زهرا ناظم بکایی، رئیس دانشگاه الزهرا در تازه‌ترین مصاحبه خود ادعا کرد هیچ دانشجویی از این دانشگاه اخراج نشده و مدعی شد در دوسال گذشته پس از شروع اعتراضات «زن زندگی آزادی» تنها ۳۰ دانشجوی این دانشگاه حکم تعلیق دریافت کرده اند. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از او نوشت: «ما در دانشگاه الزهرا همواره از دانشجویان و اساتید حمایت می‌کنیم و علی رغم آنچه که در فضای مجازی اعلام می‌شود، تعداد دانشجویان تعلیقی در این دانشگاه کم است.»
در شرایطی که پس از شروع اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و کشیده‌شدن این اعتراضات به دانشگاه‌ها، گزارش‌های فراوان از همکاری مسئولان دانشگاه الزهرا با نهادهای امنیتی و پرونده‌سازی برای زنان دانشجوی معترض خبر دادند، زهرا ناظم بکایی در این مصاحبه از دانشگاه در قبال اتهام‌های واردشده به دانشجویان سلب مسئولیت کرد و گفت: «تعداد یک یا دو نفر از دانشجویان دانشگاه الزهرا به دلیل پرونده های امنیتی، تعلیق شده بودند که این حکم ارتباطی به دانشگاه ندارد؛ بلکه مراکز بالاتر به وضعیت این دانشجویان رسیدگی کرده بودند؛ چرا که این افراد ارتباطات خارج از کشور داشتند و بررسی وضعیت آنها در حیطه اختیارات ما نبود.»
رییس دانشگاه الزهرا تاکید کرد که این دانشگاه رویکرد «ارشادی» داشته و با ناچیز شمردن آمار دانشجویان تعلیقی گفت: «طی یکی دو سال اخیر شاید حدود ۳۰ نفر از دانشجویان دانشگاه الزهرا تعلیق شدند که این آمار نسبت به جمعیت ۱۰ هزار نفری دانشجو آمار قابل توجهی نیست.» او مدعی شد: «تمامی دانشجویان تعلیقی پس از اتمام دوره تعلیق به دانشگاه برمی‌گردند. در ترم جاری دوره تعلیق بسیاری از این دانشجویان به اتمام میرسد».
زهرا ناظم بکایی درباره احتمال بازگشت زهرا موسوی، دختر میرحسین موسوی به دانشگاه الزهرا هم گفت: پرونده او باید در هیئت عالی جذب بررسی شود و دانشگاه نمی‌تواند در این زمینه رای نهایی را بدهد.
در تیرماه سال جاری زهرا موسوی خامنه، استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده هنر دانشگاه الزهرا و دختر میرحسین موسوی در یادداشتی اعلام کرد او را به‌طور قطعی از این دانشگاه اخراج کرده اند. او نوشت: «در گرماگرم التهابات انتخابات اخیر، در ۲۶خرداد، برای بار دوم، این بار قطعی از دانشگاه اخراج شدم» و ضمن اشاره به این‌که در ابتدای حصر خانگیِ والدینش به دلیل این‌که در مورد آن خبررسانی کرده بود، تعلیق و حقوقش قطع شده بود، افزود: «در هر دو دفعه نهادهای امتیتی نقش اصلی داشتند».
دانشگاه الزهرای تهران که یک دانشگاه تک‌جنسیتی (زنان) به‌شمار می‌رود در دو سال گذشته در سرکوب دانشجویان و همچنین اساتید با حکومت ایران همدست عمل کرده است. در حالی که شماری از اساتید این دانشگاه پس از اعتراضات «زن زندگی آزادی» از کار بیکار شدند، در روزهای پایانی شهریور سال جاری ابوالفضل اقبالی، که به‌عنوان یکی از طراحان لایحه زن‌ستیزانه و غیرانسانی «حجاب و عفاف» شناخته می‌شود از عضویت خود در هیئت علمی دانشگاه الزهرا خبر داد و در کانال تلگرامی‌اش نوشت از ابتدای سال جاری تحصیلی در این دانشگاه تدریس می‌کند و امید دارد «برای نسل‌های بعدی عرصه مطالغات جنسیت و خانواده مفید و موثر باشد».
