در ماه نوامبر سال ۲۰۱۷، حداقل ۴۲ حکم اعدام در زندان‌های مختلف ایران به اجرا درآمده است. این آمار را کانون حقوق بشری «نه به زندان نه به اعدام» در قالب گزارشی از نقض حقوق بشر در ماه نوامبر منتشر کرده است.
از میان اعدام‌های انجام شده در ماه گذشته، یک مورد اعدام در ملاء عام و ۴۱ مورد در زندان‌ها انجام شده است.
در این گزارش اما تاکید شده که این آمار، آمار واقعی اعدام‌ها نیست زیرا اخبار اعدام‌ها با فاصله زیاد از سوی خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها و فعالان حقوق بشر اعلام می‌شود و این اخبار عموما به دلیل سانسور خبری در رسانه‌های حکومتی اعلام نمی‌شود.
طبق این گزارش، اعدام‌ها در ۹ شهر و در زندان‌های مرکزی مشهد، مرکزی ارومیه (دریا)، مرکزی اردبیل، تایباد، مرکزی بندرعباس، بابل، مرکزی ایلام، مرکزی تبریز، رجایی شهر (گوهردشت) کرج صورت گرفته و اعدام در ملاءعام در بابل انجام شده است.
این اعدام‌ها حداقل یک بار و در زندان رجایی شهر به صورت جمعی انجام شده است.
آمار اعدام یک روز در زندان رجایی شهر بین ۱۰ تا ۱۶ نفر اعلام شده و زندانیان اعدام شده بین ۲۸ تا ۶۸ سال داشتند. مشخصات بسیاری از اعدام شدگان به صورت کامل و دقیق اعلام نشده است.
- در همین زمینه: اعدام حداقل ۹ زندانی در زندان رجایی شهر
اتهام زندانیان اعدام شده شامل جرایم اجتماعی مثل قتل، مواد مخدر و «زنا» اعلام شده است. همچنین یک زندانی به اتهام محاربه (اخاذی با جعل عنوان مقام دولتی و مأمور وزارت اطلاعات از برخی مسئولان)، اعدام شده است.
بیشترین اعدام‌ها در زندان‌های رجایی شهر، ارومیه و مشهد و در محوطه زندان انجام شده.
بیش از هزار دستگیری در یک ماه
بر اساس اخبار منتشر شده در خبرگزاری‌ها، تعداد دستگیری‌ها در ماه نوامبر در ایران، هزار و ۱۱۹مورد بوده که پنج برابر ماه میلادی پیش از آن است. ۶۱ مورد دستگیری سیاسی نیز در این ماه ثبت شده است.
بر اساس گزارش کمپین نه به زندان نه به اعدام، تعدادی از شهروندان به دلیل کمک رسانی به زلزله زدگان، اعتراض و انتقاد از عدم کمک رسانی دولت و ارگان‌ها به زلزله زدگان، جمع آوری کمک برای زلزله زدگان و انتشار مطلب و انتقاد درخصوص وضعیت زلزله زدگان، دستگیر شده‌اند.
در ماه نوامبر ۲۰۱۷ همچنین مواردی از شکنجه جسمانی، شکنجه روحی و روانی و شلاق زدن هم گزارش شده است. از جمله، یک زندانی به جرم دزدی در محله سوست روستای لیسار شهرستان تالش شلاق زده شده و حداقل پنج زندانی در زندان‌ها به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان باخته‌اند یا بر اثر فشارهای وارده خودکشی کرده‌اند.
هم اکنون چهار زندانی نیز در زندان‌های اردبیل، ارومیه، چوبیندر قزوین و سقز در اعتصاب غذا هستند.
این گزارش به نمونه‌هایی از شکنجه‌ها و آزارهای زندانیان هم اشاره کرده است، از جمله، در ماه گذشته، محمد صابر ملک رئیسی، به بهانه انتقال به قرنطینه زندان تحت شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفته است: «ملک رئیسی به دست یک زندانی معتاد به متادون با کوبیدن جسم سختی بر سر و صورتش مجروح و بیهوش شده و چندین ساعت در همان وضعیت مانده و مسئول بند حاضر به انتقال او به بهداری نشده است. بعد از چند ساعت او را به بهداری برده‌اند و چند بخیه به او زده‌اند و به بند برگردانده‌اند. این زندانی پس از این ضرب و شتم در اعتراض اقدام به اعتصاب غذا کرده است.»
همچنین سیامک اشرفی در زندان ارومیه در اعتراض به عدم انتقالش به بند زندانیان سیاسی اقدام به اعتصاب غذا و دوختن لب‌های خود کرده است.
در زندان سقز، هیوا حسینی و در زندان چوبیندر قزوین، سامی حسینی در اعتراض به محرومیت از تماس با خانواده، اقدام به اعتصاب غذا کرده‌اند.
همچنین بر اساس این گزارش، در زندان اطلاعات سنندج، ناخن‌های یک زندانی به نام افشین حسین پناهی را کشیده و به بدنش برق وصل کرده‌اند.
زندانیان سیاسی سالن ۱۰ بند چهار زندان رجایی شهر هم همچنان از ارتباط تلفنی با خانواده‌ها، دسترسی به اخبار، مطبوعات و خدمات درمانی محروم هستند.