ونداد زمانی ـ «جیزبل»، وبسایت پرسر و صدا و بهتازگی معروف شده زنانهای است که مطالبش، روزانه بیشتر از ۲۰۰ هزار بازدیدکننده را جذب خود میکند. این وبسایت مدعی است شیوه صمیمانهتری از انتقال اطلاعات و مسائل مربوط به زنان را مد نظر دارد.
سایت «جیزبل»[١] از اخبار و شایعات مربوط به ستارههای هالیوود و تفریحات سرگرمکننده اشباع شده است، ولی این مجله اینترنتی در کنار ماجراهای مربوط به مد لباس، آرایش هنرپیشگان و ستارههای رقص و موسیقی، با جدیت، پیگیر تلاش زنان برای لغو محدودیت در حیطه «سقط جنین» و نقش مخرب « خشونت و زنآزاری» در خانواده است.
ازجمله ستونهای ثابت نشریه اینترنتی جیزبل، صفحهای است درباره سکس که با همکاری یک مادر و دختر آمریکایی به نامِ سوزی و آرثا برایت تهیه میشود. شهرت و محبوبیت بخش «سکسنویسی» این مجله تازه به دوران رسیده ولی معروف، بیشتر مدیون نوشتههای تند و تیز «سوزی برایت»[٢] روزنامهنگار، سخنران، معلم و از فمینیستها و فعالان سیاسی سه دهه اخیر آمریکاست.
سوزی برایت از پیشگامان موج جدیدی از فمینیستهای دهه ۸۰ بود که بر آزادی روابط جنسی زنان بسیار تاکید میکردند و در واقع در مقابل نوعی از فمینیسم قرار داشتند که ترس و نگرانی از سوء استفاده جنسی توسط مردان، آنها را واداشته بود تا به نوعی از فمینیسم محافظهکارانه نزدیک شوند.
ناگفته نماند بحث تفاوت رفتار و اندیشههای فمینیستی در این زمینه قدمتی طولانی دارد. از یک طرف طیفی وجود دارد که به آزادی و راحتی در ابراز تمایلات جنسی اعتقاد دارد و به اخلاقیات ساخته و پرداخته شده توسط مذهب مردانه گردن نمینهد. از طرف دیگر، جبهه وسیعی از فمینیستها هستند که دل خوشی از آزادی جنسی ندارند و معتقدند افراط در این زمینه بهانهای به دست گردانندگان و کنترلکنندگان ارزشهای عمومی جامعه میدهد تا تصویر زننده و مخربی از فمینیسم ارائه دهند.
دفاع از «پورنوگرافی» یا اعتراض به حضور گسترده آن در سطح جامعه از جمله موضوعاتی است که نشریات و رسانههای فمینیستی هنوز به نتیجه یکدستی برای درست یا غلط بودن آن نرسیدهاند. تشخیصِ مضر دانستن فروش سکس نیز به صدای واحدی در بین طرفداران حقوق زنان تبدیل نشده است. در میان فمینیستها هستند گروههایی که به دور از واکنشهای اخلاقیِ به فروش سکس به عنوان شغل مینگرند و توجهشان ازجمله معطوف تدارک حقوق صنفی «خودفروشان» نیز میشود.
سوزی برایت که از سردمداران و مبلغین پر سر و صدای آزادی و حتی به نوعی افراط در فعالیت جنسی است بهتازگی دست به انتشار خاطرات خود در کتابی تحت عنوان «سکس بزرگ، مرگ کوچک»[٣] زده است.
سوزی اسمیت از جمله روزنامهنگاران و فعالان اجتماعی است که خیلی زود از قابلیت دمکراتیک اینترنت سود جسته است.
او با تهیه وبلاگی که تقریبا هر روز مطلبی در آن دارد و همکاری با نشریات و روزنامههای کشور، توانست موقعیت خود را در فضای اشباع شده مجازی، به عنون یک نویسنده و منتقد جسور اجتماعی و فرهنگی ثابت کند.
کتاب خاطرات این نویسنده در ادامه تلاشهای ۳۰ سال گذشته او، روایت سانسور نشدهای از فعالیتهای خصوصی و اجتماعیاش بهشمار میآید.
او به جزئیترین شکل ممکن نشان میدهد که اعتقاد ذاتیاش به زندگی آزاد جنسی چگونه میتواند در زندگی شخصی یک زنِ مستقل، سمت وسوی مفید و سازنده داشته باشد.
او در خاطراتش نوشته است که در ۱۲سالگی مجله فمینیستی «زن مجرد» ] ٤ [را از دوستی بزرگتر به عنوان هدیه میگیرد و از طریق آن برای نخستینبار با « خودارضایی جنسی» آشنا میشود.
او در سنین نوجوانی زندگی کولیواری را پشت سر میگذارد و مدتی به عنوان فروشنده در یکی از مغازههای فروش لوازم سکسی کار میکند و البته در ١٦ سالگی برای نخستینبار رابطه جنسی را تجربه میکند.
او روی این حقیقت و باور شخصی پای میفشارد که سکس آزاد او بر پایه رابطه سالم عاطفی و بر اساس آشنایی و پس از ایجاد صمیمت لازم بوده است.
«سوزی برایت» معتقد است تغییر مدام شریک جنسی یا شمار زیاد افرادی که با آنها همبستر شده است دلیلی بر این نیست که اطرافیان تمنای جنسی و رفتار جنسی او را به زیر سئوال ببرند و غیر اخلاقی فرض کنند.
