یک مقام شهری در اهواز اعلام کرد که تلاقی آب و فاضلاب در مناطق فقیرنشین این شهر به کاهش کیفیت آب آشامیدنی و افزایش شیوع بیماری‌های پوستی و هپاتیت انجامیده است.

ناصر موسوی‌نژاد، عضو شورای اسلامی شهر اهواز ضمن اعلام این خبر به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) گفت: «در مناطق کم برخودار مانند عین۲، حصیرآباد، ملاشیه و کوی علوی کیفیت آب شرب به دلیل تلاقی آب و فاضلاب بسیار پایین تر از میزان استاندارد است و حتی آب شرب برای وضو گرفتن هم مناسب نیست».

ایرج نظری، رییس دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز نیز اواسط فروردین ماه امسال از چندین مورد ابتلا به بیماری هپاتیت A خبر داده بود. او افت فشار آب در فصل گرما و کم آبی را از دیگر دلایل آلودگی‌ آب اهواز دانسته بود.

یک هفته پس از اظهارات رئیس دانشگاه علوم پزشکی، غلامرضا شریعتی، استاندار اهواز وعده داد که کیفیت آب اهواز در شش ماه آینده متحول می‌شود.

شورای شهر اهواز در آخرین جلسه خود اعلام کرده بود در ۳۰۱ نقطه اهواز، آب شرب با فاضلاب تلاقی دارد و این موضوع در دادگاه نیز مطرح شده است.

اهواز به جز هوای آلوده، دارای آب آشامیدنی ناسالم نیز هست و گل ولای و ذرات معلق فراوانی در آن وجود دارد. در سال‌های اخیر اعتراض‌های زیادی نسبت به شوری، بوی مشمئز کننده و کیفیت آب اهواز صورت گرفته است. بیشتر شهروندان اهواز از دستگاه‌های آب شیرین کن استفاده می‌کنند.

در سال ۹۵ اسماعیل ایدنی، رئیس وقت دانشگاه علوم پزشکی اهواز «سالم بودن مردم اهواز از عوارض آب آشامیدنی ناسالم» را «لطف خدا» دانسته بود. به ادعای ایدنی، ۷۵ در صد فاضلاب های تصفیه نشده خوزستان وارد رودخانه می‎شود.

برآوردها نشان می‌دهد میزان شوری آب رودخانه کارون که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ شمسی در حد ۶۰۰ میکروموس بوده اکنون به طور متوسط به بالای ۲۵۰۰ میکروموس رسیده است. میکرموس واحد اندازه‌گیری هدایت الکتریکی آب یا EC است و میزان املاح و نمک‌های موجود در آب را نشان می‌دهد.

افزایش شدید شوری آب رودخانه کارون باعث شده آب شرب اهواز به شدت کیفیت خود را از دست بدهد به طوری که دیگر نه برای کشاورزی و نه برای آشامیدن مناسب نیست.