نرگس محمدی در یادداشت تازه‌ای از زندان به بازداشت فعالان محیط زیست پرداخته و گفته است این فعالان مدنی را به این جهت دستگیر و شکنجه می‌کنند تا نشان دهند هیچ نوع فعالیتی حتی مسالمت‌آمیز و مدنی تحمل نمی‌شود. او می‌گوید عامل فروپاشی جامعه ایران در وهله نخست استبداد حکومتی است و نه دخالت قدرت‌ها و دولت‌های خارجی.

به‌گزارش کانون مدافعان حقوق بشر، نرگس محمدی در این یادداشت با اشاره به بازداشت ۱۰۰ روزه ۱۳ فعال مدنی محیط زیستی در سلول‌های انفرادی بندهای امنیتی- نظامی، اتهام «جاسوسی» به این فعالان را غیرقابل قبول خوانده و گفته است افکار عمومی نیز به این اتهام باور ندارند.

این فعال حقوق بشری بازداشت در سلول‌های انفرادی را «مصداق بارز شکنجه و ابزاری برای اعتراف‌گیری» دانسته و افزوده است که خانواده‌های این فعالان محیط زیستی حتی به شنیدن صدای‌شان و وکلای آن‌ها «حتی به نشستن انگشت سبابه‌شان پای وکالتنامه راضی‌اند».

اوایل بهمن ۹۶ گروهی از فعالان محیط زیست – هومن جوکار، امیرحسین خالقی، سام رجبی، طاهر قدیریان، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، مراد طاهباز و کاووس سیدامامی- بازداشت شدند. دو هفته بعد مسئولان قضایی اعلام کردند که کاوس سیدامامی در زندان خودکشی کرده است. چندی بعد، در اسفند سال گذشته، در ادامه بازداشت فعالان محیط زیست حسن راغ، عارف زارع، حسن زارع، عبدالرضا کوهپایه و علیرضا فرهادزاده نیز بازداشت شدند. سخنگوی قوه قضائیه و دادستان تهران اعلام کرده‌اند که اتهام این فعالان جاسوسی است. خانواده‌های سام رجبی، نیلوفر بیانی و علیرضا فرهاد‌زاده دوشنبه ۱۷ اردیبهشت در زندان اوین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ در حضور مأموران امنیتی با آن‌ها ملاقات کردند. وضع روحی نیلوفر بیانی، کارشناس حیا‌ت وحش، خوب نبوده و او متأثر و عصبی بوده است.

نرگس محمدی در یادداشت خود نوشته است که هدف از این بازداشت‌ها «ایجاد تصویر و باور هولناک و مأیوس کننده‌ای در جامعه است که افراد جامعه دریابند هیچ نوع فعالیتی حتی مسالمت‌آمیز و مدنی، و هیچ صدایی حتی غیراعتراضی، در هیچ زمینه‌ای حتی محیط زیست، تحمل نمی‌شود.»

او افزوده است: «یقین آنچه موجب فروپاشی جامعه ایران و آسیب‌های ناشی از آن خواهد شد نه قدرت‌ها و دولت‌های خارجی که در وهله نخست استبداد حکومت و سرکوب جامعه مدنی و ناامید کردن مردم از بهره‌گیری از شیوه‌های مسالمت‌آمیز و مسدود کردن راه هر نوع مشارکت‌جویی مسئولانه مردم خواهد بود.»

این فعال حقوق بشری با تأکید بر این‌که «جامعه مدنی و فعالان این عرصه نیاز به پشتیبانی و قدرت‌یابی و تحرک دارند»، گفته است: «همه موظفیم، زن و مرد، فعالان مدنی، نمایندگان مجلس، دولت، رسانه‌ها و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری موظفیم تا مسئولانه و انسان‌دوستانه و شجاعانه در مقابل سرکوب جامعه مدنی بایستیم و در این روزها، برای رهایی فعالان محیط زیست از سلول‌های انفرادی و برخورداری‌شان از دادرسی عادلانه تلاش کنیم.»

اواخر اسفند سال گذشته عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست گفته بود حسن روحانی، رئیس‌ جمهوری اسلامی چهار وزیرش را مسئول پیگیری وضعیت فعالان بازداشت‌شده محیط زیست کرده اما نتیجه‌ای نگرفته است.

کاوه مدنی، معاون مستعفی سازمان محیط زیست نیز که همزمان با بازداشت فعالان موسسه «حیات وحش پارسیان» بهمن سال گذشته مدت کوتاهی بازداشت شده و مورد بازجویی قرار گرفته بود، دو ماه بعد در ۲۷ فروردین از کشور خارج شد و در خارج از ایران با انتشار پیامی در توئیتر استعفای خود را از معاونت سازمان محیط زیست اعلام کرد.

در سه روز گذشته نیز بیش از ۴۰ نفر از فعالان محیط زیست در شهرهای لاوردین، بندر لنگه، جناح و بستک در جنوب ایران بازداشت شدند. بیشتر بازداشت‌شدگان از فعالان محلی هستند.

نرگس محمدی زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در اردیبهشت ۱۳۹۵ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۱۶ سال زندان محکوم شد که ۱۰ سال از آن به دلیل فعالیت او در کمپین گام به گام تا لغو مجازات اعدام (لگام) بوده است. دادگاه همکاری او با این کمپین مسالمت‌آمیز را مصداق اتهام «تشکیل جمعیت با هدف برهم زدن امنیت کشور» اعلام کرد. شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم ۱۶ سال زندان نرگس محمدی را در مهرماه ۱۳۹۵ تأیید کرد. درخواست اعاده دادرسی او در اردیبهشت‌ ماه ۱۳۹۶ توسط دیوان عالی کشور رد شد.

نرگس محمدی امسال از سوی انجمن فیزیک آمریکا برنده جایزه ساخارف شد.

بیشتر بخوانید:

ملاقات چند فعال محیط‌ زیست بازداشتی با خانواده‌هایشان در حضور مأموران امنیتی