نویسندگی هرگز حرفه پردرآمدی نبوده است. اما بر اساس پژوهش تازه انجمن صنفی نویسندگان آمریکا، به سبب تغییر ساز و کار نشر و تسلط آمازون بر نشر جهان، درآمد نویسندگان به زیر خط فقر سقوط کرده است. انجمن صنفی نویسندگان آمریکا هشدار داده که فقر اقتصادی نویسندگان سبب فقر فرهنگی در جامعه می‌شود.
انجمن صنفی نویسندگان آمریکا که بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین تشکل صنفی نویسندگان در آمریکای شمالی‌ست، بر اساس یک پژوهش در حلقه‌ای از بیش از ۵ هزار نویسنده حرفه‌ای اعلام کرده که درآمد نویسندگان پاره‌وقت آمریکایی در سال ۲۰۱۸ بیش از ۴۲ درصد کاهش داشته و به ۶ هزار و ۸۰ دلار در سال رسیده است. چنانچه فقط حق‌التألیف این نویسندگان لحاظ شود، و درآمدهای آنان از طریق داستان‌خوانی، شعرخوانی، سخنرانی‌ها و برگزاری کلاس‌های نویسندگی خلاق لحاظ نشود، متوسط درآمد نویسندگان آمریکایی به فقط ۳۱۰۰ دلار کاهش می‌یابد. درآمد نویسندگانی که به طور تمام‌وقت کتاب می‌نویسند و به طور منظم آثارشان را منتشر می‌کنند، حداکثر به ۲۰ هزار و ۳۰۰ دلار می‌رسد که همچنان کفاف هزینه یک خانواده سه نفره را نمی‌دهد.
جیمز کلایک، مدیر تشکل صنفی نویسندگان آمریکایی گفته است:
«اگر نویسندگان یک ملت فقیر شوند، آن ملت به فقر فرهنگی دچار می‌شود.»
به گفته مدیر تشکل صنفی نویسندگان آمریکایی، در ایالات متحده هم مانند سایر نقاط جهان بر تعداد کتاب‌هایی که هر سال منتشر می‌شود افزوده شده، اما کیفیت این کتاب‌ها کاهش یافته است. کلایک می‌گوید نویسندگان برای گذران زندگی ناگزیرند به فعالیت‌های جانبی بپردازند و وقت کافی برای تحقیق درباره موضوعات ندارند. به یک معنا: فقر اقتصادی سبب شتابزدگی در نشر کتاب و افت کیفیت کتاب‌ها شده است.
بر اساس پژوهش انجمن صنفی نویسندگان آمریکا درآمد داستان‌نویسان و رمان‌نویسان بیش از سایر نویسندگان کاهش یافته است: از سال ۲۰۱۳ تاکنون بیش از ۴۳ درصد.
انجمن صنفی نویسندگان آمریکا اعلام کرده که ادبیات داستانی به آمریکایی‌ها کمک می‌کند دریابند که به عنوان یک ملت چه ویژگی‌هایی دارند و سایر ملت‌ها چه تصوری از آن‌ها دارند. ورشکستگی اقتصادی داستان‌نویسان و رمان‌نویسان از این نظر به هویت‌یابی ملی صدمه می‌زند.
تنها نویسندگانی که خود نشر آثارشان را به عهده دارند، درآمد بیشتری به دست آورده‌اند. بر اساس پژوهش انجمن صنفی نویسندگان آمریکا درآمد این گروه از نویسندگان از سال ۲۰۱۳ تاکنون دو برابر شده و با این حال همچنان ۵۸ درصد کمتر از نویسندگان حرفه‌ای‌ست که به طور تمام‌وقت به نویسندگی می‌پردازند و با ناشران معتبر طرف قراردادند.
انجمن صنفی نویسندگان آمریکا اعلام کرده که تسلط آمازون بر نشر و پخش کتاب سبب شده که درآمد ناشران کاهش یابد. قراردادهایی هم که آمازون به ناشران تحمیل می‌کند، بر حق‌التألیف نویسندگان اثر گذاشته است. آمازون ۸۵ درصد از بازار نشر در آمریکای شمالی را در اختیار گرفته و بسیاری از نویسندگان، به ویژه نویسندگانی که خود نشر آثارشان را به عهده می‌گیرند، در عمل چاره‌ای جز تمکین از قراردادهای تحمیلی آمازون ندارند.
ورشکستگی رسانه‌های چاپی هم به این بحران دامن زده است. مری روسنبرگر، مدیرعامل انجمن صنفی نویسندگان آمریکا با اشاره به گسترش شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک و توییتر به نیویورک تایمز گفته است:
«همه [در شبکه‌های اجتماعی] می‌نویسند و همه گمان می‌کنند به این دلیل نویسنده هم هستند. غافل از آنکه یک نویسنده حرفه‌ای سال‌ها قلمش را پرورانده و بر هنر نویسندگی تسلط پیدا کرده. جامعه به نویسندگان نیاز دارد. نویسندگان می‌توانند اندیشه‌ها را بیان کنند، چیزها را از زاویه دید متفاوتی مقابل دیدگان ما قرار دهند و به ما درکی ارائه دهند از اینکه ما چه مردمانی هستیم، در کجای تاریخ قرار داریم و به کجا می‌رویم.»