هزاران تونسی در خارج از کشور خود به‌سر می‌برند و به‌عنوان فعال شبکه‌های اسلامگرای تندرو شناخته می‌شوند. نخست‌وزیر تونس می‌خواهد این افراد پس از بازگشت بلافاصله بازداشت شوند. صدها نفر از آنها در حال حاضر به کشور بازگشته‌اند.
یوسف شاهد، نخست‌وزیر تونس از تدابیر شدید در قبال تونسی‌هایی که از مناطق جنگی به کشور بازمی‌گردند خبر داد.
او در یک مصاحبه تلویزیونی با شبکه وطنیه گفت دولت تونس «موضع روشنی» در برابر بازگشت «تروریست‌ها» از مناطق جنگی به کشور دارد و مانع از آن خواهد شد.
یوسف شاهد گفت: «چنین افرادی که به کشور بازمی‌گردند به محض رسیدن به خاک تونس بازداشت خواهند شد.»
نخست‌وزیر تونس تأکید کرد که مظنونان تروریست بر اساس قانون ضدتروریسم در کشور باید در برابر دادگاه قرار گیرند.
به‌گفته یوسف شاهد، دولت فهرستی از همه تونسی‌هایی که «در مناطق جنگی خارج به‌سر می‌برند و به سازمان‌های تروریستی تعلق دارند» در اختیار دارد و همه مظنونان شناخته‌شده هستند.
بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد بیش از پنج هزار تونسی در گروه‌های جهادی اسلامگرا، از جمله گروه «دولت اسلامی» (داعش) فعال هستند و در سوریه، عراق و لیبی می‌جنگند. مقامات تونسی نگران آن هستند که این افراد به‌مرور به کشور بازگردند.
هفته گذشته هادی مجدوب، وزیر کشور تونس اعلام کرد که تاکنون ۸۰۰ تن از تونسی‌های جهادی به کشور بازگشته‌اند.
روز پنج‌شنبه ۲۹ دسامبر / ۹ دی قرار بود وزیران دولت تونس با نخست‌وزیر کشور نشستی درباره چگونگی رفتار با تندروهایی که به کشور بازمی‌گردند داشته باشند اما این نشست برگزار نشد. اما بعد از ظهر پنج‌شنبه یوسف شاهد با باجی قائد سبسی، رئیس جمهوری تونس دیدار و درباره برنامه دولت در این رابطه گفت‌وگو کرد.
پیش از این، اتحادیه ملی سازمان‌های اطلاعات داخلی تونس هشدار داده بود که بسیاری از تونسی‌های تندرو در عراق، سوریه یا لبنان دوره‌های آموزش نظامی را گذرانده‌اند و می‌توانند سلاح‌های کاملاً پیشرفته را به‌کار ببرند.
روز شنبه ۲۴ دسامبر / ۴ دی صدها نفر در تونس در برابر پارلمان این کشور علیه اسلامگرایان تندرو و بازگشت آنها به کشور تظاهرات کردند. چندین نهاد غیردولتی این گردهمایی را فراخواندند که به‌گفته سازمان‌دهندگان آن حدود ۱۵۰۰ نفر در آن شرکت کردند.
بیشتر بخوانید:
همان طور بارها اثبات شده، اسلام مثل هر دین دیگر، یک قرائت یک دست نیست، بلکه دارای نحله های عقیدتی و فرقه ای و مذهبی است، اسلام گرایی هم می تواند انواعی داشته باشد.
احساس اینکه مردم از چیزی که بهش تعلق خاطر دارند و آن را بایست محافظت کنند امر طبیعی است. دفاع از چیزهایی که دوست داری، در همه انسان ها، امری غریزی است. اما این دفاع می تواند به شکل انسانی تر و بدون خشونت باشد.
مهم ترین مشکل و تنش زایی که در رابطه با سالام هست، همین است که یکی-دو قرنی در جوامع مسلمان جا افتاده که برای دفاع از اسلام ، بایست به صطلاح بنیادگرایی اسلامی و اسلام سیاسی روی آورد!
اسلام سیاسی، مدعی دفاع از اسلام است!
سوال این جاست، برای دفاع از اسلام حتما بادی سیاسی بود و بدتر دست به خشونت و تروریسم زد؟
چه شرایطی موجب می شود برهی مسلمان ها دست به خشونت و مبارزه مسلحانه و گاهی تررو دست بزنند؟
قطعا طرز قرائت آنها از برخی ایات قرآن و اینکه سنت و حدیث و روایت و امامت را در اسلام همسنگ قرآن منبع اجتهاد می داند! خود اجتهاد و فقه موثر است.
ایات قرآن هم مورد سوءاستفاده است. برخی کارشناسان اساس متن قران تاریخی و متنی برای شرایط آن روز می دانند. آیات احکام و قتال همگی مربوط به دوره خودش است و عام نیست و بلکه خاص زمان نزول بوده است.
اما بخشی هم ب رمی گردد به اینکه دولت هاف شرایط زیست معمولی اسلام گرایی غیر سیاسی فراهم کرده اند. حداقل من در کشورهای لیبرال دمکراسی مطئنم کسی با اصل اسلام و حیات مسلمانان مشکلی ندارد و عملا این دین هم مثل سایر ادیان دارد به حیاتش ادامه می دهد و حتی رو به رشد است!
این احساس خطر مسلمان از کجا است؟
چرا برخی مسلمان ها فکر می کنند، اسلام در خطر است؟
حقوق بشر برای همه / 31 December 2016