمت معارف انقلاب قرار داده و شیوایی سخن خود را با ابراز عشق به خاندان پیامبر و مفاهیم زنده و واقعی دوران دفاع مقدس و تکریم شهیدان عزیز آمیخته بود. “

مردانی در مصاحبه‌ای درباره شاعری خود گفته بود: “شعرهایی در قالب غزل ساختم که مضمونی حماسی داشت، اگر چه قبل از انقلاب از این اشعار استقبالی نشد، پیروزی انقلاب و عظمت و شکوه آن و فضای موجود به بهتر شدن کارم کمک بسیاری کرد. “

نصرالله مردانی همچنین به عنوان یکی از “چهره‌های ماندگار” شناخته و پس از مرگ نیز مقبره‌ای برای او در کازرون، زادگاهش ساخته شد.

۳. حمید سبزواری

حمید سبزواری نیز یکی دیگر از شاعرانی است که به واسطه نزدیکی‌اش با آیت‌الله خامنه‌ای، همواره مورد تمجید مقامات دولتی و همچنین رسانه‌ها بود. پس از مرگ این شاعر در سال ۱۳۹۵، رهبر جمهوری اسلامی در پیام تسلیتی نوشت که سبزواری “با انقلاب زیست و برای اسلام و انقلاب سرود و وفادارانه در کنار انقلاب ماند. “

حمید سبزواری در جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی شرکت می‌کرد و پس از مرگش نیز بزرگداشت‌های متعددی برای او برگزار شد.

۴. حسن حسینی

حسن حسینی، شاعری بود که در دهه اول عمر جمهوری اسلامی، در حوزه هنری که زیر نظر دفتر تبلیغات اسلامی اداره می‌شود، مشغول فعالیت بود. اما به دنبال اختلافاتی که با مدیروقت این سازمان داشت از آن جدا شد. او در تلویزیون نیز برنامه‌هایی اجرا می‌کرد. خامنه‌ای پس از درگذشت حسینی در سال ۱۳۸۳ نیز پیام تسلیتی صادر کرد و درگذشت این شاعر را “داغ بزرگی بر دل جامعه هنری و ادبی انقلاب” دانست.

۵. قیصر امین‌پور

قیصر امین‌پور نیز که سه سال پس از حسن حسینی درگذشت، یکی از “شاعران انقلاب” خوانده می‌شود. او نیز در شکل‌گیری حوزه هنری پس از انقلاب نقش عمده داشت، اما بعدا تلاش کرد که از حکومت فاصله بگیرد. وقتی امین‌پور درگذشت، هم خامنه‌ای پیام تسلیت صادر کرد و هم محمدرضا شفیعی کدکنی، استاد ادبیات دانشگاه تهران در مراسم تشییع جنازه او شرکت کرد.

۶. امیرحسین فردی

امیرحسین فردی که سال ۱۳۹۲ درگذشت، یکی از نویسندگان و روزنامه‌نگارانی بود که در دستگاه فرهنگی جمهوری اسلامی نفوذ بسیار داشت. او پس از انقلاب در حوزه هنری مشغول شد و “بعد از انقلاب، سالها نیز در “کیهان بچه‌ها” بود. اما مهم‌ترین مسئولیت امیرحسین فردی، ریاست او بر اداره ممیزی کتاب وزارت ارشاد بود. همچنین در فرودین ۱۳۹۰ شورای عالی انقلاب فرهنگی، در مصوبه‌ای اعلام کرد که امیرحسین فردی یکی از اعضای هیأت نظارت بر کتاب است.

۷. علی موسوی گرمارودی

علی موسوی گرمارودی که پس از انقلاب ایران به مناصب دولتی رسید، مدتی نیز رایزن فرهنگی سفارت ایران در تاجیکستان بود. گرماردوی از شرکت‌کنندگان همشیگی جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی است و در دیگر مراسم دولتی و برنامه‌های تلویزیونی نیز حضور دارد.

۸. علی معلم دامغانی

علی معلم دامغانی، شاعری است که پس از اعتراضات سال ۱۳۸۸ جانشین میرحسین موسوی در ریاست فرهنگستان هنر شد. معاونت فرهنگی حوزه هنری، عضویت در شورای شعر وزارت ارشاد و ریاست مرکز موسیقی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، از دیگر مناصبی است که او در اختیار داشت. معلم دامغانی یک مثنوی در مدح آیت‌الله خمینی سروده و به عنوان “چهره ماندگار” نیز معرفی شده است.

