کامران شکری سالاری نایب قهرمان پارالمپیک لندن در پرتاب نیزه از سال ۲۰۱۲ به بعد که کلاسش در پارالمپیک حذف شد در فقر زندگی می‌کند. منبع تامین هزینه‌های زندگی او و خانواده‌اش ۳۷۰ هزار تومان حقوق است که ماهانه از صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان دریافت می‌کنند. وعده‌های مسئولان برای برای بهبود زندگی او عملی نشده است.
شکری سالاری ۲۵ ساله، زمانی که ۱۲ سال داشت به دلیل سرطان استخوان یک پای خود را از دست داد. او پس از بهبود به ورزش کم‌توانان روی آورد و با پیشرفت سریع در این رشته به سطح مسابقات قهرمانی جهانی رسید.
او در مسابقات قهرمانی بین‌المللی کم‌توانان چندین مدال طلا و نقره گرفت و آخرین بار مدال نقره مسابقات پرتاب نیزه کلاس F42 پارالمپیک لندن را در سال ۲۰۱۲ بدست آورد. این کلاس پس از مسابقات لندن از پارالمپیک حذف شد و سالاری ورزش را کنار گذاشت.
شکری سالاری به خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) گفته است: «بعد از لندن که نایب قهرمان شدم، قول‌های زیادی برای اشتغال ما داده شد اما به هیچ‌کدام عمل نکردند.»
او می‌گوید: «دنیای قهرمانی شروع و پایانی دارد اما نباید به گونه‌ای رفتار شود که قهرمانان دیروز دلسرد شوند.»
نایب قهرمان ایرانی پارالمپیک پس از کنارگذاشتن ورزش مدارکش را برای یافتن کار برای مسئولان استان فرستاده اما نتیجه‌ای نگرفته است و با مستمری معادل یک سوم حداقل دستمزد زندگی می‌کند.