بر اساس یک نظرسنجی جدید که در آمریکا انجام شده، دخترها گفتهاند غیر از مواقعی که کسی آنها را به خاطر ظاهرشان قضاوت میکند، در سایر موارد احساس توانمند شدن میکنند. پسرها اما گفتهاند هنوز فکر میکنند باید قوی و ورزشکار باشند و نباید احساساتشان را نشان بدهند.
به دخترها گفته شده که میتوانند هر کاری که میخواهند بکنند و واقعیتها همین را نشان میدهد. آنها نسبت به نسل قبلی، بیشتر از فرصتها استفاده میکنند و در حوزه دانش، ریاضی و مدیریت میدرخشند.
اما پیام دیگری هم به آنها داده میشود: ظاهر آنها از همه چیز مهمتر است.
در عین حال پسرها هم از گفتوگو درباره برابری جنسیتی به کل کنار گذاشته شدهاند. هر چند انتخابهای زندگی دخترها بیشتر شده، اما پسرها همچنان با محدودیت مواجهاند. هنجارهای سنتی بر آنها حاکم است: قوی بودن و احساسات نشان ندادن.
این یافتهها از یک نظرسنجی در آمریکا که هزار کودک و نوجوان ۱۰ تا ۱۹ ساله در آن شرکت کردهاند و برخی پژوهشهای دیگر به دست آمده است. بر این اساس، رفتارهای جنسیتی یک نسل، بر بزرگسالی آنها هم اثر میگذارد.
در این پژوهش که از سوی مرکز نظرسنجی پری اوندم انجام شده، اکثر دخترها گفتهاند که سکسیسم همچنان یک مشکل بزرگ است، گرچه از بسیاری جهات دخترها حالا احساس توانمندی بیشتری میکنند. دخترها بیشتر از پسرها مدیریت و رهبری را به عنوان هدف زندگی خود ذکر کردهاند که این مدرکی است از یک تغییر عمده در زمینه انتظاراتی که از جنسیتها میرود.
ایزابل رکسوپورو، ۱۳ ساله گفته: «من میخواهم رهبر و مدیر شوم.»
او مسوول یک گروه مناظره و عضو انجمن دانشآموزان است و میخواهد دانشمند شود: «در این مدرسه دخترها و پسرها فرصتهای برابر دارند و همه چیز به استعداد خودشان بستگی دارد.»
ایزابل گفته: «بسیاری از فرهنگهای شرقی از دخترها انتظار دارند که همسر خوبی بشوند اما تنها نگرانی من این است که به کدام کالج خواهم رفت و چطور باید وارد حوزه دانش یا سیاست بشوم.»
زمانی که از دخترها و پسرها درباره اهداف آیندهشان پرسش میشود، پاسخها شبیه هم است: سه چهارم آنها میگویند که داشتن یک شغل خوب خیلی مهم است. تنها یک سوم یا کمتر از هر دو جنس میگویند ازدواج یا داشتن بچه خیلی مهم است.
دخترها هم به اندازه پسرها میگویند ریاضی و علوم درس مورد علاقهشان است و دنبال مدیریت هستند. همچنین دخترها میگویند که با آنها مثل پسرها رفتار میشود.
اما وقتی موضوع به بحث ظاهر و بدن میرسد، دخترها چندان احساس برابری نمیکنند. سه چهارم دخترهای ۱۴ تا ۱۹ ساله شرکتکننده در این نظرسنجی گفتهاند که حس میکنند به عنوان سوژه جنسی مورد قضاوت قرار گرفتهاند و به عنوان دختر احساس امنیت نمیکنند. آنها گفتهاند که جامعه جذابیت فیزیکی را مهمترین ویژگی زنها میداند. این نظر را زنان بزرگسال هم تایید میکنند. دخترها همچنین خلاف پسرها گفتهاند که حس میکنند برای اولویت دادن به احساسات دیگران بیش از احساسات خودشان تحت فشارند.
نیمی از دخترها گفتهاند که پسرها درباره آنها اظهارنظرهای جنسی میکنند یا جک میگویند. یک سوم نوجوانهای دختر هم گفتهاند که چنین اظهارنظرهایی را از مردهای خانواده خود هم شنیدهاند.
زنان بالغ سیاهپوست یا لاتینتبار، بر اساس این نظرسنجی بیشتر افکار برابریطلبانه دارند اما در عین حال بیشتر هم از شرکای جنسی خود اظهارنظرهای جنسی میشنوند و برای جذاب و قوی بودن، احساس فشار اجتماعی میکنند.
کلاس هشتمیها در منطقه هپیولی در شرق پورتلند که جزو این نظرسنجی نبودند، در مصاحبهای گفتهاند که حس میکنند فرصتها برای دخترها و پسرها برابر است و حتی تعدادی از دخترهای مدرسه، در تیم فوتبال هم عضو شدهاند.
دخترهای یک مدرسه هم گفتهاند که حس میکنند هوش و اعتماد به نفسشان اهمیت بالایی دارد اما در عین حال معتقدند که جامعه بیشتر به ظاهرشان اهمیت میدهد و برای جذابتر به نظر رسیدن تحت فشار قرار دارند.
سالی ۱۳ ساله میگوید: «مادامی که خودم اعتماد به نفس داشته باشم، میتوانم به آن چیزی که میخواهم برسم و نظر بقیه هم مهم نیست.»