۹. احمد عزیزی

احمد عزیزی شاعری بود که سالهای پایانی عمرش را در اغما به سر برد. آیت‌الله خامنه‌ای سال ۱۳۹۰ در سفر به کرمانشاه از او که در بیمارستان بستری بود عیادت کرد. عزیزی که در جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی نیز شرکت می‌کرد، بیشتر اشعارش را در قالب مثنوی و با مضامینی عرفانی می‌سرود.

۱۰. علیرضا قزوه

علیرضا قزوه یکی از شاعران نزدیک به دفتر رهبر جمهوری اسلامی است که مسئولیت برگزاری شبهای شعر آیت‌الله خامنه‌ای را نیز برعهده دارد. او مناصبی چون رایزن فرهنگی در تاجیکستان، ریاست شورای شعر وزارت ارشاد، مدیریت مرکز تحقیقات فارسی دهلی نو و ریاست مرکز آفرینش‌های هنری حوزه هنری را داشته است. قزوه به تازگی و در آستانه چهلمین سالگرد انقلاب ایران گفته است: “برای دیدن شکوه انقلاب، ۴۰ سال زمان لازم بود. “

۱۱. محسن مؤمنی

محسن مؤمنی که اکنون رئیس حوزه هنری است، از نویسندگان نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی به شمار می‌رود. او با این که شاعر نیست، اما در جلسات شعر خامنه‌ای حضور دارد. مؤمنی که معتقد است انقلاب ایران بر ادبیات دیگر کشورها هم تأثیر گذاشته، در جایی مدعی شده است: “شعرای بزرگ عرب تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، جهت آنها چپ، کمونیستی و به دور از اندیشه‌های اسلامی بود اما انقلاب اسلامی این شرایط را فراهم آورد که شعرا دوباره به متن اسلام رجعت کرده و از دیدگاه اندیشه‌های اسلامی به موضوع بپردازند”.

۱۲. سلمان هراتی

از سلمان هراتی نیز به عنوان یکی از شاعران انقلابی نام برده می‌شود. مرگ زودهنگامش در ۲۷ سالگی، از او چهره‌ای اسطوره‌ای نزد شاعران و نویسندگان نزدیک به حکومتی ساخته است.

۱۳. عبدالجبار کاکائی

عبدالجبار کاکائی شاعری است که سابقه حضور در جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی ایران را دارد، اما در انتخابات سال ۱۳۸۸ از میرحسین موسوی حمایت کرد. کاکائی مدتی عضو شورای شعر وزارت ارشاد بود و مدتی نیز مدیریت خانه شعر بنیاد نویسندگان و هنرمندان را برعهده داشت که زیر نظر شهرداری تهران فعالیت می‌کرد. کاکائی همچنین دبیر جشنواره دولتی شعر فجر بوده است.

۱۴. عباس کی‌منش

عباس کی‌منش معروف به “مشفق کاشانی” تا زمانی که زنده بود در جلسات شعر آیت‌الله خامنه‌ای شرکت داشت. رهبر جمهوری اسلامی درباره او گفته که شعر مشفق “در خدمت هدف‌های دینی و هدف‌های انقلابی” بود. با این حال، او رئیس هیئت مدیره انجمن شاعران ایران بود که جمعی از شاعران اصلاح‌طلب را در خود جمع کرده است.

۱۵. فاضل نظری

فاضل نظری یکی از جوان‌ترین شاعران و نویسندگان نزدیک به حکومت، یا در ادبیات خود آنان، از “رویش‌های ادبیات انقلاب” است. او که پس از انقلاب به دنیا آمده، خیلی زود وارد حوزه هنری شد و از آن طریق به جلسات رهبر راه یافت. خیلی زود هم در حوزه هنری مقام گرفت و رئیس حوزه هنری تهران شد. او اکنون نیز سمت مهم مدیرعاملی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را در اختیار دارد.

