صدها نفر در استرالیا در تظاهراتی مقابل پارلمان این کشور درخواست کردند که دولت سیاست فرستادن پناهجویان به مناطق دورافتاده اقیانوس آرام را متوقف کند و به کودکانی که در جزیره مانوس نگهداری می‌شوند اجازه ورد به استرالیا را بدهد.
سه‌شنبه ۱۶ اکتبر/ ۲۴ مهر حدوداً ۵۰۰ معترض از گروه‌های مختلف مردم در این راهپیمایی شرکت کردند. این راهپیمایی در پی افزایش نگرانی‌ها در مورد سیاست پنج سال اخیر استرالیا در قبال پناهجویان برگزار شد.
استرالیا از پنج سال گذشته همه پناهجویانی که با قایق قصد ورود به این کشور دارند را در خارج از سواحل استرالیا نگهداری می‌کند تا مانع ورود و اقامت آنها در استرالیا شود. این راهپیمایی همچنین برای «تمرکز توجه‌ها بر وضعیت بغرنج پناهجویان و پناهندگانی که در نائورو و جزیره مانوس بلاتکلیف مانده‌اند و به طور اخص نیاز به فراهم کردن مسکن و ایمنی برای کودکان و خانواده‌هایشان در استرالیا و هر کشور دیگری که پذیرای آنها باشد» برنامه ریزی شده بود.
دوشنبه ۱۵ اکتبر/ ۲۳ مهر ۶ هزار پزشک در نامه‌ای به اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا درخواست کردند که کودکانی که در جزیره نائورو نگهداری می‌شوند، به خاطر خطر جدی آسیب فیزیکی و روانی که با آن مواجه هستند به استرالیا منقل شوند.
یک روز بعد انجمن پزشکی استرالیا با انتشار پیامی در توئیتر اعلام کرد:
«پزشکان خواستار انتقال کودکان و خانواده‌هایشان از نائورو هستند. شدت و فوریت این مسئله انگیزه‌ای است برای هزاران نفر از پزشکان که وارد عمل شوند».
جمهوری نائورو هفته گذشته پزشکان بدون مرز را از این جزیره اخراج کرد.
پزشکان بدون مرز در سیدنی به خبرنگاران گفته‌اند دست‌کم ۷۸ پناهجو در این اردوگاه‌ها در آستانه خودکشی قرار دارند، به فکر خودکشی هستند و یا به خودزنی روی آورده‌اند.
پل مک‌فان، مدیر پزشکان بدون مرز مستقر در استرالیا به خبرنگاران گفته است:
«بسیاری از کودکان پناهجو نه دیگر غذا می‌خورند، نه آب می‌نوشند و نه حتی می‌توانند حرف بزنند. آنها نومید و مبهوت هستند».
سه تن از نمایندگان حزب حاکم لیبرال نیز علیرغم سیاست این حزب در خواست کردند که کودکان به استرالیا آورده شوند.
بر اساس آمار مرکز پناهحویان هم‌اکنون نزدیک به ۱۱۰۰ نفر در جزیره نائورو نگهداری می‌شوند که ۱۰۲ کودک را شامل می‌شود. مردان مجرد در جزیره مانوس نگهداری می‌شوند.
در خرداد سال جاری یک پناهجوی ایرانی که همراه با همسر، مادر بیمار و برادر ۱۲ ساله‌اش در اردوگاه پناهجویی نائورو زندگی می‌کرد، خودکشی کرد. مرداد ۹۶ نیز رییس پلیس مانوس کشته شدن حامد شمشیرپور، پناهنده ۳۱ ساله ایرانی را که در بیش از یک سال اخیر از بیماری حاد روانی رنج می‌برد، تایید کرد. در همان سال یک مرد ایرانی دیگر که با دختر هشت‌ساله‌اش در اردوگاه به سر می‌برد، به خاطر تلاش برای خودکشی در نائورو به ۱۵۵ دلار جریمه نقدی محکوم شد. به گفته حکومت نائورو، این جریمه برای «بازداشتن دیگران علیه آسیب‌زدن به خود» مقرر شده بود.
بیشتر بخوانید: