رئیس پلیس تهران بزرگ از جلسات مشورتی و کار کارشناسی برای تغییر کاربری بازداشتگاه کهریزک به مرکز بازپروری معتادان خبر داد. این بازداشتگاه پیش از این نیز ذیل طرح «ارتقای امنیت اجتماعی» به عنوان ندامتگاه افراد موسوم به «اراذل و اوباش» مورد بهره‌برداری قرار گرفته بود.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، حسین رحیمی پیشنهاد داده است « این بازداشتگاه می‌تواند پس از آماده و مناسب‌سازی، به محلی برای نگهداری و بازپروری معتادان متجاهر تبدیل شود تا بخشی از مشکلات این حوزه رفع شود.»
او «معتادان متجاهر» را یکی از آسیب‌های کلان‌شهر تهران توصیف کرد و گفت حضور این معتادان به افزایش سرقت و نارضایتی شهروندان منجر شده است.
بازداشتگاه کهریزک در جنوب تهران و بخشی از شهرستان ری است. این بازداشتگاه در تاریخ خود از ۱۳۸۰ به این سو کاربری‌های مختلف داشته و برای نگهداری گروه‌های مختلف، شامل بزهکاران، معتادان و مخالفان جمهوری اسلامی، مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.
بازداشتگاه کهریزک: چه بود و چه خواهد شد؟
در سال ۱۳۸۸ پنج نفر از معترضان به نتیجه انتخابات بحث‌برانگیز ریاست‌جمهوری به نام‌های امیر جوادی‌فر، محسن روح‌الامینی، محمد کامرانی، رامین آقازاده قهرمانی، و احمد نجاتی کارگر در بازداشتگاه کهریزک کشته شدند.
سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران، در ابتدا علت مرگ سه تن از آنها را بیماری مننژیت اعلام کرد اما مدتی بعد با تشکیل کمیته حقیقت‌یاب، مشخص شد این سه نفر بر اثر ضرب و شتم جان داده‌اند.
این اما اولین بار نبود که در بازداشتگاه کهریزک شکنجه و قتل رخ می‌داد.
در سال‌های پیش از ۱۳۸۸ این بازداشتگاه برای نگهداری افراد موسوم به «اراذل و اوباش» مورد استفاده قرار می‌گرفت. این اقدامات بخشی از طرح «ارتقای امنیت اجتماعی» بود که همچنان از سوی نیروی انتظامی اجرا می‌شود.
مراحل نخستین اجرای طرح امنیت اجتماعی بیشتر بر «پوشش زنان» تمرکز داشت و در مراحل بعدی ابتدا جمع‌آوری معتادان و سپس جمع‌آوری بزهکاران، بازرسی از کارگاه‌ها و فروشگاه‌های لباس و آرایشگاه‌های مردانه، عکاسی‌ها، کافی‌نت‌ها و … نیز در دستور کار نیروی انتظامی قرار گرفت.
در خرداد ۸۶، رسانه‌های دولتی خبر دادند «در حالی که اراذل و اوباش از وحشت دستگیری خود را به پلیس معرفی می‌کنند، فرمانده نیروی انتظامی از تشکیل اردوگاهی در کهریزک برای نگهداری اوباش نامی خبر داد.»
حال حسین رحیمی پیشنهاد داده است «معتادان متجاهر» از «اماکن و معابر عمومی همچون خیابان‌ها، پارک‌ها، اطراف اتوبان‌ها و زیر پل‌ها» جمع‌آوری شوند و بازداشتگاه کهریزک برای نگهداری آنها مورد بهره‌برداری قرار بگیرد.
بازداشتگاه کهریزک تا کنون کاربردهای متفاوتی برای دستگاه قضائی داشته است. رحیمی نیز از «تغییر کاربری» آن خبر داد اما اطلاعات دقیقی از این تغییر کاربری را فاش نکرد.
رحیمی گفته است پلیس قدرت و توان کافی برای جمع‌آوری سریع این افراد دارد اما مشکل نبود امکانات کافی برای نگهداری و بازپروری آنهاست.