پسرها اما موضوع را این طور نمیبینند. سالی میگوید: «اگر دختری را ببینند که اندام زیبایی دارد، دنبالش راه میافتند. رقابتشان سر این است که کدامشان میتواند دخترهای بیشتری را به خود جذب کند.»
در این نظرسنجی ۸۱ درصد دخترهای ۱۴ تا ۱۹ ساله گفتهاند که دستکم یک دوست دارند که پسری از آنها خواسته یک عکس سکسی و لخت برایش بفرستد. سالی میگوید: «همیشه همین را میخواهند، اما من میگویم نه، خوشم نمیآید.»
دبورا تالمن، استاد روانشناسی دانشگاه سیتی نیویورک که درباره جنسیت افراد بزرگسال تحقیقات کرده میگوید: «این تضادی است که ما در مقابل دخترها قرار میدهیم. به آنها میگوییم باید اعتماد به نفس داشته باشی و در مدرسه موفق باشی و ورزش کنی اما در عین حال اگر ابزار جنسی خوبی باشی از تو حمایت میشود.»
ایزابلا میگوید عشق موضوعی استثنایی در زمینه برابری در زندگی و مدرسه است. او درخواستهای پسری را که به او مسیج میزده و در شبکههای اجتماعی لاس میزده را رد کرده است: «او به من فحش داد و عصبی شد. ما دخترها وقتی از کسی جواب رد میگیریم این طوری منفجر نمیشویم. پسرها فکر میکنند برتری خاصی دارند.»
افراد بزرگسال در سراسر دنیا چنین فشارهایی را احساس میکنند. یک پژوهش که جان هاپکینز و سازمان بهداشت جهانی انجام دادهاند این موضوع را تایید میکند.
ادامه تحقیقات نشان داده که بچههای ۱۰ تا ۱۴ ساله در مناطق حاشیهای ۱۵ کشور، احساسات مشابهی دارند. فارغ از اینکه اهل شانگهای باشی یا بالتیمور، این پیام منتقل میشود که دخترها در معرض آسیب و ضعیف و پسرها قوی و مستقل هستند.
یک تحقیق دیگر از سوی پلان اینترنشنال، موسسهای که برای حقوق کودکان و برابری دختران کار میکند، نشان داده که باورهای سنتی درباره پسرها در ایالات متحده همچنان وجود دارد.
پسرها گفتهاند که برای اینکه از نظر جسمی قویتر به نظر برسند تحت فشار بوهاند و اغلب آنها برای اینکه ورزشکار بشوند، تحت فشار بودهاند.
اغلب پسرها در پاسخ به این پرسش که جامعه از آنها انتظار دارد موقع عصبانیت چه کنند، گفتهاند که این انتظار وجود دارد که پرخاشجو باشند یا سکوت کنند. موقع ناراحتی و ترس هم این فشار را احساس کردهاند که احساسات خود را پنهان کنند و قوی و محکم باشند، دخترها بیشتر میتوانند احساس خود با گریه کردن، جیغ زدن یا حرف زدن درباره احساساتشان نشان دهند.
نیمی از پسرها میگویند از مردهای خانواده جکهایی درباره زنها شنیدهاند. این جور پسرها فشار برای قویتر بودن را هم بیشتر حس میکنند. ۸۲ درصد آنها گفتهاند شنیدهاند کسی از پسری به خاطر اینکه مثل دخترها رفتار میکند، انتقاد میکند.
این واقعیتها باعث میشود دخترها احساس کنند کمتر ارزش دارند و از سوی پسرها مورد سوءاستفاده قرار میگیرند. فشار روی پسرها هم ممکن است باعث شود اعتمادبه نفسشان پایین بیاید و قربانی خشونت شوند.
باربارا ریسمن، استاد جامعهشناسی دانشگاه ایلینویز میگوید: «این فقط دخترها نیستند که آزار میبینند. پسرها خودشان مثل پلیس رفتار همدیگر را کنترل میکنند و یکدیگر را اذیت میکنند. به خصوص وقتی که یکی از آنها احساساتش را نشان دهد و کاری که زنانه تلقی میشود مثل والیبال یا باله، انجام دهد.»
میویانگ یان پسر ۱۲ ساله میگوید: «خیلی کارها هست که یک مرد واقعی انجام میدهد که من دوست ندارم؛ مثلا کارهای خطرناک و ورزش.»
سولیوان ۱۳ ساله میگوید از سه سالگی ورزش کرده: «من زیاد احساساتم را نشان نمیدهم اما موقع ورزش احساساتی میشوم. آن موقع داد میزنم یا اگر عصبانی شوم میروم باشگاه. فکر میکنم دخترها بیشتر درس و مدرسه را دوست دارند. مطمئنم که آنها بیشتر از پسرها هم درس میخوانند.»
یک چهارم بزرگسالان شرکت کننده در نظرسنجی گفتهاند درباره جنبش «میتو» چیزهایی شنیدهاند. همچنین اغلب دخترها و یک سوم پسرها گفتهاند این کمپین باعث شده که حس کنند اگر مورد آزار جنسی قرار بگیرند، میتوانند دربارهاش حرف بزنند.
هیری فلما، ۱۳ ساله میگوید: «اگر چنین اتفاقی برایم بیفتد، میتوانم به آن واکنش نشان دهم و هرگز سکوت نخواهم کرد.»
منبع: نیویورک تایمز