در بیست و چهارمین نشست تغییرات آب و هوایی که از روز چهارم دسامبر در کاتوویچ لهستان برگزار شد، کشورهای جهان سرانجام بر سر اصولی توافق کردند که اهداف توافقنامه پاریس را تضمین می‌کند. توافق پاریس از سال ۲۰۲۰ اجرا خواهد شد.
اختلافات بر سر تولید کربن نزدیک بود که توافقات این نشست را از بین ببرد و به نتیجه رسیدن آن را تا روز شنبه ۱۶ دسامبر/ ۲۴ آذر به تعویق انداخت.
با این حال توافق‌کنندگان معتقدند که قوانین جدید توافقات جدید تضمین می‌کند که کشورها به توقف تولید کربن متعهد بمانند.
هدف توافق کاتوویچ این است که اهداف توافقنامه پاریس برای کاهش گرمایش زمین را به زیر دو درجه سانتیگراد محقق کند.
در این توافق برای کشورهای فقیر تذابیری اندیشیده شده تا بتوانند به اهداف زیست‌محیطی پایبند بمانند. کشورهای در حال توسعه خواستار جبران هزینه‌های مقابله با عواقب گرمایش زمین هستند.
کشورهای ثروتمندتر مدت‌ها با پذیرش تعهد اخلاقی در رابطه تغییرات اقلیمی مخالف بودند.
آمریکا، ژاپن و استرالیا سه کشور ثروتمندی بودند که عاملان اصلی نرسیدن به توافق معرفی شده بودند.
خروج آمریکا از پیمان اقلیمی پاریس به دستور دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری این کشور باعث شده که دولت‌های دیگر نیز نسبت به پیگیری تعهدات‌شان جدیت کمتری نشان دهند. رسانه‌ها این پدیده را «اثر ترامپ» نام‌گذاری کرده‌اند.
هفته گذشته آمریکا، عربستان سعودی، روسیه و کویت سه کشور موضع گزارش اقلیمی پنل سازمان ملل در ماه اکتبر را زیر سوال بردند.
در این گزارش آمده بود که برای کنترل افزایش دمای کره‌زمین در قرن ۲۱ تا ۱.۵ درجه سلسیوس، باید «اقدامات عظیم و بی‌سابقه در اسرع وقت» آغاز شود و میزان تولید گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ دست کم ۴۵ درصد کاهش یابد.
گزارش اقلیمی پنل سازمان ملل در اکتبر هشدار داده بود که افزایش ۱،۵ درجه‌ای گرما برای فرورفتن ساحل‌ها زیر آب و وقوع خشکسالی شدید و تعمیق فقر کافی است و وخیم‌ترین نوع این تأثیرات در صورت ادامه روند فعلی تا ۲۰۴۰ بروز خواهند کرد.
۱۹۶ کشور حاضر در این مذاکرات اما کوشیدند پرسش‌های اساسی درباره آیین‌نامه توافق پاریس را پاسخ دهند. این قوانین درباره اینکه کشورها چطور باید تولید کربن را کاهش دهند و نحوه حمایت از کشورهیا فقیرتر در روند اجرای این توافق را در بر می‌گیرد.
اجلاس اقلیمی لهستان تمدید شد