۱۶. سعید بیابانکی

سعید بیابانکی شاعری است که اولین کتابش را حوزه هنری منتشر کرده است. او در جلسات شعر خامنه‌ای و خیلی دیگر از جلسات شعر حکومتی شرکت می‌کند. چند سال پیش، علیرضا قزوه او را به سمت مسئول دفتر “ترانه و سرود” حوزه هنری منصوب کرد و خودش نیز از طرف حوزه هنری در شهرستانهای ایران کارگاه شعر برگزار می‌کند. بیابانکی مثل خیلی دیگر از شاعران نزدیک به حکومت در برنامه‌های تلویزیونی نیز شرکت دارد.

۱۷. رضا امیرخانی

رضا امیرخانی همواره “ژست اپوزیسیون” می‌گیرد، اما شاید نزدیکترین نویسنده به رهبر جمهوری اسلامی باشد. امیرخانی کار خود را در حوزه هنری با سردبیری سایت «لوح» ارگان نویسندگان “ادبیات پایداری” آغاز کرد و خیلی زود به واسطه روابطی که داشت رئیس هیئت مدیره انجمن حکومتی قلم ایران شد. او در زمان وزارت ارشاد عطاءالله مهاجرانی یکی از نویسندگانی بود که جایزه ۲۰ سال ادبیات داستانی ایران را از آن خود کرد. امیرخانی که خامنه‌ای را در یکی از سفرهایش به استان سیستان و بلوچستان همراهی کرده، سفرنامه‌ای در مدح خامنه‌ای نوشته با عنوان: “داستان سیستان”. او همچنین زمانی که خامنه‌ای به طور علنی در بیمارستان بستری شد، همراه با ابراهیم حاتمی کیا و مجید مجیدی به عیادت رهبر جمهوری اسلامی ایران رفت.

۱۸. محمدرضا بایرامی

محمدرضا بایرامی از نویسندگان حوزه کودک و نوجوان است که اغلب آثارش را انتشارات حوزه هنری منتشر کرده است. از او همچنین به عنوان “نویسنده برتر دفاع مقدس” نام می‌برند. با این حال با نزدیکی به کسانی مثل مهدی شجاعی، تلاش دارد مثل برخی دیگر، از بدنه اصلی حکومت فاصله بگیرد. با این حال، او یکی از چهره‌ها و نام‌های ثابت رسانه‌ها و برنامه‌های حکومتی است. آثار بایرامی به کمک سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به زبانهای خارجی ترجمه شده است. او اکنون رئیس “خانه داستان ایران” است.

۱۹. مصطفی رحماندوست

مصطفی رحماندوست، شاعر کودک و نوجوان که به لطف انتشار شعر “صد دانه یاغوت” در کتابهای درسی کودکان به شهرت رسید، در سال‌های گذشته در ادارات مختلف دارای سمت‌های دولتی متعددی بوده، از نشریات آموزش و پرورش و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گرفته تا کتابخانه ملی ایران. او همواره به عنوان داور در جوایز دولتی کتاب نیز حضور داشته و یکی از چهره‌های اصلی و ثابت برای اعزام به خارج و شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی کتاب بوده است.

۲۰. احمد دهقان

احمد دهقان با مجموعه داستان “من قاتل پسرتان هستم” شناخته می‌شود که با دیگر آثار “ادبیات دفاع مقدس” تفاوت دارد. با این حال او هیچ گاه خود را به طور کامل از نویسندگان نزدیک به حکومت جدا نکرده و رابطه خود را با سازمانهای دولتی حفظ کرده است. او در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران، خود را “صاحب‌خانه ادبیات جنگ” نامیده و دیگران را “مستأجر”.

۲۱. محمدرضا سرشار

محمدرضا سرشار معروف به “رضا رهگذر” از تندروترین نویسندگان حکومتی ایران پس از انقلاب است. او را با مواضع شدیدش علیه نویسندگان روشنفکر مثل صادق هدایت می‌شناسند. سرشار که با “قصه‌های روز جمعه” در رادیو سراسری ایران به شهرت رسید، در راه مخالفت با ادبیات مستقل ایران از هیچ تلاشی فروگذار نکرده است، از سخنرانی و گفت‌وگو گرفته تا نوشتن مقاله و کتاب. او حتی منتقد برخی دیگر از نویسندگان حکومتی است که مواضعی نسبتا معتدل‌تر دارند. مواضع تند سرشار، او را به خامنه‌ای بسیار نزدیک کرده به طوری که رهبر جمهوری اسلامی بارها در ستایش او سخن گفته است. سرشار نیز درباره خامنه‌ای گفته: ” “زمان رهبری آقا دوره طلایی هنرمندان است. “

