نمایندگان مجلس آلمان (بوندستاگ) به قانونی شدن ازدواج دو همجنس رأی موافق دادند و درنتیجه این رأی زوج‌های دگرباش جنسی می‌توانند سرپرستی کودکانی که فرزند خونی یا فرزندخوانده هیچ‌کدامشان نیستند را هم به صورت مشترک بپذیرند.
روز جمعه ۳۰ ژوئن / ۹ تیر، مجلس نمایندگان آلمان با ۳۹۳ رأی موافق، ۲۲۶ مخالف، و چهار ممتنع ازدواج دو همجنس و به موجب آن حق پذیرفتن فرزند توسط خانواده‌های دگرباش جنسی را قانونی کرد.
پیش از این، ازدواج دو همجنس در آلمان قانونی نبود. از سال ۲۰۰۱ زوج‌های دگرباش جنسی می‌توانستند رابطه خود را به صورت عقد مدنی ثبت کنند و از برخی از حقوق ازدواج دگرجنس‌گرایان بهره ببرند. این حقوق از سال ۲۰۰۵ شامل پذیرفتن فرزند می‌شد اما تنها کودکی که حداقل فرزند بیولوژیک یا فرزندخوانده یکی از طرفین عقد بوده باشد.
با تصویب ازدواج قانونی دو همجنس، اکنون زوج‌های دگرباش جنسی می‌توانند به شکل قانونی برای پذیرفتن فرزند مشترک هر جا که می‌خواهند اقدام کنند.
روز دوشنبه ۲۶ ژوئن، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان که پیش از این همیشه با ازدواج دو همجنس مخالفت کرده بود گفت که هم‌حزبی‌هایش در حزب دموکرات مسیحی (CDU) فرای سیاست‌های حزبی و بنا به «وجدان خود» در مورد ازدواج دو همجنس رأی خواهند داد. این حرف مرکل به عنوان تغییر موضع او در مخالفت با ازدواج دو همجنس تفسیر شد. با وجود این، مرکل به قانون ازدواج همجنس‌گرایان رأی منفی داد.
اشتفان کافمن، نماینده مجلس آلمان، ۲۰ سال پیش به همه هم‌حزبی‌هایش گفت که همجنس‌گراست. او به «ای‌بی‌سی» گفته است که آنگلا مرکل و حزب دموکرات مسیحی آلمان تغییر کرده است و او معتقد است که حداقل یک سوم این حزب حامی ایده آزادی ازدواج همجنس‌گرایان هستند: «من در ۱۰ سال گذشته با بسیاری از مردم صحبت کرده‌ام و حزب در حال تغییر است، موضع گیری‌ها لیبرال‌تر شده‌اند.»
حمایت گسترده مردمی از حق ازدواج برای همه
تصویب قانون ازدواج دو همجنس هم پشتیبانی از طرف بیشتر احزاب آلمان را دارد و هم مقبولیت عمومی در میان مردم آلمان.
بنا به پژوهش آماری «سازمان مبارزه با تبعیض» در سال جاری، ۸۳ درصد از آلمانی‌ها از حق ازدواج برای دو همجنس حمایت می‌کنند و ۷۵ درصد از آنها با اینکه زوج‌های همجنس‌گرا فرزند بپذیرند مشکلی ندارند.
از ۳۰ حزبی که قرار است در انتخابات پارلمانی آلمان که در روز ۲۴ سپتامبر برگزار می‌شود شرکت کنند، مطرح‌ترین آنها از قانونی شدن ازدواج دو همجنس حمایت کردند. حزب سوسیال دمکرات آلمان (SPD)، چپ‌ها (Linke)، سبزها، حزب دموکرات آزاد آلمان (FDP) و حزب دموکرات مسیحی (CDU) همه باهم در این مورد متحد شده‌اند.
در این میان سبزها، چپ‌ها و حزب دموکرات آزاد آلمان، حمایت از قانونی شدن ازدواج همجنس‌گرایان را پیش‌شرط هر نوع ائتلاف احتمالی با حزب دموکرات مسیحی یا همان حزبی که مرکل دبیر کلش است، اعلام کردند.
چرخش ناگهانی مرکل اما تنها به دلیل فشارهای احزاب دیگر نیست. با حمایت عمومی مردم آلمان از ازدواج همجنس‌گرایان، حزب او نمی‌تواند صبر کند تا این موضوع تبدیل به یک چالش در کارزارهای انتخاباتی شود و فضای انتخابات را به ضرر حزب دموکرات مسیحی قطبی کند.
