مجری برق روستایی ایران اعلام کرد که دولت یازدهم در چهار سال گذشته توانسته به ۱۱۷ روستای ایران از طریق انرژی‌های تجدیدپذیر برق‌رسانی کند.
به گفته ولی‌الدین مصلحتی شربیانی «در دولت یازدهم در مجموع به دو هزار و ۱۵۰ روستا یا به عبارتی ۳۸ هزار خانوار برق‌رسانی شد که بیشتر این روستاها در مناطق صعب العبور یا دور افتاده از شهرهای استان قرار داشتند که به نوعی برق رسانی به آنها سخت‌ترین و گران‌ترین نوع برق‌رسانی محسوب شد.»
بنابر آمار رسمی، در ایران تنها برق ۲۱۷ روستا از طریق انرژی‌های تجدیدپذیر تأمین می‌شود. بیشتر این روستاها در استان‌های کرمان، خوزستان، آذربایجان شرقی، خراسان رضوی، فارس و لرستان واقع هستند.
در سال ۱۳۹۳ معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفته بود «ایران دارای بدترین الگوی مصرف انرژی در جهان است».
سهم انرژی‌های نو و پاک در سبد مصرف انرژی ایران کمتر از رقم ناچیز یک صدم درصد است. این در حالی است که میانگین مصرف این نوع انرژی در جهان به بیش از ١٠ درصد رسیده است.
مقصود از انرژی‌های نو و تجدیدپذیر به طور عمومی آن بخش از انرژی‌هایی است که از منابع طبیعی مانند باد، خورشید، امواج اقیانوس و یا از گرمای درون زمین تأمین می‌شوند و برعکس سوخت‌های فسیلی مانند نفت، گاز یا ذغال سنگ به پایان نمی‌رسند و بنابراین قابلیت بازگشت به طبیعت را دارند.
اما ایران در زمینه استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر تاکنون دستاورد مهم و قابل ذکری نداشته است. بنابر اعلام وزارت نیرو تعداد نیروگاه‌های برقی ایران که از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشید و باد استفاده می‌کنند کمتر از دو درصد است؛ رقمی به اندازه فقیرترین و بی‌بضاعت‌ترین کشورهای جهان.
این در حالی است که ایران با حدود ٣٠٠ روز آفتابی در سال، در جغرافیای بالقوه سودمند قرار دارد. این جغرافیا امکانی منحصر به فرد برای دریافت انرژی خورشیدی و سرمایه‌گذاری بر آن مهیا می‌کند. همچنین سرعت مناسب باد در بسیاری از نقاط مختلف این سرزمین مانند گیلان، سیستان و بلوچستان و اردبیل می‌تواند دستیابی به انرژی بادی را تسهیل نماید.
در همین زمینه