بیش از نیمی از جمعیت سیستان و بلوچستان در روستاها زندگی می‌کنند. از میان حدود ۵۵۴۰ روستای این استان، ۲۵۰۰ روستا با جمعیت یک میلیون نفر داری شبکه آب و حدود ۳ هزار روستای دیگر فاقد شبکه آبرسانی هستند. شرکت آب و فاضلاب موفق شده با تانکر فقط به هزار و ۲۵۷ روستا با جمعیت ۲۵۱ هزار نفر آبرسانی کند اما بیش از پنج میلیارد تومان بدهی بالا آورده و به همین سبب، آبرسانی به روستاها هم به خطر افتاده است. هوتگ‌های غیربهداشتی تنها منبع تأمین آب اهالی روستاهای بلوچستان است.
فقط ۴۶ درصد ساکنان سیستان و بلوچستان به شبکه آب دسترسی دارند. ۳۰ درصد کمتر از معدل شاخص دسترسی به شبکه آب در سراسر ایران. به گفته سرپرست معاونت طرح و توسعه شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان از میان حدود ۵۵۴۰ روستای این استان، ۲۵۰۰ روستا با جمعیت یک میلیون نفر داری شبکه آب و حدود ۳ هزار روستای دیگر فاقد شبکه آبرسانی هستند. شرکت آب و فاضلاب روستایی به هزار و ۲۵۷ روستا با جمعیت ۲۵۱ هزار نفر با تانکر و به شیوه سقایی آبرسانی می‌کند. سایر روستاها از آبرسانی محروم‌اند و معلوم نیست آب آشامیدنی خود را چگونه تأمین می‌کنند. در سال‌های اخیر به سبب خشکسالی‌های پی در پی حدود ۵۰۰ روستای سیستان و بلوچستان که تا پیش این دارای شبکه منابع آبی خود بودند، اکنون در صف متقاضیان آبرسانی سیار قرار گرفته‌اند.
سهمیه هر روستایی در آبرسانی سیار ۱۵ لیتر در روز است.
حسن عابدی، سرپرست معاونت طرح و توسعه شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان به خبرگزاری دانشجویان ایران گفته است:
«ما در آبرسانی سیار با دو مشکل عمده مواجه هستیم، اولی دو هزار روستایی هستند که شبکه ندارند و آبرسانی سقایی هم نمی‌شوند و در انتظاراند و دومی بدهی سرسام‌آور شرکت تانکر‌های آبرسانی سیار است.»
به گفته این مقام مسئول:
« ۱۲۲ دستگاه تانکر آبرسانی سیار به حدود ۱۲۰۰ روستای فاقد شبکه بلوچستان آبرسانی می‌کنند که ۵۴ دستگاه دولتی‌اند و ۶۸ دستگاه خصوصی، بدهی تانکر‌های سیار از شرکت بالغ بر ۵ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان است که از ۵ سال گذشته انباشت شده.
سرپرست معاونت طرح و توسعه شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان اعلام کرده که در ماه ۱۰۶ هزار مترمکعب آب در میان روستاییان سیستان و بلوچپستان پخش می‌شود و برای هر متر مکعب آب تانکری شرکت آب و فاضلاب روستایی ۱۰ هزار تومان هزینه می‌کند.
«هوتگ‌ها» (منابع آبی دست‌ساز) تنها راه تأمین آب مردم در روستاهای فاقد شبکه استان سیستان و بلوچستان است.
هوتِگ به گودال‌های دست‌سازی گفته می‌شود که مردم روستاهای فاقد شبکه بلوچستان سال‌هاست از آن‌ها برای تأمین آب بهداشتی، کشاورزی و گاهی حتی آشامیدنی خود استفاده می‌کنند و این آب هوتگ علاوه بر مصارف انسانی مورد استفاده حیوانات اهلی و وحشی منطقه نیز قرار می‌گیرد. در هر روستای فاقد شبکه در بلوچستان به‌طور متوسط ۳ تا ۵ هوتگ وجود دارد. پیش از این نماینده ایرانشهر در مجلس شورای اسلامی نسبت به شیوع بیماری‌های واگیردار در منطقه هشدار داده بود.
بیشتر بخوانید: