خشکسالی در افغانستان بیش از درگیری‌های طالبان مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان کرده است. سازمان ملل می‌گوید زندگی ۱۵ میلیون نفر در افغانستان به کشاورزی وابسته است. تنش آبی این کشور را در آستانه یک بحران انسانی قرار داده.
سازمان ملل می‌گوید خشکسالی مرگبار در افغانستان به اولین دلیل مهاجرت و رها کردن محل زندگی تبدیل شده است و در سال جاری بیش از درگیری‌های بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان کرده است.
گزارش‌ها از هرات حاکی از آن است که در سال جاری حدوداً ۲۶۰ هزار نفر در شمال و غرب افغانستان به دلیل خشکسالی شدید مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند.
خشکسالی مزمن بر اثر کمبود بارش باران و برف در سال‌های اخیر، ۲۰ استان از ۳۴ استان افغانستان را با تنش آبی درگیر کرده و با توجه به وابستگی زندگی نزدیک به ۱۵ میلیون نفر به کشاورزی، بحران آب در افغانستان در حال تبدیل شدن به یک بحران انسانی است.
سازمان ملل ۳۴,۶ میلیون دلار برای کمک به مردمی که در افغانستان معیشتشان به خاطر خشکسالی در معرض خطر قرار دارد اختصاص داده است. تخمین زده می‌شود که این رقم در افغانستان به ۲,۲ میلیون نفر می‌رسد.
شهر هرات یکی از مناطقی‌ست که سیل مهاجرانی را به خود می‌بیند که قادر به تامین غذا نبوده‌اند و محل زندگیشان را ترک کرده‌اند. «برنامه جهانی غذا»ی سازمان ملل در حال کمک و برنامه‌ریزی برای بهبود وضعیت آوارگان ناشی از خشکسالی در این شهر است و به این مهاجران که در چادر اسکان داده شده‌اند پول خرید غذا می‌دهد.
امدادگران گفته‌اند که در سال ۲۰۱۸ حدوداً ۴۵ درصد از جمعیت افغانستان با کمبود غذا مواجه هستند که در مقایسه با رقم ۳۳ درصد در سال گذشته افزایش شدیدی داشته است.
بدترین شرایط در پنج استان شمال غربی گزارش می‌شود که در آن بیش از ۳۰۰ هزار نفر در ماه گذشته کمک‌های غذایی دریافت کرده‌اند.
از سوی دیگر افغانستان در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی قرار دارد. شهروندان افغانستانی علیرغم تهدیدهای طالبان و حملات خشونت‌بار برای حضور در این انتخابات آماده می‌شوند. اما بسیاری از مردم معتقدند که رهبران سیاسی نسبت به مسائلی که آنها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند بی‌تفاوت‌اند.
یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها رسیدن فصل سرماست. گروه‌های امدادگر معتقدند که با وجود سرما شرایط زندگی و زنده ماندن در چادرها بسیار سخت خواهد شد. آنها امیدوارند بتوانند مردم را متقاعد کنند تا به خانه‌هایشان بازگردند و آنجا کمک‌های نهاد‌های بین‌المللی را دریافت کنند.
قدیر عاصمی از «برنامه جهانی غذا» معتقد است زمستان سرد یک نگرانی بزرگ است زیرا به نطر نمی‌رسد مردمی که محل زندگیشان را رها کرده‌اند در ماه‌های پیش رو قصد بازگشت به خانه را داشته باشند.
او می‌گوید: «این بزرگ‌ترین فاجعه‌ای است که در ۱۸ سال اخیر شاهد آن بوده‌ایم».
علاوه بر افغانستان، ایران نیز در معرض مهاجرت‌های اجباری بر اثر تغییرات اقلیمی قرار دارد و خشکسالی زندگی مردم را تحت تاثیر قرار داده است.
بیشتر بخوانید: