انتخابات ۱۳۹۶: این بار نیز بحث شرکت یا تحریم گرم بود. بخش نظر “زمانه” در این باره مطالب متنوعی منتشر کرد.
البته مطالب این بخش در مورد انتخابات محدود به بحث شرکت یا عدم شرکت نبود. تعداد چشمگیری از مطالب به نظردهی درباره کاندیداها، به ویژه ابراهیم رئیسی، اختصاص داشت.
در برخی کامنت‌های انتقادی گفته شده است که مطالبی که علیه رئیسی بوده‌اند، با هدف گرم کردن تنور انتخابات و تشویق مردم به رأی دادن به روحانی منتشر شده‌اند. چنین چیزی درست نیست. از طرف تحریریه زمانه، هیچ برنامه‌ریزی عمدی‌ای در مورد مقالات با این هدف که به نفع یا علیه کسی باشد، صورت نگرفته است. اما از طرف دیگر، نگاه “زمانه” به مسائلی چون سرکوب و کشتار زندانیان سیاسی شناخته شده است و بی‌طرفی انتقادی ما در انجام وظیفه اطلاع‌رسانی به معنای بی‌طرفی در قبال ارزش‌هایی چون آزادی و عدالت نیست. بر این قرار ما از انتشار مقالات متعددی درباره نقش رئیسی در فاجعه تابستان ۶۷ به خود می‌بالیم.
در زیر عنوان‌های گزیده‌ای از مقالاتی را می‌بینید که در هفته‌های اخیر در “زمانه” منتشر شده‌اند و به نظردهی درباره نفس انتخابات در جمهوری اسلامی و بحث شرکت یا تحریم اختصاص داشته‌اند. ترتیب مقالات بر مبنای تاریخ انتشار (از نو به کهنه) است.
■ نه به آری‌گویی مشروط، یا چرا امتناع انتخاباتی در ایران امتناعی مضاف است
امیر کیانپور − آری‌گویی به هراس یا تن‌دادن به یأس و اتخاذ راه‌حل تقدیری؟ این انتخاب وسواسی-اجباری، یک بار دیگر نشانگر انسداد سیاسی و استیصال عمومی است؛ انسداد و امتناعی که البته مضاعف است.
■ سیاست هراس، مغالطه محافظه‌کاری و تمنای آلترناتیو
امیریحیی آیت‌اللهی − در هر انتخاباتی بحث همیشگی درباره انتقاد از همراهی با رژیم از یک طرف و نبود آلترناتیو از طرف دیگر تکرار می‌شود. نگاه به بحث از دیدگاهی متفاوت.
■ مطالبه‌محوری در انتخابات، تجربه جمعی زنان برای گذار از اقتدارگرایی
منصوره شجاعی − در این مطلب به دنبال مروری بر پیشینه نظریه «طرح مطالبات در دوران انتخابات» و یا همان «رای مشروط» تاثیر این رویکرد را بر دو بیانیه مطالباتی بخشی از اعضای جنبش زنان که درروزهای پیش منتشر شد بررسی می‌کنیم.
محمود صباحی − عمل براندازانه، عمل افراطی‌ای است که از مطالبه‌ی حقوقش و از پی‌گیری خواست‌هایش کوتاه نمی‌آید تا به کام و مرادش دست یابد و این دستیابی مستلزم آن است که وضعیتی ناروا را دگرگون کند و نه تنها جابه‌جا؛ چنان که در سال ۵۷ در ایران رخ داد.
ارژنگ علی‌پور − اگر درگیر مطالبات مردم و رنج‌هایشان نباشیم و اگر نظر مخالف به گوشمان نرسد، این عمل محدود رأی دادن/ندادن هیچ تاثیر بلند مدت و واقعی در تغییر جامعه‌مان نخواهد داشت.
■ ثابت و متغیرهای پدیده انتخابات در جمهوری اسلامی
محمدرضا شالگونی − به نظر من در شرایطی که جوانه‌های ارتباط گیری و سازمان یابی مستقل و حتی سراسری در میان زحمتکشان، چشم گیرتر می‌گردد و اصلاح‌طلبان درمانده تر از پیش برای رانده نشدن از بساط حکومتی، همچنان به کرامات و الطاف رهبری نظام دل بسته‌اند، شرکت در انتخابات اشتباه بزرگی است.
■ چرا دوست دارم روحانی رئیس جمهوری شود؟
میثم بادامچی − رأی دادن مطالبه‌محورانه به روحانی زدن یک تیر با دونشان است: هم فردی مذاکره‌پذیر رئیس جمهوری می‌شود، هم مانع بزرگی بر سر رهبر شدن کسی ایجاد می‌شود که “آیت الله قتل عام”…
■ توهم درباره انتخابات در نظام ولایی
علی افشاری − این مطلب به بررسی رویکرد “انتخابات‌محور” اختصاص دارد که اساس آن برداشتی مطلق‌گرا و غیر واقعی از نهاد انتخابات در نظام جمهوری اسلامی است.
■ زمان “انتخابات” فرصتی برای طرح مطالبات و اعتراضات گسترده‌تر
محمود قزوینی – هر جا بهبودی حاصل شده، نتیجه مبارزه و نافرمانی مردم بوده است. طرح مطالبات و اعتراضات مردم را نیرومندتر می‌کند.
مهدی خزعلی: «پیشنهادم به مردم این است که صندوق انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ را به یک رفراندوم تبدل کنیم و نه بگوییم به این دوران چهل ساله.»
■ انتخابات: شرکت می‌کنم / شرکت نمی‌کنم
یک کارگر: مادامی‌که رأی می‌دهیم تنها در همین بن بست دنبال راهکار می‌گردیم. فکر می‌کنم بایستی از این منطق و از این دایره بسته فراتر رویم. در این صورت می‌توان به ایجاد وضعیت بهتر در…
■ معضل حاکمیت اسلام سیاسی، از منظر “انتخابات”
ایرج فرزاد − انتخابات در جمهوری اسلامی، پدیده ای منحصر بفرد است و ساز و کار و محتوای آن برآمده از خود ویژگی‌های دستیابی اسلام سیاسی به قدرت دولتی در ایران است.
حسین نوش‌آذر -حضور نامزدهای «متفرقه» در ستاد انتخابات بسیار دلپذیرتر بود از حضور نامزدهای «غیر متفرقه». صحنه‌آرایی یا هرج و مرج در یک نظام مشروعیت‌باخته؟
■ توهین به چیزی به اسم انتخابات
سیامک اقبالی − احمد منتظری با اشاره به خیز “آیت الله قتل عام” برای رئیس جمهوری اسلامی شدن گفته است که کاندیداتوری رئیسی توهین به ملت ایران است. اما واقعیت این است که کل این داستان انتخابات، کاندیداهای آن، شورای نگبهان آن و کسانی که از درون آن بیرون می‌جهند و صاحب مناصب عالیه می‌شوند توهین به مردم و توهین به مقوله‌ای به نام انتخابات است.
بیشتر بخوانید، در صفحه ویژه انتخابات
The comments are closed.