نمایشگاهی از بابک کاظمی تحتِ عنوانِ «چشم انتظار» در گالری راه ابریشم برپاست. این نمایشگاه ۸ بهمن افتتاح شد و موضوع آن خانه‌های متروک مهاجرانی‌ست که وطن‌شان را به آرزوی یک زندگی بهتر ترک کرده‌اند.
ایده نمایشگاهِ «چشم انتظار»، چنین است که با ورود به گالری، چندتایی «در» می‌بینیم. هم ما- بازدیدکنندگان- به این درها نگاه می‌کنیم، و هم درها به ما چشم دوخته‌اند. در واقع دری که همیشه انسان بدان چشم می‌دوزد و انتظارِ انسان دیگری را می‌کشد، اکنون، خود در انتظارِ انسان‌هایی‌ست که صاحبانشان بوده‌اند و حالا دیگر از آنان خبری نیست. مثل این است که به این درها تا ابد چشم دوخته‌اند. در اینجا، تغییرِ نقشِ آدمی با اشیاءِ پیرامونش، زمانی روشن میشود که مفهومِ «مهاجرت» را در کنار آن در نظر بگیریم. درهایی رها شده، که دیگر صاحبانش نزدشان باز نخواهند گشت. انسان‌ها رفته‌اند و تن به مهاجرت داده‌اند و دیگر اثری از آنان نیست. اما جالب اینجاست که نقشِ چشمِ انتظاریِ درها را، باز خودِ انسان‌ها بازی می‌کنند. بابک کاظمی، با کمک گرفتن از عکس‌هایی از پرتره‌ی انسان‌ها که بر این درها نقش بسته، نگاهِ خیره‌ی درها را از دریچه‌ی خود آدمیان نگاه می‌کند.
در بیانیه‌ی این نمایشگاه آمده:
«انسان‌هایی که از در خانه‌های خویش بیرون رفتند اما هیچگاه برنگشتند. “چشم انتظار”، عنوان این نمایشگاه بازتابی از درِ خانه‌های مهاجرانی است که خانه و وطن‌شان را برای رسیدن به زندگی بهتری ترک کردند، خانه‌هایی که ویران شدند اما همچنان منتظر بازگشت صاحبانشان هستند. در این مجموعه با استفاده از تکنیک کلودیون تر برای اولین بار در ایران آثاری پیش روی شماست که نشان‌دهنده گذشته و سرنوشت تاریک افراد مهاجر در کشورهای جایگزین سرزمین مادری است. این تکنیک که به اولین اقدام برای ساخت نگاتیو در جهان بازمی‌گردد تصاویر افراد را به شکل نگاتیو به وجود می‌آورد. با حضور صفحه‌ای تیره پشت نگاتیوها، آنها به تصاویرى پوزتیو تبدیل می‌شوند. این برخورد با رویکرد به داستان مهاجرینی‌ست که در کشور جدید همواره تلاش می‌کنند فعالیت اجتماعی داشته باشند و به عنوان افرادی نیک و مثبت زندگی جدیدی را برای خود رقم زنند درحالی‌که گذشته‌ی تلخ و تاریک‌شان همواره آنان را دنبال می‌کند و تنها با پذیرفتن آن “گذشته” است که می‌توانند هویتی نو برای خود بسازند.»
نمایشگاه چشم انتظار از بابک کاظمی
«چشم انتظار» چهارمین نمایشگاه انفرادی بابک کاظمی در گالری راه ابریشم است. بعد از مجموعه‌ی «پلاک‌ها»، او از سال ۱۳۸۵ تعدادی درهای خانه‌ها را از نقاط مختلف ایران جمع آوری کرده است. در این نمایشگاه ۶ تا از آنها نمایش داده میشود.
بابک کاظمی نسل دومِ فتوآرت‌های ایران محسوب میشود. او متولد ۱۳۶۲ در شهر اهواز است. اغلب آثار وی بحران‌هایی چون مهاجرت و بی‌هویتی را به تصویر می‌کشند. موضوعاتی چون جنگ و نفت از درونمایه‌های آثار اوست. کاظمی از طبیعت نیز غافل نبوده و با دید ویژه روایی و نوستالژیک خود در آثارش بدان پرداخته است.
بابک کاظمی تاکنون تجربه شرکت در بیش از ۶۰ نمایشگاه گروهی و ۱۰ نمایشگاه انفرادی در ایران و دیگر کشورهاى دنیا از جمله آمریکا، فرانسه، آلمان، سویس و… را داشته. در بینال‌های مهمی همچون بینال ونیز و آرت فرهایی نظیر پاریس فوتو شرکت داشته و آثار او در مجلات و روزنامه‌های متعدد از جمله «لوموند» و «فوتو» و «کانواس» به چاپ رسیده است.
چندی پیش، ۱۸ عکس از دو مجموعه «آلیس در سرزمین ایرانی» و «شیرین و فرهاد» از او، تحت عنوانِ «نقل قول» در پانزدهمین جشنواره هنر اسلامی شارجه به نمایش درآمد.
[tabby title=”نمایشگاه‌های انفرادی بابک کاظمی”]
- ترشی ایرانی، گالری هما، تهران ۱۳۹۲
- آلیس در سرزمین پارسی، گالری هما، تهران ۱۳۹۰
- گالری هما، سری بسته پیشنهادی، تهران ۱۳۸۹
- گالری راه ابریشم ایران، تهران ۱۳۸۸
- گالری راه ابریشم ایران، تهران ۱۳۸۷
- گالری مهروا ایران، تهران ۱۳۸۷
- گالری ماه مهر ایران، تهران ۱۳۸۷
- گالری مهروا ایران، تهران ۱۳۸۶
[tabby title=”نمایشگاه‌های گروهی بابک کاظمی”]
- آلیس در سرزمین پارسی، فستیوال هنر اسلامی، شارجه ۱۳۹۱
- عکس اسکچ، گالری خورشید، لواسان ۱۳۹۱
- خروج شیرین و فرهاد، آرت ابوظبی، ابوظبی ۱۳۹۱
- نمایش مینیاتور در گرایش‌های نو، گالری کاشیا، زوریخ ۱۳۹۱
- آلترناتیو کالیگرافی ۲، آرت فر وین، وین ۱۳۹۱
- آرایش موزاییکی، گالری زیلبرمن، استانبول ۱۳۹۱
- پاریس فوتو، پاریس ۱۳۸۸
- گالری اثر، تهران ۱۳۸۸
- مجتمع فرهنگی صبا، تهران ۱۳۸۸
- موزه شهر، تهران ۱۳۸۵ گالری تهران، تهران ۱۳۸۴
[tabbyending]