یکی از صیادان شهرستان بندر ترکمن گفته است که وقتی آن‌ها نیمه‌های شب و پنهانی به دریا می‌روند، اگر از سوی مأموران شناسایی شوند کوچک‌ترین رحمی به ایشان نمی‌شود و بدون دادن اخطار و فرمان ایست، به سوی‌شان تیراندازی می‌کنند.
محمد قلیچ.آ در گفت‌و‌گو با ماهنامه خط صلح گفته است که این کار را می‌کنند تا درس عبرتی برای دیگران باشیم و صید غیر قانونی نکنیم: «زمانی ماهی غضروفی ازون برون در مذهب شیعه حرام بود و تنها ترکمن‌ها مصرف‌کننده خاویار بودند ولی دیری نگذشت که بحث تجارت این ماهیان به میان آمد و بنا بر فتوای جدید علمای شیعه، حلال اعلام شد. به همین دلیل صید تمامی این ماهی‌ها به انحصار دولت درآمد و متأسفانه دولت هم در قبال صادرات آن‌ها سهمی برای ترکمن‌ها -به غیر از مصوبه سالانه شهرستان‌ها- در نظر نگرفت.»
بر اساس گزارش‌هایی که به مجلس ایران هم رسیده‌اند، برخورد محیط‌بان‌ها با صیادان اغلب بسیار خشن است به طوری‌که حتی دیده شده است محیط‌بانان با قایق موتوری تندرو به قایق صیادان کوبیده‌اند. این موضوع واکنش شدید نماینده کرد‌کوی و بندر ترکمن را در مجلس شورای اسلامی در پی داشته است.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) آذر ماه سال ۹۵ گزارش کرد که رامین نورقلی‌پور در صحن علنی مجلس به آزادی بیش از حد و سوءاستفاده از شغل و قدرت محیط‌بانان در منطقه بندر ترکمن اعتراض کرده و گفته است: «اخیراً برخی نیروهای محیط‌بانی تحت مدیریت سازمان محیط زیست استان گلستان -که در سواحل شرقی دریای خزر محیط‌بانی می‌کنند-، با صیادان رفتارهایی غیر‌انسانی می‌کنند.»
ماهنامه خط صلح در یادداشتی به قلم دانیال بابایانی به این موضوع پرداخته است. در این یادداشت به خشکسالی‌های چند سال اخیر و سد سازی‌های بی رویه در دو کشور ایران و روسیه اشاره شده که منجر به خشک شدن تالاب‌های ارزشمندی چون گمیشان و کم شدن سطح آب و عقب‌نشینی بی‌سابقه دریا از اسکله بندر ترکمن و تغییر اکوسیستم منطقه شده است. این در حالی‌ست که بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی فعالیت‌های اقتصادی‌ای که باعث آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر‌قابل جبران آن همراه شوند، ممنوع است.
دانیال بابایانی:
صیادی یکی از مشاغل اصلی ترکمن‌های ساکن سواحل شرقی دریای خزر است زیرا مردم این منطقه از حمایت دولت برای اشتغال‌زایی و فراهم کردن فرصت‌های شغلی محرومند و دولت تدبیر و امید هم به جای استفاده از نخبگان بومی برای مدیریت استان و کار شیلات، از افراد غیر‌بومی استفاده می‌کند و خواسته یا ناخواسته به اختلافات و شکاف‌های قومی و مذهبی در منطقه دامن می‌زند. این امر هم‌چنین باعث مهاجرت نخبگان منطقه به شهرستان یا استان‌های دیگر برای کار در مشاغل کاذب شده است.
از سواحل جنوبی ایران هم گاه و بی‌گاه خبرهایی از کشته شدن صیادان به دست مأموران دولتی مخابره می‌شود. صید غیر‌قانونی صیادان اما این کشتار‌ها را توجیه نمی‌کند چرا که صیاد برای امرار معاش صید می‌کند و نه برای صید سوداگرانه.