اکنون تنها احزاب دست راستی افراطی مانند حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD) و اعضای محافظه‌کار حزب دموکرات مسیحی هستند که با استدلال حمایت از کودکان، با ازدواج دو همجنس مخالف هستند.
احزاب کوچک‌تر هم که به این دو حزب نزدیک هستند، موضع مخالف گرفته‌اند. مانند اتحادیه سوسیال مسیحی (CSU) در ایالت بایرن که تعریف سنتی خانواده را به عنوان نهادی که با یک زن و یک مرد ایجاد می‌شود، تبلیغ می‌کنند. مرکل در انتخابات سپتامبر به رأی اتحادیه سوسیال مسیحی نیاز دارد و شاید برای همین است که موضع محافظه‌کاری گرفته و مستقیم از ازدواج دو همجنس حمایت نکرده است.
کودکان در خانواده‌های دگرباش جنسی
کارزارهای حمایت از ازدواج دو همجنس در آلمان شعار «ازدواج برای همه» را انتخاب کردند. مخالفان این کارزارها بیشتر تمرکزشان بر آینده کودکانی است که در خانواده‌هایی بزرگ خواهند شد که والدین‌شان جنسیت مشابه دارند.
از این رو در کنار جدل‌ها و بحث‌های سیاسی در مورد ازدواج دو همجنس این موضوع هم مطرح‌شده که بچه‌ها در خانواده‌های دگرباش جنسی چه می‌شوند. رفاه، آسایش، آرامش و رشد کودکان، در مرکزیت این جدل‌های سیاسی است.
الک جانسن، روانشناس و روانپزشک به «دویچه‌وله» انگلیسی گفته است که این حرف‌ها در مورد عدم رفاه و آسایش و آرامش کودکان در خانواده‌های همجنس‌گرا همه داستان است. او می‌گوید هیچ مدرکی مبنی بر اینکه فرزندان در خانواده‌های دگرباش جنسی آزار می‌بینند، رنج می‌برند، یا رشد مناسب نمی‌کنند، وجود ندارد.
جانسن به یک پژوهش وزارت دادگستری آلمان استناد می‌کند که در سال ۲۰۰۹ انجام شد: «نتایج بدون شک نشان می‌دهد که رشد کودکان تحت سرپرستی والدین همجنس‌گرا، درست مانند بچه‌هایی است که پدر و مادر دگرجنس‌گرا دارند.»
کشورهای اروپایی بسیاری پیش از آلمان ازدواج بین دو همجنس را قانونی کرده‌اند و این فشار بیشتری به آلمان آورده است. تاکنون ازدواج بین دو همجنس در هلند، نروژ، سوئد، دانمارک، فنلاند، ایسلند، بلژیک، اسپانیا، پرتغال، لوکزامبورگ، فرانسه، بریتانیا (به جز ایرلند شمالی) و جمهوری ایرلند قانونی شده است. در اتریش و ایتالیا تنها عقد مدنی دو همجنس ثبت می‌شود و ازدواج هنوز قانونی نیست.
من یک سوال دارم. اگر دو زن هم جنس گرا با هم ازدواج کنند چگونه می توانند با هم آمیزش جنسی کنند؟ چگونه از همدیگر لذت جنسی می برند؟
جمشید / 11 July 2017
ما از این سرخورده ایم که در در قانون نانوشته غربی هر چیزی می تواند درست از آب در آید، و همینکه جمعی از آن طرفداری کردند مشروعیت پیدا می کند، حتی اگر ازدواج با حیوانات هم که باشد، وشکی در این نیست که ماروزی شاهد این قضیه هم خواهیم بود که در ممالک غربی شاهد ازدواج انسان با حیوان هم خواهیم بود. این به جای خود، اما اگر ما در مقام مقایسه هم کمی پیش برویم و بگوییم که چرا طبق قانون شما اگر مردی با هزاران زن ارتباط جنسی برقرار کند مادامیکه اجباری در کار نباشد مشروع و جایز است بدون اینکه مرد کمترین تعهدی در مقابل آنها داشته باشد، اما اگر در میان مسلمانان کسی بیش از یک همسر اختیار کند با توجه به نیاز جنسیش او مورد هجمه قرار می گیرد؟ حتما می گویید که دومی از طریق اجبار صورت پذیرفته، در حالی که در ازدواج شرط اول رضایت طرفین است. پس با این وجود وقتی که رضایت ملاک است نباید محدودیتی در کار باشد! اما مشکل اینجا است که رسانه های غربی کاری کرده اند که سفید را سیاه و سیاه را سفید نشان می دهند، و این وظیفه ما است که باید سره از ناسره را تشخیص دهیم.
طه سبری / 01 August 2017