۲۲. مرتضی سرهنگی

مرتضی سرهنگی یکی از اعضای پرنفوذ حوزه هنری است که در تدوین خاطرات نیروهای ایرانی در زمان جنگ ایران و عراق نقش فعال دارد. او یکی از چهره‌های محبوب رهبر جمهوری اسلامی است. خامنه‌ای درباره سرهنگی گفته “شما و آقای بهبودی[هدایت‌الله بهبودی که او نیز در حوزه هنری فعال است]، شما دو نفر، کار بزرگی تا حالا انجام داده‌اید. ” تاکنون صدا و سیما و دیگر نهادهای حکومتی بزرگداشت‌هایی برای سرهنگی برگزار کرده‌اند.

۲۳. مهدی شجاعی

سیدمهدی شجاعی از نویسندگان مذهبی است که در دوران محمود احمدی‌نژاد از منتقدان دولت شد. با این حال او سالها در روزنامه جمهوری اسلامی فعالیت می‌کرد و به عنوان داور در جوایز و جشنواره‌های مهم دولتی حضور داشت. او همچنین در سیاستگذاری‌های فرهنگی جمهوری اسلامی نقش عمده داشته است. شجاعی اکنون در کنار نویسندگی، انتشاراتی به راه انداخته و جمعی از نویسندگان و شاعران را که تاحدودی از مراکز اصلی حکومت فاصله گرفته‌اند دور خود جمع کرده است.

۲۴. مصطفی مستور

مصطفی مستور که با داستان مذهبی “روی ماه خداوند را ببوس” شناخته می‌شود، اکنون اصلا راضی نیست که او را در جرگه نویسندگان حکومتی بدانند. او به تازگی در یادداشتی اعلام کرده که “من اصولا به معنای متعارف و رایج آقایان، هرگز نویسنده‌ای ارزشی و متعهد نبوده‌ام و نیستم. ” اما برخلاف علاقه مستور، نهادهای دولتی قضاوتی دیگر درباره او دارند. همچنین او جوایز دولتی را پذیرفته است. در سال ۱۳۸۵، در اولین دوره‌ای که نمایشگاه کتاب تهران زیر نظر دولت محمود احمدی‌نژاد برگزار شد، در اقدامی بیسابقه در افتتاحیه نمایشگاه، از مصطفی مستور همراه با چهار نویسنده دیگر (داوود غفارزادگان، احمد دهقان، محسن مومنی و محمدرضا بایرامی) با اهدای سکه طلا تقدیر شد. همچنین مصطفی مستور برنده اولین دوره جایزه انجمن قلم شد که در رقابت با کانون نویسندگان ایران از سوی نویسندگان نزدیک به حکومت تشکیل شده است.

۲۵. حبیب احمدزاده

حبیب احمدزاده شاید جزو “روشنفکرترین نویسندگان ادبیات دفاع مقدس” باشد، زیرا برخلاف کسانی چون سرشار نه تنها علیه نویسندگان روشنفکر موضع‌گیری نمی‌کند بلکه گاهی با آنان همراه است. کتابهای احمدزاده را انتشارات حوزه هنری منتشر کرده و از سوی رایزنی فرهنگی ایران در کشورهای مختلف ترجمه شده است. او همچنین جوایز متعددی در جشنواره‌های دولتی گرفته است.

۲۶. یوسفعلی میرشکاک

یوسفعلی میرشکاک از شاعران پس از انقلاب، در “نخستین شب‌شعر انقلاب” در سال ۵۸ در تهران شرکت کرد و اکنون نیز عضو ثابت جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی است. او همکاری با مراکز فرهنگی سپاه پاسداران و حوزه هنری را در کارنامه دارد.

۲۷. مهدی کاموس

با این که به طور رسمی وزارت ارشاد اسامی سانسورچی‌های خود را اعلام نمی‌کند، اما برخی از سایت‌ها از مهدی کاموس، نویسنده ادبیات کودک، به عنوان “ممیز” وزارت ارشاد نام برده‌اند. او که داور بسیاری از جوایز دولتی است چند سال پیش در نشستی با عنوان بررسی «سبک زندگی در رمان‌های دهه ۸۰»، برخی از ناشران خصوصی مثل انتشارات ماهی، چشمه، ققنوس و مرکز را به “جریان‌سازی زیرزمینی و ترویج سبک زندگی غربی در ایران” متهم کرد. او چند سال پیش نیز در حکمی از سوی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، به عنوان مدیرکل “دفتر مطالعات، سنجش و رصد کالاهای فرهنگی” این سازمان منصوب شد.

