شماری از زندانیان سیاسی پیشین ایران با ارسال نامه‌ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران برای گواهی دادن درباره مشاهدات خود از وضعیت‌ زندان‌های ایران در دادگاه، اعلام آمادگی کردند. 

امضاکنندگان این نامه با اشاره به «نقض گسترده حقوق بشر درایران»، از گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته‌اند «بدرفتاری» با زندانیان سیاسی درسرتاسر ایران را «به‌دقت» مورد توجه قرار دهد. 

در دوسال گذشته، در پی وقایع پس از دهمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران هزاران نفر از معترضان در ایران بازداشت شدند و صد‌ها نفر از آن‌ها به احکام حبس محکوم شدند. 

در بخشی از نامه به احمد شهید آمده است: «درنبود هر نوع قانون درارتباط با جرم سیاسی، با زندانیان سیاسی رفتاری غیر‌انسانی صورت می‌گیرد و زیرپانهادن غیر قانونی حق زندانی و شرایط رقت‌برانگیز زندان‌ها درسراسر ایران بویژه از سال ۱۳۸۸و به دنبال انتخابات ریاست جمهوری به سطح هشداردهنده‌ای رسیده است.» 

احمد شهید، وزیر امور خارجه پیشین مالدیو روز جمعه ۲۶ خرداد ۱۳۹۰ به‌عنوان «گزارشگر ویژه سازمان ملل» در امور حقوق بشر ایران انتخاب شد. وی کار خود را از ۱۰ مرداد جاری به‌طور رسمی آغاز کرده است. مقامات جمهوری اسلامی می‌گویند اجازه سفر گزارشگر ویژه حقوق بشر را به ایران نمی‌دهند. 

به گزارش زندانیان سیاسی پیشین امضا کننده این نامه که بیشتر آن‌ها در حال حاضر در خارج از ایران هستند، اغلب زندانیان سیاسی ایران «فعالان سیاسی صلح طلبی» هستند که به خاطر اتهاماتی همچون «تروریسم، جاسوسی و خطر انداختن امنیت ملی» زندانی شده‌اند. 

بر اساس این نامه، حریم خصوصی زندگی زندانیان سیاسی در ایران مورد «هجمه» قرار گرفته و آن‌ها برای «اعتراف‌های اجباری» علیه خود و دیگر افراد و گروه‌ها مورد «شکنجه روانی و بدنی» قرار می‌گیرند. 

زندانیان سیاسی پیشین با اشاره به انواع «شکنجه و نقض حقوق زندانیان»، آورده‌اند: «ما گواهی می‌دهیم که درخیلی از موارد بازجو متن رای محکومیت را به قاضی دیکته می‌کرد.» 

امضا کنندگان این نامه که از خود به عنوان «ما قربانیان بی‌عدالتی درایران» نام برده‌اند، از گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران خواسته‌اند: «موارد زیر پا نهاده شدن حقوق بشر درایران را بی‌درنگ و بصورت پیگیر و بی‌وقفه بررسی کنید تا از بروز چنین ضایعه‌های اندوهناک انسانی پیشگیری شود.» 

زندانیان سیاسی پیشین با اشاره به انواع «شکنجه و نقض حقوق زندانیان»، آورده‌اند: «ما گواهی می‌دهیم که درخیلی از موارد بازجو متن رای محکومیت را به قاضی دیکته می‌کرد» 

مرتضی اصلاحچی، علی افشاری، احمد باطبی، مازیار بهاری، عباس حکیم‌زاده، فریبا داوودی مهاجر، محسن سازگارا، کیانوش سنجری، سلمان سیما، تارا سپهری فر، بیژن صف‌سری، کاوه کرمانشاهی، سعید کلانکی، منوچهر محمدی و رضا ولی‌زاده از جمله امضاکنندگان این نامه هستند. 

چهارم فروردین ۱۳۹۰، «شورای حقوق بشر سازمان ملل» در مقام عالیترین مرجع نظارتی این سازمان در امور حقوق بشر، قطعنامه‌ای را تصویب کرده بود که بر پایه آن می‌بایستی به‌منظور نظارت دقیق‌ و مستمر‌ بر وضعیت حقوق بشر ایران، «گزارشگری ویژه» از سوی شورا برگزیده شود. 

پیش از این در دهه‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ رینالدو گالیندوپل و موریس کاپیتورن از سوی «کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل» به عنوان گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران منصوب شده بودند و در طول دوران مأموریت خود توانستند چند بار به ایران سفر کنند.