یکی از نمایندگان منتخب شورای پنجم پایتخت، فساد در شهرداری تهران را مورد توجه قرار داده. زهرا نژادبهرام گفته است درآمد حاصل از فروش تراکم دیگر مورد تأیید مردم و مدیران شهری نیست. به نظر او شهرداری تهران در وهله نخست به درآمدی پایدار نیاز دارد.
زهرا نژادبهرام، یکی از نمایندگان شورای شهر تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری کار ایران (ایلنا) چشم‌اندازی از پیشنهادهای شورای شهر تهران برای مدیریت شهری را ارائه داده است.
به گفته نژادبهرام، امروز تهران نیازمند منابع درآمدی پایدار است: «اگر امروز از قالیباف سؤال کنید آیا تراکم‌فروشی را قبول دارد، مطمئن باشید پاسخ منفی خواهد داد و می‌گوید چاره‌ای نداشته است. ایجاد درآمد پایدار، اولین چالش شهر تهران است و شهردار آینده تهران باید حتماً برنامه‌های عملیاتی خود را در این زمینه ارائه دهد.»
او درباره فساد در شهرداری هم گفته است این فساد موجود همه‌گیر نیست و نمی‌توان گفت همه بدنه شهرداری درگیر فساد هستند، اما حتی یک مورد فساد هم قابل قبول نیست.
نژادبهرام راهکار از میان بردن فساد را شفاف‌سازی دانسته و گفته است این امر فقط با نظارت اجتماعی مردم و رسانه‌ها ممکن خواهد شد: «در حقیقت اطلاعات شهری باید به صورت شفاف در اختیار عموم مردم قرار داده شود.»
به گفته این نماینده منتخب شورای پنجم پایتخت، رویکرد مدیریت شهری در تهران بیش از آنکه نرم‌افزاری باشد سخت افزاری است: «البته این رویکرد ناشی از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که سالیان دراز در تهران و کل کشور با آن روبرو بودیم و شاید بتوان گفت این رویکرد برگرفته از نگاه مکانیکی خاصی است که در کل نسبت به انسان وجود دارد.»
این نماینده شورای شهر تهران در گفت‌وگو با ایلنا بر آن است که مدیریت شهری در پایتخت مکانیکی‌ست و به همین جهت پاسخگوی کلانشهر تهران نیست.
بر این اساس – به گفته او – شورای پنجم شهر تهران در وهله نخست تلاش می‌کند مدیریتی نرم‌افزاری ایجاد کند: «در مدیریت نرم‌افزاری این انسان‌ها هستند که پایه و اصول کار را شکل می‌دهند و همه چیز پیرامون روابط انسانی شکل می‌گیرد. ساختار برنامه‌ریزی و مدیریت شهری نیز بر اساس انسان محوری شکل خواهد گرفت. در حقیقت مردم تهران با انتخاب لیست امید اعلام کردند که دیگر این رویکرد سخت‌افزاری را نمی‌خواهند.»
طرح چنین شعارهایی ممکن است واکنش راست افراطی را در بر داشته باشد که انسان‌محوری را شعاری غربی و خلاف تعالیم دینی می‌دانند.
با این حال زهرا نژادبهرام بر ناکارآمدی رویکرد کنونی مدیریت شهری تهران تاکید کرده و گفته است این رویکرد شاید تا به امروز توانسته باشد شهر را مدیریت کند، اما «مردم به این نتیجه رسیده‌اند که مطالبات امروزشان با این رویکرد به نتیجه نخواهد رسید.»
از جمله مشکلات امروز شهر تهران که منتخب شورای پنجم به آن اشاره کرده، نوع معماری شهری است که در آن به حقوق «همه شهروندان» توجه نشده است.
به گفته نژادبهرام، امروز در تهران خیابان‌ها فقط به درد «مردان بالغ و سالم» می‌خورد و سالمندان، معلولان و افراد با نیازهای ویژه جایی در شهر ندارند.
نادیده گرفته شدن شرایط اقشار مختلف مردم در طراحی و برنامه‌ریزی شهری موضوعی است که منتقدان عملکرد شهرداری تهران همراه به آن اشاره کرده‌اند.
نژادبهرام هم در این باره گفته است فضاهای عمومی باید برای همه اقشار جامعه طراحی شود: «یک پل عابر پیاده که همه گروه‌های سنی نتوانند از آن عبور کنند یا پیاده‌روهایی که برای عبور سالمندان خطرناک است، همه و همه نشان‌دهنده شهری است که فقط برای مردان بالغ، سالم و کاری طراحی شده است.»
زهرا نژادبهرام به آلودگی هوای تهران هم پرداخته و از ترافیک به عنوان چالش بعدی یاد کرده که با آلودگی هوا در پیوند است
رایزنی‌ها برای انتخاب شهردار جدید
همزمان با این تأملات و پیشنهادها درباره درگرگونی مدیریت شهری پایتخت، رایزنی‌ها برای انتخاب شهردار جدید تهران نیز همچنان ادامه دارد.
احمد مسجد جامعی، عضو فعلی شورای شهر و نماینده منتخب شورای شهر پنجم گفته است با توجه به وجهه ملی تهران لازم است شهرداری انتخاب شود که هم چهره ملی باشد هم متخصص.
مسجد جامعی با توجه به ویژگی های مورد نظرش از محمدرضا عارف به عنوان یکی از کاندیداها برای مدیریت شهرداری تهران نام برده اما گفته است اولین شرط این است که او خود اعلام رضایت کند.
- در همین زمینه
مشکل شهرداری ها هم مانند مشکلات کلان کشوری قانون اساسی و حکومتی ست با دیدگاههای ایدئولوژیک و سنتی که امکان دخالت مردمی را سلب نموده است و حتی حکومت که اعتقاد به امت هم دارد نتوانسته با جایگزینی امت به جای ملت دخالت مردمی را در امور کشور و در اینجا شهرداریها سازماندهی نماید و همانگونه که انتخابات مجالس ملی و خبرگان را فرمایشی و نمایندگی مجزا از مردم و فرمالیستی و کودکانه و فریبکارانه نموده است در امور شهرداریها نیز انتخابات و نحوه ی انتخاب شهردار و شهردارهای مناطق بوروکراتیک و ضد مردمی سازماندهی شده است . تشکیل یک مجلس فرمایشی و بدنبالش یک شهردار فرمایشی که با دخالت خامنه ای و رئیس جمهور و وزارت کشور به شورا تحمیل شده و این شهردار شهردارهای مناطق را انتخاب می نماید که در مقابل شهردار فقط پاسخگو هستند . در حالی که شیوه ی دموکراتیک و مشارکت کثرت گرا بجای انتخاب نماینده ها باید از هر منطقه یک نفر را هم بعنوان شهردار منطقه و هم بعنوان نماینده ی شورای شهر انتخاب می کرد که این فرد در مقابل رای دهندگان هر منطقه پاسخگو می شد و شورای این شهردارهای مناطق شورای شهر و در نتیجه شهردار کل شهر را انتخاب می کردند . از اینرو دخالت مردم در اداره ی شهر افزایش می یافت و قدرت قدرتمداران در اداره و اعمال نفوذ را کاهش میداد . البته در مورد مکانیزم اداره ی شهر طرحهای زیادیست که در فرصت مناسب می توانیم بدان بپردازیم .
فرهاد - فریاد / 07 July 2017