۲۸. رضا رئیسی

رضا رئیسی از نویسندگان “ادبیات دفاع مقدس” و سردبیر نشریه “فرهنگ پایداری” بود. او همچنین رمانی درباره انقلاب با عنوان “قطار۵۷” نوشته که مراسم رونمایی از آن در حوزه هنری برگزار شد و امیرحسین فردی و دیگر نویسندگان حوزه از آن تمجید کردند. این کتاب از سوی حوزه هنری نیز منتشر شده است. با این حال، پس از اعتراضات سال ۱۳۸۸ به جمع مخالفان دولت پیوست.

۲۹. هادی خورشاهیان

هادی خورشاهیان شاعری است که کتابهای متعددی دارد و ناشران مختلفی آثارش را منتشر کرده‌اند، شاید به دلیل حفظ روابط با او! زیرا خورشاهیان “مسئول واحد کودک و نوجوان اداره کتاب [سانسور] ارشاد” و از “ممیزان باسابقه” در زمینه کتابهای کودکان است. او درباره سانسور کتابها در وزارت ارشاد گفته که خود “والدین” خواستار سانسور کتابهای کودکان هستند و “اگر نوجوان برخی از موارد ضد عرف و فرهنگ را در کتاب‌های ایرانی مطالعه کند تاثیر نامطلوبی خواهد داشت. “

۳۰. سهیل محمودی

سهیل محمودی شاعری است که پس از انقلاب، به واسطه حضور در رادیو و تلویزیون ایران به شهرت رسید و در مراسم و جشنواره‌های مختلف دولتی حضور داشته است. او که عضو انجمن شاعران ایران است مواضعی اصلاح‌طلبانه دارد و به محمد خاتمی، رئیس پیشین جمهوری اسلامی ایران نزدیک است. او در جریان انتخابات سال ۱۳۸۸ نیز از جنبش سبز حمایت کرد.

۳۱. ساعد باقری

ساعد باقری نیز که از اعضای انجمن شاعران ایران است، پیشتر در جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی شرکت می‌کرد و در تلویزیون ایران نیز فعال بود. اما پس از انتخابات سال ۸۸ و طرفداری از جنبش سبز به صف منتقدان دولت پیوست.

۳۲. احمد شاکری

احمد شاکری علاوه بر داستان‌نویسی، از “نظریه‌پردازان ادبیات انقلاب و دفاع مقدس” به شمار می‌رود. او عضو هیأت مدیره انجمن قلم ایران و عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است که زیر نظر رهبر جمهوری اسلامی اداره می‌شود. شاکری داور بسیاری از جوایز دولتی و حکومتی نیز بوده است.

۳۳. شهریار زرشناس

شهریار زرشناس هم که عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است، به عنوان “نظریه‌پرداز ادبیات انقلاب” معرفی می‌شود. او همچنین کتابهایی را علیه روشنفکران و ادبیات غرب نوشته است. به عنوان نمونه، زرشناس در یک نشست درباره “فرهنگ و اندیشه مدرن” گفته است: “در اندیشه و تفکر دینی، روشنگری در اروپا مساوی با تاریکی است. “

۳۴. محسن پرویز

محسن پرویز، داستان‌نویس، در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد به سمت معاونت فرهنگی وزارت ارشاد رسید. در دوران او، سانسور کتاب بیش از پیش تشدید شد و محل برگزاری نمایشگاه کتاب تهران نیز تغییر کرد و به مصلای تهران منتقل شد. در دوران معاونت فرهنگی محسن پرویز یارانه کاغذ ناشران حذف شد و برگزاری جوایز خصوصی کتاب نیز به شدت محدود شد. پرویز پیش از آن در انجمن حکومتی قلم ایران مسئولیت داشت که همانطور که اشاره شد در برابر کانون نویسندگان ایران بنیانگذاری شده است.