در یکی از آخرین موارد مرتبط با تعلیق دانشجویان محدثه فاطمی، دانشجوی رشته علوم کامپیوتر دانشگاه الزهرا روز دوشنبه ۱۲ شهریور در اکس/توییتر نوشت که کمیته انضباطی این دانشگاه با «پرونده‌سازی» او را بر اساس یک عکس و به‌خاطر نداشتن حجاب در خارج از دانشگاه به «نشر اکاذیب» و «اجتماع و تبانی» متهم و به سه ترم محرومیت از تحصیل محکوم کرده است.
محدثه فاطمی همچنین گفته که کمیته انضباطی به او اتهام «ارتباط با شبکه‌های خارج از کشور» را نیز وارد کرده و «لیدری در اعتراضات جنبش زن زندگی آزادی» هم به او نسبت داده شده است.
ریحانه ابراهیم‌وندی، دانشجوی رشته مشاوره در دانشگاه الزهرا هم چهارشنبه هفتم شهریور از صدور حکم دو ترم محرومیت تحصیلی با احتساب در سنوات از سوی کمیته انضباطی این دانشگاه دخترانه خبر داد.
این دانشجو در رشته یادداشتی در اکس/توییتر نوشت: « بنابر حکم کمیته انضباطی با اتهامات ایجاد بلوا و آشوب در صحن دانشگاه و نشر اکاذیب، به دو ترم محرومیت از تحصیل با احتساب در سنوات محکوم شده‌ام.»
در ماه اردیبهشت سال جاری نازیلا معروفیان، خبرنگار در گزارشی در صفحه خود در اکس/توییتر از سرکوب گسترده دانشجویان دانشگاه الزهرا خبر داده و نوشته بود از ابتدای اردیبهشت ۳۵ نفر از دانشجویان این دانشگاه به دلیل موضوع «حجاب اجباری» از تحصیل تعلیق یا از خوابگاه محروم شده‌اند.
دانشگاه الزهرا همچنین سپیده رشنو، زن معترض به حجاب اجباری که دانشجوی «نقاشی» مقطع کارشناسی این دانشگاه بود را به دلیل «عدم رعایت پوشش اسلامی»، دو ترم با احتساب سنوات از تحصیل منع کرد.
دانشگاه الزهرای تهران تنها دانشگاهی نیست که در دوسال گذشته سرکوب دانشجویان معترض از سوی نهادهای امنیتی و قضایی شریک و دخیل بوده است. سال گذشته کانال تلگرامی «دانشجویان متحد»، با راه‌اندازی کارزاری با عنوان «از تعلیق بگو» روایت‌هایی را از دانشجویان دانشگاه‌های الزهرا، اصفهان، علم و صنعت، دانشگاه هنر و شهید بهشتی تهران منتشر کرد، که نشان می‌دهد صدور احکام تعلیق و ممنوع‌الورودی برای دانشجویان در یک سال پس از قیام ژینا به شدت افزایش یافته است.
براساس آمارهای غیررسمی، تا دی‌ماه ۱۴۰۲ دست‌کم در ۱۵ دانشگاه ایران بیش از هزار دانشجو ممنوع‌الورود به دانشگاه و ۶۰۰ دانشجو نیز با حکم تعلیق روبه‌رو شده‌اند. آمارهای واقعی بسیار بیشتر برآورد می‌شوند چرا که به گفته منابع دانشجویی «بخشی از دانشجویان تعلیقی حاضر نیستند اطلاعات خود را در اختیار بگذارند و شناسایی شوند و بسیاری به‌علت تهدیدهای مسوولان دانشگاه و نهادهای امنیتی، مجبورند در برابر هر حکمی که کمیته انضباطی دانشگاه برای آنها صادر کرده است، سکوت کنند».
پیشتر سعید حبیبا، معاون وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و رئیس سازمان دانشجویان این وزارتخانه گفت که «آمار دقیقی از تعداد پرونده‌های انضباطی ندارد» اما «حدود ۵۰ پرونده اخراجی یا تعلیقی از دانشجویان به وزارت علوم ارسال شده است که زیر ۵ نفر آنها حکم اخراج دارند.» طبق گزارش «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» و منابع «زمانه» تعلیق و اخراج دانشجویان در دولت پزشکیان هم مانند دولت‌های قبل ادامه پیدا کرده است.