به نظر فمینیستهای هم نظر با «سوزی برایت»، بهرهوری از لذت جنسی و پرهیز از حساب و کتابهای اخلاقی نظیر شرم و گناه، نوعی مبادرت ورزیدن به آن حق طبیعی است که هزاران سال از زنان سلب شده بود. بر پایه همین استدلال است که نویسنده کتاب بدون کوچکترین پروایی از تمام روابط و فعالیتهای جنسی خود با افتخار سخن میگوید.
همکاری «آرثا»، دختر ۲۰ساله «سوزی برایت» که در رشته روانشناسی تحصیل کرده است با مادرش در وبسایت «جیزبل»، و به راه اندازی ستون ثابتی که فقط از سکس حرف میزند نشان دهنده این است که این زن جوان و از نسل جدید، دیدگاههای فمینیستی گروهی از نسل گذشته را درست تشخیص داده است.
مادر و دختر «سکسنویس» هم به ایمیلهای رسیده درباره روابط جنسی بازدیدکنندگان سایت پاسخ میدهند و هم به ارائه نظرات رادیکال خودشان درباره رابطه جنسی سالم میپردازند؛ نظراتی که در تقابل آشکار با سلیقه و نظر مسلط در جامعه آمریکا قرار دارند.
پینوشتها:
۱- http: //jezebel.com/about/
۲- http://www.salon.com/life/feature/2011/03/23/susie_bright/index.html
Susie Bright، Big Sex Little Death، A Memoir، Seal Pres -۳
۴ Ms. Magazine
http://susiebright.blogs.com/
لیبرالیسم و دوری از دین و خدا چه بر سر غربیها آورده است دیگر هرزگی و خودفروشی هم مایه ننگ نیست!
کاربر مهمان / 02 September 2011
به نظر من بین جنگ و دعوای این فمینیسم ها، تمایل سکسی بخصوص نوع زنانه اش دیگه یک واقعیت انکار ناپدیر نیست و به چگونگی جامعه ای که زن در آن رشد میکنه و اعتقادات مذهبی و بعدها شخصی بستگی داره و به این ترتیب هیچ کدوم از یک موضوع واحد حرف نمیزنن تا بتونن نتیجه ای هم بگیرن و خود این “سوزی” هم زندگی عادی برای ملاک بودن، نداشته و…
در ایران خودمون که برخلاف تموم سنتهای ازدواج های دیگه که عاقد از حرفهای رمانتیک و زیبا استفاده میکنه مثل اینکه ” آیا حاضرید در لحظات غم و شادی در کنار همدیگه باشید” تو ایران چی میگن؟! “عروس رفته گل بچینه” تا زیر زبونی برای “بله” گفتن به همسر آیندش بگیره پس ملاک ازدواج به جای عشق به مادیات تنزل میکنه و ادامه پیدا میکنه و اینطوری میشه که بساط سکس فروشی، حتی در برخی از ازدواج ها هم رواج پیدا میکنه و این در جوامع اسلامی که چند همسری آزاده مفهموم گسترده تری هم پیدا میکنه پس اول این زن بایستی به قدرت و استقلال مالی برسه و بعد از چند دوره رشد پیدا کردن در این جوامع کم کم موقعیت جنسی خودش را به عنوان یک واقعیت بتونه، حس کنه….
بهزاد / 14 June 2011
قسمت جالبش همراهی و هم فکری نسل بعد از خودشه
کاربر مهمان / 14 June 2011
هر دم از این باغ بری می رسد گمراه تر از گمراه تری می رسد. آخر آقا یا خانم زمانی این چه وضعی است؟ شما نمی شود یک مطلب اخلاقی در باره حسن نجابت و کرامت زن توی این دنیای بزرگ پیدا کنید؟ یعنی زن بودن فقط در ازادی جنسی خلاصه می شود که این خانم به ان افتخار می کند؟
کاربر مهمان پیمان / 14 June 2011
جالبی فمینیسم در همین است که بر خلاف تمام جنبشهای دیگر از روز اول پیدایشش تک صدایی نبوده و قابلیت پذیرش آراء گوناگون را داشته است و این چند صدایی به آن قدرت گسترش داده است . علت رکود هر جنبشی می تواند داشتن روایت های یکه باشد.
مژده فمینیست نوپا / 14 June 2011
نمی دانم اگر مجله زن روز زمان پیش از انقلاب را دیده ید. سطح این مقاله حتا از ان هم پایین تر است.
فضول / 14 June 2011
سلام لطفا
درباره حس فوت فتیش مطلب بذارید
من خیلی مشتاقم
علاقه مندان به این مطلب زیادند
مثلا سایت پا دختر تو ایران راه اندازی شده و کلی بیننده ثابت داره
در ضمن سایت های خارجی ش هم زیاده
مثل footfetish
کاربر مهمان / 15 June 2011
…..در آمریکای شمالی رابطه ی جنسی یک قرارداد بین طرفین (حداقل دو نفر) است. مهم این نیست که مفاد این قرارداد چه باشد مهم این است که طرفین به صورت داوطلبانه نه از روی اجبار وارد آن شوند و به مفاد قرارداد خود متعهد بمانند. تا زمانی که طرفین به مفاد قرارداد (نانوشته) متعدند هیچ عمل غیر اخلاقی انجام نداده اند. تازه اگر یکی مفاد قرارداد را شکست باز هم آسمان به زمین نیامده است و دستگیر نمی شود. تنها صداقت نیاز است که بگوید من متعهد نبوده ام و به حق انتخاب دیگران احترام بگذارد تا آنها به خاطر بی تعهدی وی قرارداد را فسخ شده بدانند یا نه
با احترام
نیلوفر شیدمهر
نیلوفر شیدمهر / 17 June 2011