۳۵. فیروز زنوزی جلالی

فیروز زنوزی جلالی که سال ۱۳۹۶ درگذشت، عضو نیروی دریایی بود و از “نویسندگان ادبیات دفاع مقدس” به شمار می‌رفت. او در اولین جایزه دولتی جلال آل احمد که به دلیل اهدای تعداد زیاد سکه‌های طلا جنجالی شده بود، در بخش داستان بلند برنده شد. پیش از آن، نویسندگان حکومتی در انجمن قلم از او تقدیر کرده بودند. روزنامه کیهان او را “نویسنده متعهد انقلاب اسلامی” خوانده و احمد شاکری نیز درباره‌اش گفته است: “مرحوم زنوزی در هیچ دوره‌ای در دام جریان شبه روشنفکری نیفتاد. “

۳۶. اسماعیل امینی

اسماعیل امینی یکی از شاعران نزدیک به حکومت و از شرکت‌کنندگان در جلسه شعر رهبر جمهوری اسلامی است. او که پیشتر به عنوان “ممیز” (سانسورچی) کتاب‌های شعر در وزارت ارشاد فعالیت می‌کرد، با استعفا از این مقام خود مدعی شد که “دیگر عمرم را خرج سیاست نمی‌کنم. ” با این حال او یکی از حاضران و سخنرانان مراسم و برنامه‌های حکومتی است؛ مثلا مراسم معرفی کتاب “امین زبان و ادب پارسی” که درباره سیاست‌های خامنه‌ای (متخلص به امین) در زمینه شعر و شاعری و زبان فارسی است.

۳۷. حسین اسرافیلی

حسین اسرافیلی از شاعران مذهبی و “ادبیات دفاع مقدس” است. او در جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی ایران شرکت می‌کند و به همایش‌ها و جشنواره‌های دولتی نیز همواره دعوت می‌شود. عضویت در حوزه هنری، مدیریت صفحه ادبی مجله “پیام انقلاب” و عضویت در شورای شعر و موسیقی صدا و سیما و شورای شعر “بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس” و همکاری با موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی، از جمله فعالیت‌های این شاعر است.

۳۸. جواد محقق

جواد محقق که از چهره‌های “ادبیات دفاع مقدس” خوانده می‌شود، نفوذ زیادی در بخش کودک و نوجوان دستگاه فرهنگی ایران دارد، به طوری که کمتر جایزه دولتی در حوزه کودک و نوجوان است که بدون جواد محقق (به عنوان داور، مهمان یا…) برگزار شود. او که به حلقه نویسندگان روزنامه کیهان و انجمن قلم ایران نزدیک است، در سازمان‌ها و نهادهای مختلفی مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت داشته است.

۳۹. راضیه تجار

راضیه تجار از نویسندگان حوزه هنری و از اعضای هیئت مؤسس انجمن قلم ایران است. چند ماه پیش، راضیه تجار به همراه جمعی از نویسندگان نزدیک به حکومت با رهبر جمهوری اسلامی ایران دیدار کرد. او پس از این دیدار گفت: “من فکر می‌کنم صحبت کردن با خطیبی تمام عیار و شخصی هوشمند همچون رهبر انقلاب و حمایت‌های ایشان از این عرصه و حوزه، قطعا خلأ‌های موجود را برطرف ساخته و کشور را به سمت و سوی پیشرفت و آبادانی می‌برد. “

۴۰. علی محمد مؤدب

علی محمد مؤدب نیز مثل فاضل نظری از نسل جوان شاعران حکومتی است که علاوه بر شرکت در جلسات شعر رهبر جمهوری اسلامی، خیلی زود به مقام رسید. او کمتر از سی سال داشت که مدیر دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری استان تهران شد و اکنون نیز رئیس مؤسسه فرهنگی هنری “شهرستان ادب” است که با بودجه حکومتی در زمینه “ادبیات متعهد” فعالیت می‌کند. خامنه‌ای در دیدار با کارمندان این مؤسسه گفته است: “کاری که شهرستان ادب شروع کرده بسیار کار مهم و ارزشمندی است و باید ادامه پیدا کند. “

بیشتر بخوانید:

روایت‌های داستان و شعر از چگونه بودن ما در ۴۰ سال بعد از انقلاب ۵۷

چهل سالگی انقلاب ۵۷