در آستانه بیست‌وسومین کنفرانس اقلیمی ۲۰۱۷ در شهر بن آلمان، مسئول محیط زیست سازمان ملل می‌گوید فاصله بین وعده‌های کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و اقداماتی برای حفظ گرمایش زمین تا زیر دو درجه سانتیگراد، با آن‌چه که واقعاً انجام شده، فاجعه‌بار است.
به‌گزارش خبرگزاری فرانسه، اریک سولهیم، مدیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (PNUE)، سه‌شنبه ۳۱ اکتبر / ۹ آبان گفت تعهدات کنونی دولت‌ها تقریباً «یک سوم کاهش ضروری» انتشار گازهای گلخانه‌ای را که عامل اختلالات بزرگی همچون امواج گرما، سیل‌ها و طوفان‌های شدید است تأمین می‌کند و این شکاف خطرناکی بین وعده و عمل است.
اریک سولهیم که گزارش سالانه خود را در مورد وضعیت اقلیمی جهان منتشر کرده تأکید کرد که «دولت‌ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی باید این فاصله فاجعه‌بار [بین وعده و عمل] را پُر کنند»
به‌گفته مدیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل «یک سال پس از به‌اجرا گذاشتن توافق‌نامه اقلیمی پاریس، ما از آن‌چه که می‌بایست برای حفظ جان میلیون‌ها نفر انجام دهیم، دور هستیم.»
از نتایج مهم توافق‌نامه اقلیمی دسامبر ۲۰۱۵ پاریس این بود که حدود ۲۰۰ کشور توافق کردند حد نصاب افزایش دمای زمین زیر دو درجه سانتیگراد (نسبت به مقطع ورود به عصر صنعتی شدن) در نظر گرفته شود و از تمام کشورها خواسته بودند تلاش خود را برای محدود کردن دمای زمین تا یک و نیم درجه سانتیگراد انجام دهند.
این در حالی است که بسیاری از کشورهای کوچک جزیره‌ای حتی با افزایش دو درجه سانتیگرادی زمین نیز زیر آب می روند.
ادگار گوتیرز اسپِلِتا، وزیر محیط زیست کوستاریکا و مدیر مجمع محیط زیست سازمان ملل در سال ۲۰۱۷ گفت: «توافق‌نامه پاریس اقدامات اقلیمی را افزایش داده اما این پویایی آشکارا کُند است.»
گزارش سالانه برنامه محیط زیست سازمان ملل می‌گوید بر اساس جدیدترین تحقیقات علمی، ضروری است که «فوراً هم اقدامات کوتاه مدت را تسریع و هم بلندپروازی‌های دراز مدت را تقویت کرد (…) همه کشورها نگران این مسئله هستند»، به‌ویژه کشورهای گروه ۲۰ که مسئولیت انتشار سه چهارم گازهای گلخانه‌ای جهان به گردن آن‌هاست.
بنا به این گزارش، بازنگری تعهدات کشورها که توافق‌نامه پاریس آن را برای سال ۲۰۲۰ در نظر گرفته است، «آخرین فرصت» خواهد بود تا مسیر درست برای سال ۲۰۳۰ تعیین شود، در غیر این صورت «بسیار بعید خواهد بود» که میزان گرمایش زمین زیر دو درجه سانتیگراد نسبت به مقطع ورود به عصر صنعتی شدن باقی بماند.
در توافق‌نامه اقلیمی پاریس تعهدات کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا چشم‌انداز سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۳۰ داوطلبانه بود و می‌بایست میزان گرمایش زمین تا سال ۲۱۰۰ به زیر سه درجه سانتیگراد برسد.
بر اساس پیش‌بینی‌های متعدد سازمان ملل، در صورت عدم کاهش گازهای گلخانه‌ای دمای زمین تا پایان قرن حاضر (نسبت به آغاز صنعتی شدن) حداکثر ۴.۶ سانتیگراد افزایش پیدا خواهد کرد.
گزارش سالانه برنامه محیط زیست سازمان ملل کمتر از یک هفته مانده به کنفرانس اقلیمی ۲۰۱۷ سازمان ملل در شهر بُن آلمان منتشر شده است. در این کنفرانس که از ۶ تا ۱۷ نوامبر / ۱۵ تا ۲۶ آبان برگزار می‌شود دیپلمات‌ها، سیاستمداران و نمایندگان جامعه مدنی از سراسر جهان شرکت خواهند داشت.
برای حفظ میزان گرمایش زمین زیر دو درجه سانتیگراد باید میزان تولید گاز دی‌اکسید کربن که ۵۱,۹ گیگا تُن در سال ۲۰۱۶ بود به حداکثر ۴۱,۸ گیگا تُن در سال ۲۰۳۰ برسد. اگر کشورها نتوانند به تعهدات خود عمل کنند، با روند فعلی، تولید گاز دی‌اکسید کربن در سال ۲۰۳۰ به ۵۲,۸ گیگا تُن خواهد رسید.
از سال ۲۰۱۴ انتشار دی‌اکسید کربن ناشی سوخت‌های فسیلی تثبیت یافته، به‌ویژه به‌دلیل استفاده کمتر از زغال سنگ در چین، اما باید آن را به شدت کاهش داد، زیرا غلظت این گاز پایدار در فضا هرگز چنین بالا نبوده است. انتشار گازهای متان، گازی که بیشتر از دی‌اکسید کربن زمین را گرم می‌کند، همچنان افزایش دارد.
روز گذشته دوشنبه ۳۰ اکتبر / ۸ آبان سازمان جهانی هواشناسی در گزارشی نسبت به افزایش بی‌سابقه غلظت دی‌اکسید کربن هشدار داد و گفت در سال ۲۰۱۶ میزان غلظت این گاز ۱۴۵ درصد بیشتر از میزان موجود در دوره پیش از صنعتی شدن جهان در سال ۱۷۵۰ بود.
این نهاد وابسته به سازمان ملل «روند خطرناک گرمایش زمین» را از جمله پیامدهای افزایش غلظت دی‌اکسید کربن در جو زمین دانسته بود.
برنامه محیط زیست سازمان ملل اقدامات ضروری احتمالی در این‌باره را که می‌توانند بیش از ۳۰ گیگا تُن دی‌اکسید کربن را تا سال ۲۰۳۰ کاهش دهند، فهرست کرده است، از جمله نوسازی ساختمان‌ها، احیای جنگل‌ها، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، بازبینی در سوخت خودروها و… با این حال، این نهاد معتقد است ظرفیت و اراده کشورها در این عرصه و تکنولوژی موجود موجب عدم اطمینان در این زمینه می‌شود.