پس از گذشت شش ماه از جنبشی که منجر به سرنگونی حکومت حسنی مبارک شد، مصری‌ها و به‌ويژه زنان قصد دارند از دستاوردهای اين جنبش استفاده کنند.

به گزارش تارنمای «تينک آفريکا پرس» گروهی از زنان مصر می‌خواهند ثابت کنند که فمينيسم با اسلام هم‌خوانی دارد.

عيسرا، دختر ۲۲ ساله می‌گويد: «ما در جنگ ميان مردم و دولت پيروز شديم؛ اکنون ما به جنگ ديگری ميان مردان و زنان نيازمنديم.»

عيسرا با شلوار جين و حجاب، فمينيستی است که سخت به اسلام معتقد است. او می‌افزايد: «در اروپا گفته می‌شود که اسلام حقوق زنان را به رسميت نمی‌شناسد. مسأله اين است که مردان تنها نيمی از آن‌چه اسلام می‌گويد را قبول دارند.»

وی ادامه داد: «مردان می‌گويند “من می‌توانم چهار زن بگيرم و ريش هم بايد بگذارم”؛ آن‌ها نيمی از موضوع را فراموش می‌کنند. در قرآن به زن‌ها ۲۴ بار اشاره شده و به مردها نيز ۲۴ بار. آن‌ها برابرند.»

افزون بر شرکت دادن تمام جريان‌ها از جمله لائيک‌ها و مسيحيان در اين مباحث، فمينيست‌های مصر بايد گرايش‌هايی که معتقدند جامعه مصر هنوز آماده چنين نظراتی نيست را نيز قانع سازند

زنان برای اثبات ادعای خود بر اظهارات اسلام‌شناسانی چون امينه وادود، پروفسور دانشگاه ريچموند آمريکا و رفعت حسن، استاد پاکستانی ـ آمريکايی الهيات و از فمينيست‌های اسلامی تکيه می‌کنند.

«تينک آفريکا پرس» در گزارش خود می‌افزايد اين شيوه برخورد به مسائل زنان ترويج توانمندسازی زنان در برابر اسلام نيست بلکه به‌وسيله اسلام است.

اين تارنما می‌نويسد اگرچه نظرات اين زنان مورد پذيرش همه قرار نمی‌گيرد اما آن‌ها از نقش خود در تغييرات جاری در بطن جامعه مصر آگاه هستند.

فاطمه که يک آموزگار است بر اين باور است که مسأله اصلی مذهب نيست بلکه جامعه است که مانع از پيشرفت زنان می‌شود.

وی می‌گويد: «بله مذهب من به من می‌گويد که بايد پوشش‌ام را رعايت کنم و نگاهم را پايين بيندازم؛ اما برای مردان هم چنين است.»

فاطمه می‌افزايد: «مردان ما را کوچک می‌شمارند و خود را آزاد. چرا؟ ما نياز داريم که به آن‌چه واقعأ دين‌مان درباره ما می‌گويد آگاهی يابيم.»

با اين حال چالش‌های بسياری در برابر فمينيسم اسلامی مصر که يکی از نخستين جنبش‌های فمينيستی اسلامی در شمال آفريقا به‌شمار می‌رود، قرار دارد.

افزون بر شرکت دادن تمام جريان‌ها از جمله لائيک‌ها و مسيحيان در اين مباحث، فمينيست‌های مصر بايد گرايش‌هايی که معتقدند جامعه مصر هنوز آماده چنين نظراتی نيست را نيز قانع سازند.

نبردی که سلمای ۱۴ ساله با سرپيچی از دستور معلمان خود مبنی بر رعايت حجاب اسلامی ادامه می‌دهد.

سلما می‌گويد: «آن‌ها تلاش دارند که به من بقبولانند چگونه می‌توان يک زن مسلمان بود. اما من دستور آنان را رد می‌کنم. من خودم می‌دانم که مسلمان بودن چيست؟»

زنان کشورهای عربی که در ماه‌های اخير با تغيير و تحولات بسياری روبه‌رو شده‌اند در اين جنبش‌ها شرکت داشتند.

در ميان اين کشورها زنان تونسی نسبت به زنان ديگر کشورها نقش بيشتری در نهادهای مدنی دارند اما با اين حال نمی‌توان نقش بنيادينی برای آنان در اين جنبش‌ها قائل بود.